|
[3590]
ขี้มิ้น ( Nauclea brunnea)
RUBIACEAE
ขี้มิ้น หมิ้น (ตรัง) เข็มน้ำ (นครศรีธรรมราช) ขมิ้น ขมิ้นทอง
|
|
ท้องที่ที่ขึ้น
ขึ้นอยู่ตามป่าดิบทางภาคใต้ |
|
ลักษณะทั่วไป
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ถึงขนาดใหญ่ สูงประมาณ ๕-๒๐ เมตร ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลม ลำต้นมักคดงอ เปลือกสีเทา แตกเป็นร่องตามยาวลำต้น เปลือกในสีเหลือง ใบรูปไข่กลับ ขนาด ๙-๑๑ x ๒๐-๒๑ ซม. โคนสอบเรียว ปลายมนกว้าง ปลายสุดหยักเป็นติ่งสั้นๆ เนื้อใบค่อนข้างหนา เกลี้ยง หลังใบออกสีน้ำตาลแดงเมื่อแห้ง ท้องใบสีน้ำตาลอ่อนปนเหลือง หูใบเป็นรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่ว ดอกออกเป็นช่อกลมเดี่ยวๆ ตามปลายกิ่ง กลีบรองกลีบดอกเป็นหลอด ปลายแยกออกเป็น ๕ แฉก หลอดกลับดอกเป็นกรวย ด้านในเกลี้ยง ปลายแยกออกเป็น ๕ แฉก ผลเล็ก ผิวแข็ง ออกรวมกันเป็นกลุ่มกลมๆ ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง ๕ ซม. เมล็ดมีปีก |
|
ลักษณะเนื้อไม้
แปรรูปใหม่ๆ ออกสีเหลืองค่อนข้างเข้ม ทิ้งไว้นานๆ จะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอมเทาอ่อน หรือสีน้ำตาลอ่อนๆ เสี้ยนตรง ค่อนข้างหยาบ อ่อน เลื่อย ไสกบ ตบแต่งง่าย ขัดชักเงาได้ดี |
|
ความถ่วงจำเพาะ
ประมาณ ๐.๕๑ |
|
สกายสมบัติ
|
|
กลสมบัติ
|
|
เคมีสมบัติ
|
|
ความทนทานตามธรรมชาติ
ตั้งแต่ ๔-๑๑ ปี เฉลี่ยประมาณ ๗ ปี |
|
การอาบน้ำยาไม้
อาบน้ำยาได้ยาก (ชั้นที่ ๔) |
|
ประโยชน์
ไม้ ใช้ในการก่อสร้างที่ไม่ต้องรับน้ำหนักมาก เช่น ทำพื้น ฝา เพดาน ไม้บุผนัง ใช้ทำเครื่องเรือน เครื่องใช้ หีบใส่ของ ฯลฯ |
กลุ่ม:ไม้และของป่าบางชนิดในประเทศไทย
