|
|
|
|
|
กระเบากลัก
(Hydnocarpus ilicifolius King ) [2844]
FLACOURTIACEAE
|
|
|
กระเบากลัก(สระบุรี),กระเบาซาวา(เขมร จันทบุรี),กระเบาพนม(เขมร สุรินทร์), กระเบาลิง(ทั่วไป),กระเบียน,ขี้มอด(จันทบุรี),กระเรียน(ชลบุรี), คมขวาน(ประจวบคีรีขันธ์),จ๊าเมี่ยง(สระบุรี,แพร่),ดูกช้าง(กระบี่),
LFG
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
[2844] กระเบากลัก ( Hydnocarpus ilicifolius) FLACOURTIACEAE กระเบากลัก(สระบุรี),กระเบาซาวา(เขมร จันทบุรี),กระเบาพนม(เขมร สุรินทร์), กระเบาลิง(ทั่วไป),กระเบียน,ขี้มอด(จันทบุรี),กระเรียน(ชลบุรี), คมขวาน(ประจวบคีรีขันธ์),จ๊าเมี่ยง(สระบุรี,แพร่),ดูกช้าง(กระบี่),
|
ท้องที่ที่ขึ้น
ขึ้นประปรายเป็นแห่งๆ ในป่าดงดิบแล้ง หรือป่าเบญจพรรณชื้น ขึ้นทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตามชายทะเล และบริเวณใกล้เขาหินปูน ที่สูงจากระดับน้ำทะเลตั้งแต่ ๒๐-๔๐๐ เมตร |
ลักษณะทั่วไป
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูง ๕-๒๐ เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอดค่อนข้างทึบ ส่วนมากลำต้นเปลา ตรง เปลือกเรียบ สีเทา เปลือกในสีเขียวปนเหลือง กลิ่นเหม็นเขียว กิ่งอ่อนมักมีขนสีน้ำตาลแดงกระจายห่างๆ กิ่งแก่เกลี้ยง ใบมนรูปไข่ รูปขอบขนาน หรือรูปไข่แกมรูปหอก กว้าง ๔-๗ ซม. ยาว ๑๒-๑๗ ซม. เนื้อหนา เกลี้ยงเป็นมัน โคนมนหรือเบี้ยวปลายเรียว ใบแห้งสีน้ำตาลปนเหลือง หรืออเขียวอ่อน ขอบจักเป็นฟันเลื่อยห่างๆ ค่อนข้างไปทางปลายใบ ดอกสีเขียวอ่อนออกเป็นช่อสั้นๆตามง่ามใบ ผลกลม แข็ง เส้นผ่านศูนย์กลาง ๔-๕ ซม.ผิวมีขนนุ่มสีดำ มีเมล็ดประมาณ ๑๐-๑๕ เมล็ด |
ลักษณะเนื้อไม้
สีขาวปนเหลืองอ่อนๆ เสี้ยนตรง เนื้อละเอียดสม่ำเสมอ แข็ง หนักพอประมาณ เลื่อย ผ่า ตบแต่งได้ง่าย ขัดชักเงาได้ดี แต่ค่อนข้างเปราะ ร้าวง่าย ไม่ทนในที่แจ้ง |
ความถ่วงจำเพาะ
เฉลี่ยประมาณ ๑.๐๒ |
สกายสมบัติ
|
กลสมบัติ
เนื้อไม้มี ความแข็ง ประมาณ ๑,๑๔๑ กก.
ความแข็งแรง ประมาณ ๑,๗๖๓ กก. / ตร.ซม.
ความดื้อ ประมาณ ๑๔๗,๓๐๐ กก. / ตร.ซม.
ความเหนียว ประมาณ ๔.๗๒ กก.-ม.
|
เคมีสมบัติ
|
ความทนทานตามธรรมชาติ
เฉลี่ยประมาณ ๔ ปี |
การอาบน้ำยาไม้
อาบน้ำยาได้ค่อนข้างยาก ( ชั้นที่ ๓) |
ประโยชน์
ไม้ ยังไม่มีการใช้ทำอะไรแน่นอน นอกจากในบางแห่งใช้ทำฟืน และเผาถ่าน อาจใช้ทำกระดาษ ด้ามเครื่องมือ ไม้บรรทัด และเครื่องมือแกะสลักได้ดี เมื่อแห้งสนิทแล้ว
เมล็ด ให้น้ำมันที่เหมาะแก่การใช้บำบัดโรคผิวหนัง ทำยาถ่ายพยาธิ และใช้ทำสบู่
|
|
|