|
[2217]
ซาก ( Erythrophleum teysmannii)
CAESALPINIACEAE
คราก (ชุมพร) ชาด พันชาด (ตะวันออกเฉียงเหนือ) ตร้ะ (ส่วยสุรินทร์) เตรีย (เขมรสุรินทร์) ตะแบง (อุดรธานี)
|
|
ท้องที่ที่ขึ้น
ขึ้นอยู่ทั่วไปในป่าเบญจพรรณ) ป่าแดง และตามชายป่าดงดิบ ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคตะวันตกเฉียงใต้ ภาคกลาง และบางจังหวัดในภาคใต้ |
|
ลักษณะทั่วไป
เป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูงถึง ๓๕ เมตร ผลัดใบ ลำต้นเปลา ตรง โคนอาจเป็นพูพอนบ้างเล็กน้อย เปลือกนอกสีน้ำตาลอ่อน หรือสีเทาปนน้ำตาล แตกเป็นร่องตื้นๆ ไม่เป็นระเบียบ หรือเป็นสะเก็ดบางๆ เปลือกชั้นในสีแดงเรื่อๆ กระพี้สีขาว แยกจากแก่นเห็นได้ชัด ใบเป็นใบผสมออกเป็นช่อ มีช่อแขนง ๒-๔ คู่ แต่ละช่อมีใบย่อย ๘-๑๖ คู่ ใบย่อยรูปใบหอกหรือรูปไข่ ปลายเรียวแหลมหรือสอบมน หรือหยักตื้นๆ ฐานกลม หรือหยักเว้าตื้นๆ หรือแหลม เบี้ยว ดอกออกเป็นช่อ ไม่แตกกิ่งก้าน ตอนใกล้โคนช่ออาจมีแขนงบ้าง ช่อดอกออกตามง่ามใบ ผลเป็นฝัก กว้างประมาณ ๔ ซม. ยาว ๑๒-๑๘ ซม. แต่ละฝักมี ๕-๘ เมล็ด |
|
ลักษณะเนื้อไม้
สีน้ำตาลอ่อน ทิ้งไว้นานๆ สีจะเข้มขึ้น เสี้ยนสน เป็นริ้วกว้าง เนื้อหยาบ แข็ง เลื่อย ผ่า ไสกบ ตบแต่งยาก |
|
ความถ่วงจำเพาะ
ประมาณ ๑.๑๕ |
|
สกายสมบัติ
|
|
กลสมบัติ
เนื้อไม้มี ความแข็ง ประมาณ - กก.
ความแข็งแรง ประมาณ ๑,๙๓๕ กก. / ตร.ซม.
ความดื้อ ประมาณ ๑๘๙,๙๐๐ กก. / ตร.ซม.
ความเหนียว ประมาณ ๓.๘๑ กก.-ม.
|
|
เคมีสมบัติ
|
|
ความทนทานตามธรรมชาติ
ตั้งแต่ ๗.๐-๑๐.๕ ปี เฉลี่ยประมาณ ๘.๘ ปี |
|
การอาบน้ำยาไม้
|
|
ประโยชน์
ไม้ ใช้ทำเสา อาคารบ้านเรือน เสาเข็ม ทำกระดานพื้น รอด ตง ขื่อ และเครื่องบนได้ทนทานและแข็งแรง ทำหมอนรองรางรถไฟ เพลาเกวียน และส่วนต่างๆของเกวียน ทำไถ ลูกหีบอ้อย สากตำข้าว ตะลุมพุก ด้ามเครื่องมือ และเครื่องใช้ในกสิกรรม และเผาได้ถ่านชนิดที่ดีมาก ไม้ซากมีรสมึนเมาเป็นพิษ
ถ่าน ป่นผสมปรุงเป็นยารับประทานดับพิษตานซาง พิษไข้เซื่อมซึม
|
กลุ่ม:ไม้และของป่าบางชนิดในประเทศไทย
