|
[1772]
เชียด ( Cinnamomum iners)
LAURACEAE
กระแจะโมง โมงหอม (ชลบุรี) กะเชียด เชียด กะทังหัน (ยะลา) กระดังงา (กาญจนบุรี) โกเล่ (กะเหรี่ยงกำแพงเพชร) เคียด ชะนุต้น (ใต้) จุลามะริด (นครไทย พิษณุโลก) ดิ๊กซีส้อ (กะเหรี่ยงเชียงใหม่) เนอม้า (กะเหรี่ยงกาญจนบุรี) ฝักดาบ (พิษณุโลก) พญาปราบ (นครราชสีมา) มหาปร
|
|
ท้องที่ที่ขึ้น
ขึ้นอยู่ห่างกันในป่าดงดิบทั่วไป |
|
ลักษณะทั่วไป
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ถึงขนาดใหญ่ สูงประมาณ ๑๕ เมตรขึ้นไป ไม่ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลม รูปเจดีย์ต่ำๆ ทึบ เปลือกเรียบ สีเทาแก่ หรือเทาปนน้ำตาล ใบเป็นใบเดี่ยว รูปขอบขนาน เนื้อใบหนา เกลี้ยง แข็ง และกรอบ มีเส้นแขนงจากโคนใบ ๓ เส้น ท้องใบเป็นคราบขาวๆ ดอกเล็ก สีเหลืองอ่อน หรือเขียวอ่อน ออกรวมกันเป็นช่อโตๆตามปลายกิ่ง ผลเล็ก แข็ง รูปไข่กลับ ตามผิวมีคราบขาวๆ แต่ละผลมีเมล็ดเดียว |
|
ลักษณะเนื้อไม้
สีน้ำตาลปนเหลืองอ่อน เป็นมันเลื่อม มีกลิ่นหอมคล้ายการบูร เนื้อหยาบ แต่สม่ำเสมอ แข็ง และหนักปานกลาง ค่อนข้างเหนียว เลื่อย ผ่า ไม่ยาก |
|
ความถ่วงจำเพาะ
ประมาณ ๐.๘๓ |
|
สกายสมบัติ
|
|
กลสมบัติ
|
|
เคมีสมบัติ
|
|
ความทนทานตามธรรมชาติ
|
|
การอาบน้ำยาไม้
|
|
ประโยชน์
ไม้ ใช้ในการแกะสลัก ทำตู้ และหีบใส่ของที่ต้องการกันแมลง เครื่องเรือน และไม้บุผนังที่สวยงาม
รากและใบ ต้มให้หญิงคลอดลูกใหม่ๆ รับประทานและรักษาไข้
เปลือก มีรสหวานหอม ใช้เข้ายานัตถุ์ แก้ปวดศีรษะ เข้าเป็นยาบำรุงกำลัง ยารักษาโรคบิด และไข้สันนิบาต ผสมเป็นยาบำรุงธาตุ แก้จุก แน่น ลงท้อง บำรุงดวงจิต แก้อ่อนเพลีย ขับผายลม แก้โรคหนองใน แก้โทษน้ำคาวปลา แก้ไข้ เนื่องจากการอักเสบของสตรีที่คลอดลูกใหม่ๆ ใช้ปรุงเครื่องแกงเป็นเครื่องเทศ และใช้ปรุงเครื่องสำอาง น้ำมันที่กลั่นได้จากเปลือก ใช้เป็นยาฆ่าเชื้อโรคและกัดบูดได้ |
กลุ่ม:ป่าสถานีวนเกษตรตราด
