|
[1650]
กระโดน ( Careya arborea)
BARRINGTONIACEAE
= C. sphaerica Roxb.
กะนอน (เขมร) ขุย (กะเหรี่ยงกาญจนบุรี) ปุยกระโดน (ใต้) ปุยขาว ผ้าอาด (ภาคเหนือ) หูกวาง (จันทบุรี) พุย (ละว้าเชียงใหม่)
|
|
ท้องที่ที่ขึ้น
ขึ้นประปรายอยู่ทั่วไป ตามป่าเบญจพรรณชื้น ป่าแดง และป่าหญ้า |
|
ลักษณะทั่วไป
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง โดยมากลำต้นมักเตี้ยแจ้ มีกิ่งก้นสาขามาก เรือนยอดเป็นพุ่มกลม แน่นทึบ เปลือกหนา แตกล่อนเป็นแผ่นๆ ปกติเปลือกออกสีเทา แต่มักจะถูกไฟป่าเผาทุกปี จึงออกสีดำคล้ำ จะทิ้งใบหมดแล้วผลิใบใหม่พร้อมกับออกดอกเต็มต้น ใบเป็นชนิดใบเดี่ยว รูปไข่กลับ ออกเรียงเวียนกันตามปลายกิ่ง ดอกสีขาว ออกเดี่ยวๆหรือเป็นกระจุกๆละ ๒-๓ ดอก กลีบดอกหลุดง่ายมาก และมีเกสรตัวผู้เป็นจำนวนมาก ผลกลม อุ้มน้ำ ขนาดโตวัดผ่านศูนย์กลางประมาณ ๗ ซม. |
|
ลักษณะเนื้อไม้
สีแดงแก่ ถึงสีน้ำตาลแกมแดง เสี้ยนค่อนข้างตรง เนื้อค่อนข้างหยาบ แข็ง ทนทานในร่ม |
|
ความถ่วงจำเพาะ
ประมาณ ๐.๙๕ |
|
สกายสมบัติ
|
|
กลสมบัติ
เนื้อไม้มี ความแข็ง ประมาณ ๑,๐๗๐ กก.
ความแข็งแรง ประมาณ ๑,๑๐๗ กก. / ตร.ซม.
ความดื้อ ประมาณ ๙๘,๐๐๐ กก. / ตร.ซม.
ความเหนียว ประมาณ ๓.๔๓ กก.-ม.
|
|
เคมีสมบัติ
|
|
ความทนทานตามธรรมชาติ
ตั้งแต่ ๔.๐ ๙.๕ ปี เฉลี่ยประมาณ ๗ ปี |
|
การอาบน้ำยาไม้
|
|
ประโยชน์
ไม้ ใช้ในการก่อสร้างอาคารบ้านเรือน เช่น เสา กระดาน รอด ตง อกไก่ ทำเครื่องเรือน ทำเรือมาด พาย แจว พานท้าย และรางปืน ครก สาก กระเดื่อง ทำตัวเกวียนและเพลา ถ้าอาบน้ำยาโดยถูกต้องแล้ว ใช้เป็นหมอนรองรางรถไฟได้ดี
เปลือก แก้พิษงู เป็นยาสมาน แก้เคล็ดเมื่อย และให้เส้นใยหยาบ ใช้ทำเชือก ทำหมันยาแนวเรือ ทำเบาะรองหลังช้าง และทำกระดาษสีน้ำตาล
ใบ รักษาแผล
ดอก เป็นยาบำรุงภายหลังจากการคลอดบุตร |
กลุ่ม:สวนป่าเบญจกิตติ
