.ยามโขงแล้งงามล้ำ"สามพันโบก"
นับเป็นโชคเยือนแดนดินชมถิ่นที่
เขตโพธิ์ไทรในอุบลราชธานี
หลายสิ่งดีตรึงตราประทับใจ
.เหตุน้ำหลากไหลวนชนแก่งหิน
ค่อยกัดเซาะเลาะบิ่นหักวิ่นได้
เกิดเช่นแอ่งเป็นโบกโตรกธารไป
เล็กถึงใหญ่หลายชั้นลดหลั่นมา
.แสนวิจิตรพิสดารตระการนัก
ศิลปะเทพสลักฝากหินผา
หลากรูปร่างเรื่องราวพราวสายตา
สุดแต่ว่าจิตคนฝันรำพันไป
.แกรนด์แคนยอนเมืองไทยหลายคนอ้าง
เจิดกระเจิงความเวิ้งว้างที่กว้างใหญ่
ทรายละเอียดแผ่กระจายชายหาดไกล
สองแผ่นดินถิ่นลาวไทยเชื่อมใจกัน
.จึงมากล้ำตำนานให้ขานกล่าว
หลายเรื่องราวเล่าสืบมาพาคิดฝัน
พญานาคสิ่งลับลี้ที่ผูกพัน
คนสองชาติญาติประสานมั่นคงใจ
.เลาะฝั่งโขงอร่ามตาธรรมชาติ
แสนพิลาสลมหนาวโบยโชยลูบไล้
งามสุมทุมป่าเขาลำเนาไพร
เย็นน้ำใสกระจายพลิ้วต้องผิวตัว
.ยามบ่ายคล้อยตะวันลับใกล้ดับลา
แสงสีทองจับท้องฟ้าเมฆสลัว
แว่วนกร้องก้องประสานสียงพันพัว
ปลาชุมทั่วท่องงับน้ำฉ่ำอุรา
.ต้องลาแล้ว"สามพันโบก"วิโยคนัก
ด้วยหลงรักโขงงามคร่ำครวญหา
ถึงจากไปแต่ไม่นานขอสัญญา
รอสิ้นฝนต้นแล้งหน้าจะมาเยือน
.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
แรงดลใจ: มาเที่ยวที่อุบลราชธานีเป็นครั้งแรกเมื่อราวเดือนมิถุนายน 2527 ตอนนั้นมีเพื่อนร่วมรุ่นวนศาสตร์ 43 ได้บรรจุรับราชการที่สำนักงานป่าไม้เขตอุบลราชธานีเกือบ 10 คน กับทั้งมีรุ่นพี่และรุ่นน้องวนศาสตร์ที่ผูกพันรักใคร่กันหลายคน จำได้ว่านัดเลี้ยงสังสรรค์กันที่หาดคูเดื่อ ที่มากันกว่า 10 คน สร้างความประทับใจต่อตัวเองอย่างมากมายมิรู้ลืม ที่ยังคงจดจำภาพและบรรยากาศได้ดี โดยเฉพาะความอร่อยของกุ้งฝอยตัวน้อย ที่ต้องเสิร์ฟโดยมีฝาชีครอบเพื่อป้องกันไม่ให้เต้นออกนอกจานไป จากฤทธิ์ความเผ็ดของพริกและความเปรี้ยวของน้ำมะนาว
หลังจากนั้นได้กลับมาเยือนอุบลฯอีกไม่ต่ำกว่า 20 ครั้ง ทั้งการปฎิบัติภารกิจเรื่องงานและงานด้านสังคมส่วนตัว ได้พยายามหาโอกาสไปชื่นชมสถานที่สำคัญและแหล่งท่องเที่ยวอย่างมากมาย เช่น วัดแจ้ง ดงฟ้าห่วน ผาแต้ม แก่งตะนะ ช่องเม็ก โขงเจียม วัดหนองป่าพง วัดป่านานาชาติ รวมทั้งในจังหวัดข้างเคียง ได้แก่ศรีสะเกษ ยโสธร อำนาจเจริญ สุรินทร์ มุกดาหาร อีกยังเคยได้หาโอกาสข้ามไปเที่ยวฝั่งประเทศลาว นับว่าเป็นกำไรชีวิตอย่างเหลือเกิน ต้องขอขอบคุณเพื่อน พี่และน้องๆชาวป่าไม้ ที่ให้การต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี เสมือนเป็นเช่นญาติทีเดียว
เมื่อไม่นานได้อ่านเอกสารการท่องเที่ยว ได้มีการแนะนำสถานที่สำคัญในอุบลฯ ที่มีชื่อแปลกว่า"สามพันโบก" ทำให้รู้สึกหงุดหงิดหัวใจ จนอดรนทนไม่ไหวต้องโทรมาต่อว่าท่านเจ๋ง:ดิเรก ศิริจงประเสริฐ เพื่อนร่วมรุ่นวนศาสตร์ 43 ที่ไม่เคยพูดกล่าวและแนะนำสถานที่แห่งนี้ให้ฟัง ได้รับการชี้แจงว่าค่อนข้างอยู่ไกลจากตัวเมือง คนที่สนใจไปเยี่ยมชมที่นี่ต้องมีสุนทรีภาพทางอารมณ์ในงานศิลปะทางธรรมชาติ กับทั้งต้องมีความตั้งใจจริง เพราะต้องวางโปรแกรมมาในช่วงฤดูแล้งที่แม่น้ำโขงมีน้ำน้อยและลดลงจนถึงระดับที่"สามพันโบก"โผล่มาให้เห็นและชื่นชมความงาม ทั้งนี้ต้องขอบคุณเพื่อนเจ๋งที่ให้ความอนุเคราะห์พาไปเยือนสมใจปรารถนาเมื่อ 29 พ.ย.63
อย่ากลัวที่จะก้าวไปช้าๆ จงกลัวที่จะหยุดอยู่กับที่
@ 
