อาลัย “รศ.ประคอง อินทรจันทร์”

.กราบ “รศ.ประคอง อินทรจันทร์”

แสนโศกศัลย์วันนี้พรากจากโลกแล้ว

ด้วยอาลัยพระคุณท่านอันพราวแพรว

หลายสิ่งดีที่เพริศแพร้วเพื่อพงไพร

.คนสงขลาจบมหาวชิราวุธ

มุ่งหมายสุดสร้างสรรค์การป่าไม้

รุ่นยี่สิบวนศาสตร์องอาจใจ

เกียรตินิยมสมที่ได้ใฝ่ฝันมา

.เป็นอาจารย์มุ่งมั่นปั้นเหล่าศิษย์

รู้ทำคิดจิตรำลึกการศึกษา

จริยธรรมนำเคียงคู่สู่วิชา

เพื่อยืนหยัดพัฒนาวนาลี

.เขียนตำราพากล่าวขวัญกันไม่ขาด

“วนศาสตร์เบื้องต้น”ค่าล้นปรี่

“เศรษฐศาสตร์ป่าไม้”ให้คุณดี

พื้นฐานที่ประยุกต์ใช้ได้มากมาย

.หลังเกษียณเพียรเรื่อยมาเสียสละ

ช่วยคณะวนศาสตร์มุ่งมาดหมาย

บริจาคเงินมอบให้ไม่เสียดาย

ซื้อเครื่องมือเครื่องใช้หลากหลายมา

.สมาคมนิสิตเก่าวนศาสตร์

จึงประกาศให้รางวัลอันเลอค่า

ผู้ทำคุณประโยชน์ให้ไพรพนา

ที่ยากหาผู้ใดเทียบเปรียบผลงาน

.จนอายุย่างเก้าสิบสามปี

ถึงกาลที่ชีวิตต้องปิดม่าน

คุณความดีได้ทำเป็นเช่นตำนาน

ให้กล่าวขานกันหมู่เหล่าชาววนา

.ส่ง “รศ.ประคอง อินทรจันทร์”

วิญญาณสู่สรวงสวรรค์สุขหรรษา

อธิษฐานมั่นจิตพร้อมน้อมศรัทธา

เกิดชาติหน้าเป็นศิษย์ท่านอาจารย์เทอญ

.ศิษย์เก่าวนศาสตร์รุ่น 43 (KU 37)

(ครูนิด วนศาสตร์ ร้อยคำ)

แรงดลใจ: วันนี้(6 ส.ค.2568) ไปเข้าร่วมประชุมประจำเดือนของสมาคมศิษย์เก่าวนศาสตร์ โดยมีท่าน ผศ.ดร.วันชัย อรุณประภารัตน์ นายกสมาคมเป็นประธาน ซึ่งได้แจ้งข่าวที่น่าเศร้าใจยิ่ง ว่าท่านอาจารย์ประคอง(รศ.ประคอง อินทรจันทร์ วนศาสตร์รุ่น 20) ได้ถีงแก่กรรมเมื่อกลางดึกที่ผ่านมาด้วยวัย 93 ปี ทำให้บรรยากาศของการประชุมกร่อยลงไปมากโข แม้หลายคนได้ทำใจไว้บ้างแล้ว เพราะทราบว่าท่านล้มป่วยมาระยะหนึ่ง

ด้วยความที่ให้การเคารพนับถือท่านเป็นอย่างมากเพราะชาววนศาสตร์รุ่น 43 ได้เคยผ่านประสบการณ์เป็นลูกศิษย์ท่านทั้งการเรียนที่บางเขนและการฝึกงานภาคสนาม พยายามหาข้อมูลประกอบการเขียนบทกลอนนี้ โชคดีที่ได้พบทางเฟซบุ๊คของท่าน ผศ.ดร.ขวัญชัย ดวงสถาพร ภาควิชาการจัดการป่าไม้ คณะวนศาสตร์ที่เขียนได้ประทับใจมาก จึงได้ขออนุญาตท่านนำมาใช้ประกอบบทกลอน ดังนี้

“อาจารย์ประคอง อินทรจันทร์” คือ ผู้เป็นต้นแบบของการเป็นอาจารย์วนศาสตร์ที่ควรค่าแก่การเคารพยิ่ง เป็นผู้สร้างบัณฑิตด้วยความรู้ความสามารถเป็นเลิศ ด้วยความเมตตาเป็นที่ประจักษ์ และ ด้วยความเสียสละอย่างสุดกำลัง

อาจารย์มุ่งมั่นสอนศิษย์ทั้งในมหาวิทยาลัยที่บางเขนและในป่าที่สถานีฝึกนิสิตวนศาสตร์ โดยอาจารย์เชี่ยวชาญวิชาการทางวนศาสตร์ โดยเขียนตำราเรื่อง “วนศาสตร์เบื้องต้น” เพื่อสอนวิชาการที่เป็นรากฐานการศึกษาวนศาสตร์ และตำราที่อาจารย์เชี่ยวชาญเป็นพิเศษเรื่อง “เศรษฐศาสตร์ป่าไม้” ซึ่งทุกวิชาที่อาจารย์สอนได้แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นในการถ่ายทอดองค์ความรู้และพยายามขัดเกลาเรื่องจริยธรรม ผมจำได้เสมอถึงบรรยากาศที่สถานีฝึกนิสิตวนศาสตร์ห้วยทาก อำเภองาว จังหวัดลำปางเมื่อราวปี พ.ศ. 2537 อาจารย์เดินเท้าขึ้นภูเขาไปสอนนิสิตในป่าทุกวัน ตกเย็นมาอาจารย์ร่วมเล่นกีฬาตะกร้อกับนิสิตอย่างเป็นกันเอง ยามกลางคืนอาจารย์มักเดินตรวจตราความเป็นอยู่ของนิสิตตามหอพักด้วยความเป็นห่วง

แม้ว่าอาจารย์อาจดูเคร่งครัดเรื่องระเบียบวินัยแต่นิสิตทุกคนเข้าใจ ดังเช่น เหตุการณ์ในคืนหนึ่งราว 5 ทุ่ม อาจารย์ได้เดินไปเงียบๆ เพื่อตรวจตราความเป็นอยู่ของนิสิตที่หอชายไกล พบนิสิตวนศาสตร์รุ่น 57 กลุ่มหนึ่งกำลังจับกลุ่มล้อมวงทำกิจกรรมที่อาจไม่เหมาะสม อาจารย์ได้ตะโกนเสียงดังลั่นด้วยข้อความที่ผมจำได้ไม่เคยลืมว่า “#วิ่งส่งกลับ_ขยับปรับตก” หลังจากนั้นอาจารย์ก็นำนิสิตกลุ่มนั้นไปดำเนินการตามระเบียบต่อไป

“อาจารย์ประคอง อินทรจันทร์” อาจารย์ผู้ไม่มีวันเกษียณจากความเป็นอาจารย์ เมื่อเกษียณอายุราชการท่านยังมาช่วยสอนที่ภาควิชาการจัดการป่าไม้ คณะวนศาสตร์ ในฐานะอาจารย์พิเศษโดยไม่รับค่าตอบแทนใดๆ และยังใช้เงินส่วนตัวบริจาคเพื่อซื้อเครื่องมือสำหรับการเรียนการสอนต่างๆ จำนวนมาก และยังใช้เวลาส่วนตัวไปปฏิบัติหน้าที่ดูแลศิษย์เก่าวนศาสตร์ที่สมาคมศิษย์เก่าวนศาสตร์จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต โดยท่านเป็นศิษย์เก่าวนศาสตร์คนเดียวในประวัติศาสตร์ที่ได้รับแหวนทองคำสลักชื่อ ส.วน. เพื่อเชิดชูเกียรติผู้ทำคุณประโยชน์อย่างยิ่งให้กับสมาคมศิษย์เก่าวนศาสตร์ เมื่อปี พ.ศ. 2549

            #ลูกศิษย์คนนี้ขอกราบลาอาจารย์ ชีวิตของท่านอาจารย์เป็นแบบอย่างของความเสียสละและความเมตาที่ผมจะระลึกถึงเสมอและจะรักษาคุณค่าที่ท่านอาจารย์สร้างไว้ตลอดไป

Last updated: 2025-08-07 19:28:41