"คนป่าไม้ไม่เคยลืม"

.คนป่าไม้วัย สว.เริ่มท้อแท้
อาการแย่ยิ่งนักชักลืมง่าย
แต่บางอย่างช่างคิดจำติดกาย
แม้จนตายคงอยู่เคียงคู่ตน

.จำถิ่นเกิดยี่สารแดนบ้านป่า
ไร้ไฟฟ้าประปาขาดถนน
พ่อแม่ทุ่มเลี้ยงลูกหวังสุขล้น
สิบสามคนทนลำบากยากกายใจ

.จำหญิงพาสุดระกำช้ำอกหัก
ถูกสลัดตัดรักเหยียดผลักไส
เธอโหดร้ายเสียจริงเหนือสิ่งใด
ขอชาติไหนไม่ประสบพบกานดา

.จำหลายคนลูกหนี้ที่ยืมเงิน
อ้างเหลือเกินความจำเป็นเน้นทีท่า
พอได้ไปนานวันทิ้งสัญญา
ที่บอกว่าจะคืนให้โถใจคน

.จำครูบาอาจารย์ท่านเคยสอน
คนให้พรมีพระคุณก่อบุญล้น
ได้ทำงานคู่เคียงเลี้ยงตัวตน
ที่มุ่งผลก่อเกื้อเอื้อพงไพร

.จำการเบิกงบประมาณอันยากเข็ญ
แต่จำเป็นคราวทำงานการป่าไม้
ต้องหมุนเงินหมายงานผ่านพ้นไป
แสนหม่นใจไม่อยากทำก็ตามที

.จำนิสัยได้พลั้งมาอบายมุข
ด้วยสนุกตอนวัยเยาว์เหล้า-บุหรี่
แล้วยังเสพกว่าเลิกได้นานหลายปี
ถึงวันนี้มีโรคภัยทุกข์กายมา

.จำสาบานวันรับน้องวนศาสตร์
ทำเพื่อชาติด้วยวิญญาณอันแรงกล้า
อุดมการณ์งานมุ่งให้ไพรพนา
ตราบจนกว่าชีพลับดับสิ้นลง

.จำน้อง-พี่-เพื่อนพ้องผองป่าไม้
ร่วมกายใจทำงานอันสูงส่ง
สรรค์ปกปักรักษ์พงไพรใฝ่ทะนง
หวังป่าดงคงเคียงอยู่คู่ฟ้าไทย

.สิ่งสำคัญอันจำไว้ไม่ลืมเลือน
ที่ฝากเตือนพวกเราชาวป่าไม้
แม่บ้านเก่าเฒ่าหน่อยพลอยทำใจ
ถนอมไปคล้ายแม่ชีที่บูชา

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com พ.ค.67
หมายเหตุ: ขอบพระคุณเจ้าของภาพประกอบ

แรงดลใจ: เมื่อก่อนนี้ไม่เข้าใจที่คนมักพูดว่า"คนแก่ลืมง่าย" เพราะตัวเองเป็นคนที่ค่อนข้างมีความจำดีมาตั้งแต่เด็ก เลยน่าทำให้มีผลการเรียนค่อนข้างดีทีเดียว(ไม่ได้เป็นญาติกับสมรักษ์ คำสิงห์ เขานะ) แต่พออายุเกิน 60 ปีที่เรียกให้ดูดีว่าย่างเข้าวัย สว. ก็ต้องยอมรับว่าค่อนข้างเป็นคนลืมง่ายในบางเรื่อง ที่ประสบได้อย่างชัดเจนมาก ได้แก่การจำชื่อ-นามสกุลคนที่เคยรู้จัก ซึ่งเมื่อก่อนนี้จำได้แม่นมาก แม้ไม่ได้พบกันมากกว่า 20 ปีก็ตาม แต่เดี๋ยวนี้เจอคนรู้จักอย่างดีบางคนต้องใช้เวลาทบทวนอยู่นานเลยกว่าคิดออก บางทีก็ใช้เวลาข้ามวันเลยทีเดียว

เคยปรับทุกข์กับเพื่อนหลายคน ก็พบว่ามีปัญหาลืมง่ายเช่นเดียวกัน บางคนเล่าว่าพอไปร้านอาหารเจอเด็ก(สาวสวย)เชียร์เบียร์ทีใด มักลืมตัวว่ายังโสดอยู่เสมอ ทั้งที่คน(เฒ่า)ทางบ้านก็ร่วมโต๊ะอาหารด้วย เคยเผลอทิปและแสดงกิริยาที่เอ็นดูเด็กจนเกินงาม ทำให้ถูกค่อนขอดที่กวนใจอยู่เสมอ ภายหลังทราบว่าแก้ปัญหาได้ โดยไม่พาคน(เฒ่า)ทางบ้านไปด้วย ถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้ ก็ใช้วิธีซื้อมากินที่บ้าน หรือเลือกร้านที่มั่นใจว่าไม่มีเด็ก(สาว)เชียร์เบียร์ ก็นับว่าได้ผลดีที่ใครจะเอาไปใช้บ้างก็ไม่สงวนลิขสิทธิ์ หากใครมีวิธีอื่นที่ดีกว่า ก็น่าเผยแพร่เป็นวิทยาทานกันบ้าง

เชื่อว่าหลายคนคงมีปัญหาที่ตรงข้ามเหมือนกันในบางประเด็น กล่าวคือบางเรื่องที่อยากลืมดัน(เสือก)จำอยู่นั่นแหละ ถ้าเรื่องที่ดีก็ไม่ว่ากัน แต่มีบางเรื่องที่ทำให้ขุ่นข้องหมองใจก็ดันไม่ลืม ถ้าใครมีคำแนะนำให้ลืมเรื่องเหล่านี้ได้ก็นับว่าเป็นสิ่งที่น่าสนใจยิ่ง เชื่อว่าหลายคนก็คงอยากได้เทคนิคที่ว่านี้ เพียงแต่เรื่องที่อยากวิงวอนชาวป่าไม้ทั้งหมดอย่าลืม ก็คือการมีจิตวิญญาณและอุดมการณ์ในการเป็น"วนกร"ที่ดี ซึ่งจากการได้สัมผัสกับหลายคนทั้งในกรุงเทพฯและต่างจังหวัด ทั้งยังทำงานและเกษียณแล้ว พาให้ประทับใจว่ายังคงมุ่งมั่นในการอนุรักษ์และพัฒนาป่าไม้อย่างจริงจัง

Last updated: 2024-05-08 23:02:44