.สามตุลาปีหกห้าพาหม่นหมอง
แถวเมืองทองแจ้งวัฒนะพาวิกฤต
บ่ายสามโมงฝนกระหน่ำซ้ำแรงฤทธิ์
พาสร้างพิษภัยส่งต่อ "มสธ."

.น้ำมากมายระบายไปไม่ทันการณ์
ทั่วหย่อมย่านไหลท้นล้นบึงบ่อ
ทุกถนนแผลงภัยร้ายเกินพอ
สูงท่วมล้อก่อเสียหายรถหลายคัน

.รถพาติดมากนักหนาบนถนน
หลายคนบ่นโทรระบายให้เสียขวัญ
บ้างทิ้งรถกลับ"เขียวทอง"หม่นหมองกัน
บ้างด้นดั้นเดินตกท่อห่อเหี่ยวใจ

.ฝนก็ตกเรื่อยไปไม่ยอมหยุด
หิวจนสุดใจแท้เกินแก้ไข
เพื่อนให้มาพึ่งมาม่าพาต้มไป
มีสิ่งใดค้นมาพลันแบ่งกันกิน

.มีหลายคนรันทดหมดทางไป
ที่ทำงานนอนกันได้ใจถวิล
เพียงบางสาวบ่นช้ำน้ำตาริน
ขาดเสื้อผ้าพาไร้สิ้นเครื่องสำอาง

.เป็นห่วงนักมากล้นคนที่บ้าน
น่าสงสารเคยเอาใจให้ทุกอย่าง
ทั้งบีบนวดแข้งขาให้ลูบไล้นาง
คอยนอนข้างกล่อมเพลงไปให้นิทรา

.นับโชคดีผู้บริหารมหา'ลัย
คลายทุกข์ให้ได้ปลอบขวัญกันทั่วหน้า
เปิดห้องพักกันฟรีที่สัมมนา
ได้น้อมนำความเมตตาประทับใจ

.ขวัญคืนมาเถิดพวกเราชาว"เขียวทอง"
ความหม่นหมองหมดพลันวันฟ้าใหม่
ขอร่วมมือรวมกันสานสายใย
สร้างสิ่งดีที่ยิ่งใหญ่ให้เหมือนเดิม

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

หมายเหตุ ขอบคุณเพื่อนร่วมงานเจ้าของภาพประกอบกลอนบทนี้

แรงดลใจ: เจอวิกฤตเรื่องฝนตกน้ำท่วมที่ มสธ. เมื่อวานนี้( 3 ต.ค.65) แล้วอดไม่ได้ที่ต้องเขียนเป็นกลอนเอาไว้ โดยที่ตื่นนอนตั้งแต่ราวตี 4 กว่า ก็ออกกำลังโดยขี่รถจักรยานสลับการเดินเร็วตามปกติในหมู่บ้านที่ถนนเลียบด่วนเอกมัย-รามอินทรา กินอาหารเช้าแล้วขับรถมาถึงที่ทำงานราว 7 โมงกว่า ก็คงทำงานที่มีเช่นทุกวันและเตรียมการประชุมไปเรื่อยๆ จนถึงเที่ยงวันที่เป็นช่วงอาหาร(กล่อง)ก็หยุดพัก จากนั้นหลังบ่ายโมงได้เป็นประธานที่ประชุมคณะกรรมการบัณฑิตศึกษาของหน่วยงาน ที่ค่อนข้างมีเรื่องสำคัญและเร่งด่วน ซึ่งต้องพิจารณาหลายรายการ เลยไม่ได้รับรู้สถานการณ์ฝนฟ้าอากาศภายนอกแต่ประการใดทั้งสิ้น

ช่วงท้ายของการประชุมราวเกือบ 4 โมงเย็น เห็นมีสัญญาณทางหน้าจอโทรศัพท์จากลูกชายและคนที่บ้านเข้ามาหลายครั้ง เพียงแต่รับไม่ได้เพราะเป็นประธานที่ประชุมและมีเรื่องติดพันในการอภิปรายกัน จนปิดการประชุมจึงรีบติดต่อกลับ ได้รับแจ้งว่าที่เมืองทองธานีและแจ้งวัฒนะเกิดฝนตกหนักจนมีวิกฤตน้ำท่วมสูง ให้ระวังเรื่องขับรถด้วยเป็นรถเล็กและชราภาพ(เหมือนคนขับ) จึงออกมาตรวจสอบข่าวจากเพื่อนร่วมงาน พบว่า หลายคนได้พยายามฝ่าฝนขับรถกลับบ้านไปตั้งแต่ราวบ่าย 3 โมงแต่กลับไม่ได้ ต้องทิ้งรถที่ขัดข้องไว้บนถนนหน้า มสธ. บางคนก็โชคดีที่เปลี่ยนใจขับกลับมาที่ทำงานได้ นับเป็นสิ่งที่เหลือเชื่อและเกินคาดคิด เพราะก่อนหน้านี้ตั้งแต่เช้าจนก่อนประชุมยังไม่มีเค้าลางของการเกิดฝนตกเลย

ติดตามข่าวจากสื่อมวลชน ก็ทราบว่าทั่วทั้งกรุงเทพฯเกิดฝนถล่มพาให้น้ำท่วมไปหมด หนักบ้างน้อยบ้างก็แล้วแต่พื้นที่ เพียงแต่แถวเมืองทองธานีและถนนแจ้งวัฒนะที่อยู่ใกล้เคียงกับ มสธ.ค่อนข้างอาการสาหัสมากกว่าหลายพื้นที่ ตั้งแต่บ่ายจรดค่ำมืดได้แต่พยายามติดตามข่าวทางออนไลน์ กับทั้งโทรหาเพื่อนร่วมงานหลายคน โดยเฉพาะสาวๆทั้งเอ๊าะๆและแอ๊ะๆด้วยความห่วงใย ทราบว่าหลายคนตกระกำลำบาก กว่าเดินทางถึงบ้านพักกันได้ก็ทุลักทุเลกันพอสมควร โดยมีเหตุผลที่ไม่ยอมตัดสินใจพักที่ มสธ.เหมือนหลายคน ด้วยเหตุผลที่หนักแน่นว่า "ไม่ได้เตรียมชุดชั้นนอกและชั้นในมาเปลี่ยน รวมทั้งขาดเครื่องสำอางบางอย่างที่จำเป็นต้องใช้ค่ะ"

หารือกับอาจารย์และน้องๆที่ทำงานหลายคนว่าคงไม่สามารถกลับบ้านได้แน่ เลยสรุปกันว่าคงต้องอาศัยนอน(และนั่ง)หลับพักผ่อนกันในห้องทำงานเป็นแน่แท้ โดยที่สังเกตว่าเพื่อนร่วมงาน มสธ.ของหน่วยงานอื่นก็คงวางแผนเช่นเดียวกัน จนราวเกือบ 3 ทุ่มได้ยินเสียงประกาศประชาสัมพันธ์ ว่าทางมหาวิทยาลัยได้อนุญาตให้บุคลากรที่ไม่สามารถกลับบ้านได้ ให้เข้าพักได้ที่อาคารสัมมนาโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย ซึ่งกว่าได้นอนก็ปาเข้าไปกว่า 5 ทุ่ม หลังจากอาบน้ำอาบท่าแล้วล้มตัวลงนอนบนที่นอนในห้องพักที่แสนสบาย ก็ให้คิดถึงพระคุณของ มสธ.ที่เอื้อหนุนให้มากว่า 30 ปี ที่ตั้งปณิธานไว้เสมอว่าพร้อมทุ่มกายใจทำงานทดแทนให้ จนถึงวันสุดท้ายที่จำเป็นต้องกราบลาบ้านหลังนี้ไป

Last updated: 2022-10-04 21:17:07