."ธารวนา"ป่าไม้รวยสาวสวยเก๋
พราวเสน่ห์ควงหนุ่มไพรอยู่หลายครั้ง
แล้วสลัดตัดทิ้งไปไร้จีรัง
ด้วยผิดหวังสร้างรสขมอารมณ์เอา

."พฤกษารักษ์"รวยอักโขโก้เก๋นัก
หนวดน่ารักหน้าตาดีที่หล่อเหลา
เพียงยามว่างเผลอเมื่อไรได้แต่เมา
ชอบถองเหล้าน่าเบื่อเหลือระอา

."กล้าสักทอง"มองเท่ดีที่กล้ามใหญ่
เห็นครั้งใดน่ากอดรัดฟัดนักหนา
มีเหล่าญาติเยอะมากหลากลีลา
หากคบหาพาปวดหัวกลัวยิ่งนัก

."คะนองไพร"เสียงใสดังระฆังทอง
แว่วหวานก้องร้องเพลงดีที่ประจักษ์
แต่เงินน้อยแถมยังเขี้ยวขี้เหนียวหนัก
ถ้าหลงรักชักตกอับเปลืองทรัพย์แน่

."ไกรพนา"อารมณ์ดีศิลปิน
เรื่องอยู่กินตามสบายง่ายดีแท้
ห่างการออกกำลังกายไม่วอแว
หุ่นชักแย่พุงยุ้ยกลมผมเริ่มบาง

."คุ้มป่าพง"มั่นคงแท้ลุยแต่งาน
จนชำนาญเกิดผลดีที่กว้างขวาง
วิ่งไม่เป็นก้าวไม่ไกลในช่องทาง
แสนอ้างว้างถูกคนแย่งตำแหน่งไป

."ดงอรัญ"ฉลาดนักหลักแหลมจริง
มุ่งผลักดันงานหลายสิ่งที่ยิ่งใหญ่
เจอสาวรุ่นวุ่นวายชายตาให้
จำหลีกพ้นคนหลายใจไม่นำพา

.สาวป่าไม้ให้เข็ดเหลือเบื่อสิ้นดี
ในชาตินี้อาจเปลี่ยนใจหมายทีท่า
ยอมขึ้นคานอันเฉียดใกล้ในชีวา
เบื่อคบหาแสนน่ากลุ้มหนุ่มลูกไพร

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

หมายเหตุ: ในเครื่องหมาย "..." เป็นหนุ่มป่าไม้ซึ่งปรับจากชื่อจริงที่ป่าไม้สาว"ธารวนา"เคยแอบสนใจ

แรงดลใจ: ช่วงสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคโควิดที่ผ่านมา ต้องวุ่นวายน่าดูกับหน้าที่การงานที่รับผิดชอบ ด้วยที่ทำงานมีการปรับเปลี่ยนแนวทางการปฏิบัติงานหลายด้านที่ไม่ค่อยสันทัดและเห็นด้วยนัก ประกอบกับปัญหาเรื่องส่วนตัวบางด้าน ยอมรับว่าชักเกิดอาการ"เครียด"ขึ้นมาเป็นระยะๆ เลยต้องหลบการเขียนกลอนที่หนักสมอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสะท้อนภาพลักษณ์บางด้านของงานป่าไม้ แม้มีข้อมูลที่เตรียมไว้บ้างแล้วก็ตาม เอาไว้สถานการณ์รอบตัวดีขึ้นค่อยขยับกันใหม่ ช่วงนี้ยังไม่อยากถูกคนเขม่นเพิ่มเติม ตั้งใจว่าหมดหน้าที่การงานประจำที่รับผิดชอบแล้วน่าตลุยให้เต็มที่สักที

ผลพวงของกลอนบทก่อน "ป่าไม้คนไร้คู่" ที่เสนอชีวิตของหนุ่มป่าไม้ซึ่งมีคุณสมบัติดีทั้งรูปหล่อและฐานะดีแต่หาคู่ไม่ได้ ก็มีเสียงสะท้อนมาพอสมควร ที่น่าสนใจมากก็คือมีคำแนะนำให้เขียนกลอนป่าไม้สาวโสดบ้าง สอดคล้องกับอดีตผู้กว้างขวางของชาวป่าไม้ท่านหนึ่งที่ฟันธงว่า "ลองแต่งกลอนป่าไม้สาวพราวเสน่ห์บ้างก็ดี น้อง ๆ รุ่นหลังๆเป็นป่าไม้สาวมากกว่าป่าไม้ชายนะครับ" ซึ่งก็เป็นคำแนะนำที่น่าสนใจดี เลยลองทบทวนข้อมูลที่เคยเจอมาทั้งของตัวเอง และการบอกเล่าของสาว(ป่าไม้)ที่เคยถ่ายทอดให้ฟัง เอามาเขียนกลอนเล่นแก้เครียดตามประสาคนชอบกลอน ดีกว่านอนลืมตาโพลงกลางดึก

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาในเรื่องการครองคู่นั้น ผู้หญิงมักมีความละเอียดรอบคอบมากกว่าผู้ชาย ซึ่งน่าครอบคลุมในทุกวงการ มิใช่เฉพาะวงการป่าไม้เท่านั้น คงอาจเป็นเพราะมองการณ์ไกลในอนาคตของชีวิตตัวเอง ที่พยายามให้มีความสมบูรณ์มากที่สุด สามารถมองสบตาคนข้างเคียงได้แบบไม่ต้องใส่แว่นตาดำ แต่มักผกผันตามอายุที่พอเกินระดับหนึ่งแล้ว มักลดระดับความสมบูรณ์ของชีวิตในบางด้านลงไปเรื่อย ๆ ซึ่งได้เห็นตัวอย่างในชีวิตมาพอสมควรทีเดียว แต่ก็มีสาว(ใหญ่)จำนวนหนึ่งที่คงระดับมาตรฐานตัวเองไว้ โดยยึดคติประจำใจอย่างเหนียวแน่นที่ว่า "แม้นแผ่นดินสิ้นหนุ่มที่พึงเชย อย่ามีคู่มันเสียเลยจะดีกว่า"

Last updated: 2022-07-07 15:13:31