เหมือนเกิดมามีกรรมเวรเป็นป่าไม้
แต่ภูมิใจทำหน้าที่วิเศษสุด
สร้างประโยชน์มากมายให้มนุษย์
ไม่เคยหยุดทำงานสักวันเดียว
ทั้งทางตรงทางอ้อมอย่างพร้อมพรัก
ด้วยใจรักจริงแท้คอยแลเหลียว
นับแต่เกิดจนสุดท้ายยามตายเทียว
กินใช้เที่ยวเป็นอยู่เอื้อผู้คน
ให้อาหารหวานคาวเหล่าพรรณไม้
ต้นกิ่งใบดอกรากเมล็ดผล
ทั้งอำมาตย์รวยยิ่งใหญ่ไพร่อับจน
ล้วนไม่พ้นขาดของกินก็สิ้นใจ
ปราสาทวังวัดอาคารบ้านหอห้อง
ผู้คนต้องพักกายาอยู่อาศัย
จะซอมซ่อมโหฬารประการใด
ต่างต้องใช้ไม้สร้างอยู่แต่บุราณ
อันเสื้อผ้าอาภรณ์แพรฝ้ายไหม
คนได้ใช้หุ้มกายาหายหน้าด้าน
กันแดดลมหนาวฝนจนเบิกบาน
เยื่อใยสานทอจากไม้ในพนา
ยามมนุษย์เจ็บป่วยด้วยโรคภัย
ต้องอาศัยให้วิเคราะห์หมอรักษา
การบำบัดผ่อนคลายอาศัยยา
จากไม้ป่าสมุนไพรใช้ปรุงทำ
เหล่าพืชป่าลดคาร์บอนไดออกไซด์
เพิ่มน้ำให้ออกซิเจนเป็นสุขล้ำ
ตรีงคาร์บอนในเนื้อไม้ไว้ประจำ
จึงช่วยนำคลายโลกร้อนผ่อนภัยพาล
อีกประโยชน์มากแท้แม้ทางอ้อม
สิ่งแวดล้อมพร้อมปรับให้หลายสถาน
ทั้งอากาศน้ำดินถิ่นชื่นบาน
คนสำราญสัตว์คลายทุกข์สุขสบาย
ให้คุณค่าพร้อมพรั่งออกอย่างนี้
คนตัวดียังใจดำทำเสียหาย
แผ้วถางป่าคามคุกรุกทำลาย
สิ้นยางอายไม่นำพาถึงพระคุณ
วันใดที่แผ่นดินสิ้นป่าไม้
คนจะไร้สิ่งเอื้อคอยเกื้อหนุน
มีชีวีที่แร้นแค้นแสนทารุณ
โลกขาดดุลเกิดทุกข์เข็ญเป็นฟอนไฟ
ครูนิด วน.43 (ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
ทำมากก็ผิดมาก ทำน้อยก็ผิดน้อย ไม่ทำก็ไม่ผิด
@ 
