คนกรุงเทพฯ(และหลายพื้นที่)ทั้งในอดีต ปัจจุบันและอนาคต ต่างพากัน..."ตัดไม้ได้ฝุ่น"... เพื่อทำกิจการหลายอย่าง จนเป็นปัญหาด้าน PM 2.5 ที่มากขึ้นทุกวัน น่าจะได้มีมาตรการที่จริงจังในการจัดการเพื่อสิ่งแวดล้อมที่ดีเพื่อความสุขของส่วนรวม ดังเช่นรัฐบาลจีนกล้าทำในขณะนี้...
.น่าสงสารคนอาศัยในกรุงเทพฯ
พิษอักเสบฝุ่นพีเอ็มสองจุดห้า*
ขาดพื้นที่แหล่งสีเขียวเคยมีมา
ช่วยพิทักษ์รักษาค่าเสี่ยงภัย
.เหล่าหมู่ไม้เกาะกลางข้างถนน
ถูกถางก่นโค่นเถือไม่เหลือไว้
ขยายผิวจราจรสัญจรไว
เพิ่มรถยิ่งวิ่งขวักไขว่แล่นไปมา
.พื้นที่บ้านสวนพรรณไม้สมัยก่อน
ต้องเดือดร้อนถูกรื้อกว้านซื้อหา
สร้างคอนโดแท่งใหญ่ได้ราคา
สูงเทียมฟ้าเสียทิวทัศน์ขัดขวางลม
.รัฐ-เอกชน-สถาบันการศึกษา
ล้วนตั้งหน้าเร่งขยายหมายเหมาะสม
สร้างอาคารตามตัณหาค่านิยม
จึงโค่นล้มเหล่าแมกไม้ไม่เสียดาย
.ป่าชายเลนหลากหลายริมชายน้ำ
ต้องชอกช้ำระกำพาล่มสลาย
เป็นโรงงาน-บ่อกุ้งปูอยู่มากมาย
ผลสุดท้ายชายฝั่งพังป่นปี้
.บ้านจัดสรรขยายไปในทุกย่าน
ซ้ำคืบคลานชานเมืองเปลืองพื้นที่
ทับพืชสวนล้วนนาไร่ไร้ใยดี
ตึกมากมียิ่งหนาแน่นแสนอึดอัด
.อนาถแท้แม้วัดวาคร่าต้นไม้
ปรับที่ไปใช้ขายค้าตลาดนัด
ทำลานจอดรถยนต์คนเช่าวัด
บ้างเน้นจัดสร้างอาคารรับงานบุญ
.ไม่เห็นชัดมาตรการในด้านใด
รักษ์เหล่าไม้ให้เอื้อเฟื้อคอยเกื้อหนุน
คนกรุงเทพฯน่าเวทนาแสนทารุณ
เชิญเสพฝุ่นสูดให้พอกันต่อไป
.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
หมายเหตุ *พีเอ็มสองจุดห้า( PM หรือ Particulate Matters 2.5 ) คือ ฝุ่นละอองขนาดเล็กไม่เกิน 2.5 ไมครอน เทียบได้ว่ามีขนาดประมาณ 1 ใน 25 ส่วนของเส้นผ่านศูนย์กลางเส้นผมมนุษย์ เล็กจนขนจมูกของมนุษย์ที่ทำหน้าที่กรองฝุ่นนั้นไม่สามารถกรองได้ จึงแพร่กระจายเข้าสู่ทางเดินหายใจ กระแสเลือด และเข้าสู่อวัยอื่นๆ ในร่างกายได้ ตัวฝุ่นเป็นพาหะนำสารอื่นเข้ามาด้วย เช่น แคดเมียม ปรอท โลหะหนัก และสารก่อมะเร็งอื่นๆ
แรงดลใจ: ให้ความสำคัญและติดตามสถานการณ์สิ่งแวดล้อมของกรุงเทพฯมาโดยตลอด ทั้งในด้านรถติด น้ำเสีย น้ำท่วม อุณหภูมิสูง อากาศเป็นพิษ ฝุ่นละอองมากฯลฯ ซึ่งฟันธงได้เลยว่า ไม่มีรัฐบาลชุดไหนที่ให้ความสำคัญในการแก้ไขปัญหาอย่างแท้จริง ยอมรับมากที่สุด ก็ในช่วงที่พลตรีจำลอง ศรีเมืองเป็นผู้ว่า กทม.(พ.ศ.2528-35) ที่ค่อนข้างทุ่มเทการทำงานในเรื่องเหล่านี้ ซึ่งมีผลงานที่เป็นรูปธรรมมากพอสมควร ลองรื้อฟื้นความจำกับคนรุ่นนั้นดูก็ได้ นอกนั้นไม่รู้สึกประทับใจใครสักคนเดียว
ปัญหาเรื่องฝุ่น PM 2.5 นับว่าผู้คนให้ความสนใจมากกว่าปัญหาสิ่งแวดล้อมอื่นๆที่ผ่านมา เพราะทุกคนมีโอกาสได้รับผลกระทบต่อสุขภาพที่ใกล้เคียงกัน และยากต่อการหลีกเลี่ยง ต่อให้มีทรัพย์สินเงินทอง หรืออำนาจวาสนามากเพียงใดก็ตาม โดยทุกคนต้องหายใจเอาฝุ่นที่ฟุ้งกระจายในอากาศดังกล่าวเข้าปอดไปเหมือนกัน แม้อาจใช้หน้ากากก็อาจช่วยไม่ได้มากนัก รวมทั้งมักมีความรำคาญต่อการสวมใส่ จึงเห็นได้ว่าคนที่ใส่หน้ากากอย่สงจริงจังมีอยู่ในวงจำกัดเท่านั้น
สาเหตุที่ฝุ่น PM 2.5 มีปริมาณมากในกรุงเทพฯนั้น มีมาจากหลายประการ แต่ที่สำคัญอย่างนั้น ก็คือ พื้นที่สีเขียวของกรุงเทพฯจำนวนลดน้อยลงเป็นอย่างมาก กับทั้งมีอัตราส่วนที่ต่ำกว่ามาตรฐานมากเมื่อเปรียบเทียบกับพื้นที่ของกรุงเทพฯที่มีทั้งหมด ต้นไม้และพืชพรรณในกรุงเทพฯถูกทำลายหรือเปลี่ยนแปลงไปทำกิจกรรมอื่นๆมีจำนวนมากจนน่าเป็นห่วง กับทั้งมีแนวโน้มมากขึ้น โดยนอกจากพื้นที่ในเขตใจกลางเมืองแล้วยังค่อยๆคืบคลานขยายไปสู่ชานเมืองอยู่ตลอดเวลา โดยที่รัฐเองยังไม่มีมาตรการออกมาควบคุมอย่างจริงจัง
คนจะไม่พัฒนา ถ้าสามารถโยนความผิดให้กับผู้อื่น
@ 
