"ศาสตราจารย์ ดร.พงษ์ศักดิ์ สหุนาฬุ"
ผู้เอกอุภูมิปัญญาวนศาสตร์
มาฉับพลันลาลับดับชีวาตม์
ประเทศชาติสิ้นคนดีที่ยิ่งใหญ่ 

.คือสุดยอดอาจารย์สร้างสรรค์ป่า
หลากตำราวนวัฒน์จัดเขียนไว้
หลายผลงานอันทรงค่าการวิจัย
ยิ่งคาร์บอนในต้นไม้ให้เด่นนัก 

.เมตตายิ่งสอนนิสิตทั้งคิดทำ
ปรับใช้นำเพื่อป่าไม้ใจตระหนัก
ก่อประโยชน์หลายสถานอันประจักษ์
ศิษย์จึงรักเทิดทูนพระคุณมา

.ทุ่มเทงานล้นเหลือเพื่อป่าไม้
เหนื่อยเพียงใดไม่เคยบ่นคนซึ้งค่า
สร้างเครือข่ายต่างประเทศเจตนา
ยิ่งญี่ปุ่นคุ้นนักหนาพาเนิ่นนาน

.สมถะทั้งยิ่งใหญ่น้ำใจมี
เอื้ออารีคนมีสุขสนุกสนาน
เป็นที่รักหลอมรวมเพื่อนร่วมงาน
อีกเจือจานคนผู้น้อยร้อยเชื่อมใจ

.รักชีวิตที่เรียบง่ายวัยเกษียณ
คอยพากเพียรเพื่อสุรินทร์ถิ่นเกิดให้
ปรนนิบัติเทิดคุณแม่ผู้แก่วัย
ตัดโลภได้ด้วยตระหนักรู้จักพอ 

.ปีหกสามวันที่เก้ากรกฎา
มะเร็งคร่ามอบร่างกายให้เหล่าหมอ
จึงเปรียบปานอาจารย์ใหญ่ได้สอนต่อ
ด้วยความดีที่สานก่อยิ่งก้องไกล

.ประณตนิ้วน้อมอาลัยไหว้กราบกราน
ส่งวิญญาณสู่สวรรค์อันสดใส
หวังชาติหน้าพบอาจารย์สืบสานไป
สอนป่าไม้หมายเป็นศิษย์เรียนคิดทำ 

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

แรงดลใจ: ช่วงเรียนปี 3-4(พ.ศ.2522-2524) นับว่าโชคดีที่ได้ อ.พงษ์ศักดิ์ สหุนาฬุ เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา โดยเป็นครั้งแรกที่คณะวนศาสตร์ได้มีการกำหนดให้มีวิชาเอกหลายด้าน แทนแต่เดิมที่มีเพียงการจัดการป่าไม้และวนผลิตภัณฑ์ ตอนนั้นเลือกวิชาเอกวนวัฒนวิทยาด้วยมุ่งมั่นในการออกไปทำงานการปลูกป่า ซึ่งได้เรียนกับท่านบางวิชากับทั้งได้มีโอกาสสัมผัสท่านหลายด้านตามที่บรรยายในกลอน แต่มีบางกรณีที่ยังประทับใจท่านไม่ลืมเลือน

ได้ไปหาท่านที่ห้องทำงานเพื่อของานท่านทำเพราะท่านมีงานวิจัยร่วมกับอาจารย์ชาวญี่ปุ่นหลายเรื่อง พยายามชี้แจงว่าเงินเดือนที่พ่อแม่ให้มาไม่ค่อยพอใช้ ครั้งแรกท่านเอะอะเอาว่า

"ช่วงนี้ไม่ค่อยมีงานวิจัย ว่าแต่อะไรกัน พ่อแม่ให้เงินใช้ตั้งเดือนละพันบาท ไม่พอใช้ได้ไง สงสัยเอาไปกินเหล้าหมดซีท่า" ท่านดักคอด้วยพอรู้พฤติกรรมของศิษย์คนนี้

ชี้แจงท่านว่า "โถอาจารย์ พอดีเป็นผู้แทนนิสิตปี 3 ต้องทำกิจกรรมหลายด้าน เรื่องเหล้าก็มีบ้าง กินสร้างความสัมพันธ์กับพวกรุ่นน้องคณะ จะให้น้องๆออกเงินได้ไงครับ ตอนนี้ไม่มีงานก็ไม่เป็นไร ถ้ามีเมื่อไรอาจารย์ช่วยจ้างผมด้วย สงสารผมเถิดครับ" ยกมือไหว้ลาท่าน

ก่อนออกจากห้องท่าน ได้รับคำสั่งสอนอีกชุด "เออน่าอาจารย์เข้าใจชีวิตพวกวนศาสตร์ดี ตอนเรียนพวกเพื่อนๆผมรุ่น 28 ก็ไม่เบาหลายคน แต่คุณต้องรู้จักบริหารทั้งเงิน การทำกิจกรรม ที่สำคัญต้องตั้งใจเรียนให้จบเร็วๆ จะได้ไปทำงานมีเงินใช้ คิดถึงพ่อกับแม่บ้าง เห็นว่ามีพี่น้องหลายคนไม่ใช่หรือ"

ขณะยืนรอลิฟต์ เสียงอาจารย์ร้องเรียกมา ต้องกลับไปพบท่านอีกครั้ง คิดว่าท่านคงใช้ให้ทำธุระอะไร เพียงแต่บอกห้วนๆว่าให้เอาสำเนาทะเบียนบ้านและบัตรนิสิตมาให้ ท่านเห็นทำหน้างงๆ เลยบอกว่า

"ก็จะให้ทำงานไง นึกขึ้นได้ว่าพอมีงบเหลืออยู่ คุณเริ่มงานต้นเดือนหน้าได้เลย มาหาผมแล้วจะมอบงานให้ทำ"

โดยสรุปท่านให้เงินตอบแทนเดือนละ 600 บาท โดยคอยอบตัวอย่างไม้พร้อมชั่งน้ำหนักในห้องปฏิบัติการที่แสนง่ายเหลือเกิน รวมทั้งงานอื่นๆที่อาจารย์สั่ง ซึ่งแอบดูอาจารย์ก็พอใจในผลงานที่ทำ

พอขึ้นปี 4 ไปเสนอใบลงทะเบียนให้ท่านเซนต์ชื่อ ท่านดูผลการเรียนที่ผ่านมาแล้วเปรยว่า

"คุณนี่แม้ขี้เมา ทำกิจกรรมเยอะ แต่การเรียนก็พอใช้ได้นี่ เพิ่งสังเกตุว่าไม่เคยเอฟเลยตั้งแต่ปี 1 น่าจะขอทุนของคณะดูนะเผื่อได้กับเขาบ้าง จะได้ช่วยแบ่งเบาภาระให้พ่อกับแม่บ้าง"

เมื่อมีประกาศของคณะจึงไม่ชักช้า รีบไปติดต่อที่ สำนักงานเลขานุการคณะ แล้วยื่นเอกสารตามที่ระบุไว้ จนผ่านไปเดือนกว่าๆ ได้พบกับอาจารย์ ท่านกระซิบบอกว่า

"นี่กรรมการประชุมกันแล้ว ตัดสินให้คุณได้ทุนนะ รู้สึกจะ 4,000 บาท คงไม่พลาดแน่ ผมเป็นกรรมการอยู่ด้วย"

หลังจากนั้นไม่นานคณะก็ประกาศให้ได้รับทุนจริงๆ ซึ่งนับเป็นพระคุณที่ยิ่งใหญ่ เพราะมีค่าใช้จ่ายต่างๆมากเหลือเกิน เนื่องจากได้รับมอบหมายให้เป็นประธานเชียร์ของคณะในปีนั้น

ยังมีอีกหลายกรณีที่ได้รับความเมตตาจาก อ.พงษ์ศักดิ์ฯทั้งการเรียนที่คณะและการเข้าฝึกงานภาคสนามในสถานีฝึกนิสิตวนศาสตร์ในต่างจังหวัด จนจบการศึกษาและการเรียนปริญญาโทในโอกาสต่อมา สิ่งที่ภูมิใจกับอาจารย์มากที่สุดคือการได้รับตำแหน่งศาสตราจารย์ระดับ 11 ซึ่งน้อยคนนักที่ทำได้เช่นอาจารย์ ในโอกาสนี้ขอคารวะดวงวิญญาณของ ศ.ดร.พงษ์ศักดิ์ สหุนาฬุ ด้วยเคารพรักและนับถืออย่างยิ่ง

Last updated: 2020-11-08 09:44:06