ขอพรสู่ "พี่สุเทพ"
"สุเทพ ปวเรศวิทยาฬาร"
พ้นภาระราชการกาลเกษียณ
สี่สิบปีที่ภูมิใจได้ร่ำเรียน
ทั้งพากเพียรทำให้ไพรพนา
สำเร็จมาวนศาสตร์รุ่นสี่สิบ
ถึงนานลิบแต่ยืนยงทรงคุณค่า
เลือดน้ำตาลเข้มข้นอยู่คู่ชีวา
จิตวิญญาณ์เพื่อป่าไม้มิคลายคลอน
มีเสน่ห์กระชวยกระชุ่มหนุ่มหล่อนัก
ทั้งคึกคักเหมือนยังเรียนครั้งก่อน
เช่นคราวแรกที่บรรจุเขตอุดร
แม้ย้ายจรเป็นป่าไม้หลายหน่วยงาน
อยู่โคราชสร้างผลงานลือลั่นเชียว
วังน้ำเขียว-เขายายเที่ยงเสียงกล่าวขาน
คนครอบครองยึดที่ป่ามานมนาน
มุ่งจัดการประสานให้ได้ผลดี
ไต่เต้าจากผู้น้อยค่อยเป็นไป
จนเติบใหญ่ยิ่งนักก่อศักดิ์ศรี
เป็นผอ.ป่าไม้นานหลายปี
จวบศกนี้ยังสุกใสวัยบวร
มีใจใหญ่กว้างขวางอย่างเหลือเฟือ
คอยเอื้อเฟื้อเพื่อนให้คลายเดือดร้อน
กับลูกน้องมีน้ำใจหมายพบพร
ทั้งอาทรมากแท้ดูแลนาย
เป็นนักรักนักไวน์ที่ใหญ่ยิ่ง
กอปรใจจริงเรื่อยมามิตรสหาย
จึงแวดวงวนศาสตร์ญาติมากมาย
อีกพวกเหล่าชาวป่าไม้กำจายนัก
ยามบั้นปลายชีวิตมุ่งจิตมั่น
อยู่เมืองจันท์บ้านเก่าเปรียบเสาหลัก
คอยต้อนรับผู้ชิดใกล้ด้วยใจรัก
ได้ผ่อนพักเยือนหาตลอดไป
กราบอัญเชิญพระปิยะมหาราช
บรมนาถผองเหล่าชาวป่าไม้
คุ้มครองต่อ"ผอ.เทพ"ทวีชัย
เคียงหวานใจที่ใฝ่หามาแนบทรวง
ครูนิด วนศาสตร์ (ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
แรงดลใจ :
เดือนกันยายนของทุกปี ผู้ที่มีอายุครบ 60 ปีแล้วก็จะเป็นวาระเกษียณอายุราชการ
ซึ่งจะได้พ้นจากตำแหน่งต่าง ๆ ที่มีอยู่ในปัจจุบัน ไปสู่ความเป็นผู้อาวุโสที่สามารถดำรงชีวิตได้อย่างอิสระ
นับเป็นช่วงวัยที่สำคัญอีกช่วงหนึ่งของคนทำงานราชการ สำหรับผู้ที่นับถือ รักใคร่ชอบพอกันก็จะถือโอกาสนี้ในการแสดงมุทิตาจิตกับผู้เกษียณอายุกันเป็นประเพณีที่ปฏิบัติสืบต่อกันมา
สุเทพ ปวเรศวิทยาฬาร เป็นศิษย์เก่าวนศาสตร์ รุ่นที่
40 ผู้เป็นที่นับถือของ ครูนิด
วนศาสตร์ ตั้งแต่เป็นเฟรชชี่ วนศาสตร์รุ่นที่ 43 ซึ่งมีความเชี่ยวชาญในบทกลอน
จึงได้ร่ายมุทิตาจิตออกมาเป็นกลอนแปดที่ไพเราะเสนาะหู
จะอ่านหรือฟังก็สำราญใจ
ผมในฐานะของเพื่อนร่วมรุ่นกับคุณสุเทพฯ จึงอยากกล่าวถึงชีวิตที่ได้ร่ำเรียนมาด้วยกัน ตั้งแต่ปีพ.ศ.2517 มีประสพการณ์ร่วมกันมากหน่อยก็ตอนออกไปฝึกงาน และก่อนจะจบได้ถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มดูงานที่ป่าไม้จังหวัดเพชรบุรีด้วยกัน
จึงสนิทสนมกันเป็นพิเศษ ตอนนั้นยังจำภาพของหนุ่มเท่ห์ใส่กางเกงยีนตลอดเวลาที่พบ (จนเพื่อน ๆ
แซวว่ากางเกงยีนนั้นถอดออกมาตั้งได้เพราะน่าจะไม่เคยซักเลยเป็นเดือน..555) มีเพื่อนฝูงมากมายรายล้อม
เพราะมีจิตใจสปอร์ตเลี้ยงเพื่อนฝูงเป็นประจำ โดยเฉพาะสมัยที่เรียนมีรถเปอร์โยต์ 403
อยู่คันหนึ่งช่วยดึงดูดเพื่อน ๆ ไปเที่ยวด้วยกันได้เสมอ (ตอนแรก ๆ
ก็วิ่งดี ตอนหลัง ๆ นี้ เพื่อน ๆ ต้องเข็นทุกครั้งจึงจะไปไหนได้ ..555)
แท๊งค์ เป็นอีกฉายาหนึ่งที่เพื่อนมอบให้(ขอไม่เล่าประวัตินะ
มันยาว) ผมเพิ่งมาเริ่มรู้ว่าเป็นนักส่งเสริมป่าไม้ เมื่อตอนเพื่อนแท๊งค์รับราชการอยู่ที่สนง.ป่าไม้เขตอุดรธานี
ตั้งแต่บรรจุในปี 2522 แล้ว
ได้สนทนากันเกี่ยวกับการใช้เครื่องมือ คอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ค และสื่อต่าง ๆ กันเป็นประจำ
ซึ่งเป็นประเด็นที่มีความสนใจร่วมกัน เพื่อนแท๊งค์มีประสบการณ์ในราชการหลากหลายทั้งด้านการปลูกป่าที่เขาค้อ
ที่ศูนย์เพาะชำกล้าไม้จังหวัดมหาสารคาม และจังหวัดอุดรธานี เติบโตขึ้นมาจนได้เป็นผู้บริหารฯ
ระดับผู้อำนวยการสำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ฯ หลายแห่งได้แก่ ที่จังหวัดขอนแก่น นครราชสีมา นครศรีธรรมราช เชียงใหม่ และสระบุรี
ซึ่งเป็นที่เกษียณอายุราชการในปี 2560 นี้
เพื่อนแท๊งค์ ในชีวิตราชการนี้
ต้องยอมรับว่ามีการพัฒนาตนเองอยู่เสมอ ในปี 2544 ได้เรียนจบปริญญาโทสาขาการจัดการป่าไม้(ภาคพิเศษ)
จากคณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ทำวิทยานิพนธ์ เรื่อง การประเมินผลการส่งเสริมการปลูกป่าของราษฏร: กรณีศึกษาหมู่บ้านเป้าหมายของศูนย์เพาะชำกล้าไม้ที่
1 จังหวัดมหาสารคาม และได้จบหลักสูตรนักบริหารระดับสูง(ส.นบส.1)
ของสถาบันพัฒนาข้าราชการพลเรือน สำนักงานก.พ.ในปี 2558
สำหรับ ผลงานโดดเด่นที่หลายคนอาจจำได้ ก็ช่วงประมาณปี 2554 ในขณะนั้นเป็นผอ.สำนักจัดการทรัพยากรป่าไม้ที่
8 (นครราชสีมา) ได้ทำหน้าที่ป้องกันปราบปราม
และยึดคืนพื้นที่จากผู้บุกรุกป่าสงวนฯ อย่างเข้มข้น
จนได้รับขนานนามจากสื่อมวลชนว่ามือปราบวังน้ำเขียว
ในโอกาสนี้ ขอแสดงความยินดีกับเพื่อนแท๊งค์ที่ได้ทำงานให้กับราชการอย่างเต็มที่
จนถึงวันสุดท้ายในวันศุกร์ที่ 29 กันยายน 2560 นี้ และถือโอกาสนี้เช่นกัน แสดงมุทิตาจิตกับเพื่อนอีกหลายคน(ซึ่งไม่มีชื่อในบทกลอนข้างต้นที่จะเกษียณอายุราชการพร้อมกัน) ทั้งเพื่อนก๋าง(พรหรหม ธเนศอนันต์) เพื่อนมืด(มงคล สืบค้า) เพื่อนปิ๊ก(เชาวลิต ศิลปทอง)
เพื่อนฮูก(วสันต์ ลิ่มศิลา) เพื่อนผู้การ(มนต์ชัย น้อยฤทธิ์)ไปพร้อมกันนี้ด้วย
จาก มณฑล จำเริญพฤกษ์
วนศาสตร์รุ่นสี่สิบ
Last updated: 2017-09-11 11:48:29
ช่วยตัวเราเองก่อนแล้วคนอื่นก็จะมาช่วยเรา
@ 
