�
•ตอนครั้งเป็นลูกน้องหมองหม่นนัก
ด้วยว่ามักคับข้องใจในหัวหน้า
ใช้อำนาจบาตรใหญ่ไร้เมตตา
ทั้งเรียนมาป่าไม้ไม่ต่างกัน
•บ้างเมามัวตัวเองเก่งทุกทาง
ใครเห็นต่างพ่อคุณเป็นผลุนผลัน
พหูสูตถ้วนหน้าสารพัน
เจอทางตันยังผลุดดำน้ำขุ่นไป
•บ้างใช้งานวุ่นวายไปทั้งปวง
งานของหลวงงานส่วนตัวมั่วกันใหญ่
ไม่คำนึงนอกเวลาพาคับใจ
สั่งรับใช้บริการยันลูกเมีย
•บ้างยิ้มยากปากร้ายพูดไม่เพราะ
ชวนทะเลาะดุด่าอารมณ์เสีย
ยิ่งยามโกรธด้วยเมาฤทธิ์เหล้าเบียร์
ปล่อยห่าเหี้ยขึ้นมึงกูอยู่ประจำ
•บ้างไม่ค่อยใส่ใจในเรื่องงาน
แต่เชี่ยวชาญวิ่งเต้นเด่นเลิศล้ำ
หวังพึ่งพิงผู้ใหญ่ให้หนุนนำ
งานปล่อยปละยถากรรมตกต่ำไป
•บ้างโลภมากเหลือเกินหาเงินตรา
จึงตั้งหน้ากำหนดกฎเกณฑ์ไว้
เรียกเปอร์เซ็นต์จากงานบานตะไท
อ้างต้องใช้ถวายนายตั้งหลายตน
•บ้างชอบชวนเที่ยวหากินอาหาร
แสนสำราญแพงเท่าใดก็ไม่สน
สั่งเหล้าไวน์แนวหน้ามาเปรอปรน
ปล่อยลูกน้องหมองหม่นทนจ่ายไป
•ครั้นได้ขึ้นเป็นหัวหน้านิจจาเอ๋ย
กระไรเลยเคยระกำทำลืมได้
ทำลูกน้องเช่นตัวผ่านร้าวรานใจ
คงชาติหน้างานป่าไม้จึงได้ดี
•ครูนิด วนศาสตร์ (ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
แรงดลใจ:
สนทนาทาง facebook� กับคุณนิรนาม (ขอสงวนชื่อซึ่งน่าจะเป็นรุ่นน้องวนศาสตร์แต่ไม่รู้ว่ารุ่นเท่าไรและไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวมาก่อน)
ได้ข้อสรุปที่ตรงกันว่า�
คนเป็นหัวหน้าส่วนใหญ่มัก (แกล้ง)
ลืมความขุ่นข้องใจที่ได้รับตอนเป็นลูกน้อง ก็ให้คำนึงถึงสมัยตอนบรรจุรับราชการเป็นป่าไม้ใหม่ๆ
เมื่อปี พ.ศ.2524 โดยได้มีโอกาสพบปะกับเพื่อนรุ่นในการประชุมรุ่นประจำปี(ปีไหนจำไม่ได้แล้ว)�
หลายคนปรับทุกข์กันเกี่ยวกับความคับอกคับใจที่ได้รับจากการที่ถูกหัวหน้าในหน่วยงานกระทำเอาในรูปแบบต่างๆ
�ก็ได้แต่ฝากข้อคิดไว้กับเพื่อนๆ ว่าถ้าพวกเราได้เป็นหัวหน้าเมื่อไรก็จงอย่าทำตัวที่น่าทุเรศเหมือนที่ถูกกระทำมาแล้วกัน
หลายปีต่อมาเพื่อนร่วมรุ่นหลายคนได้ก้าวหน้าในชีวิตราชการ� ซึ่งก็เป็นหัวหน้าในระดับต่างๆ
ตั้งแต่ระดับเล็กไปจนระดับใหญ่และใหญ่มาก บางคนเป็นที่รักของเหล่าลูกน้อง อาจเป็นเพราะใช้บทเรียนที่เคยผ่านมาในการปกครองคนเพื่อไม่ให้ลูกน้องต้องเผชิญกับความขุ่นข้องใจเหมือนตนในอดีต
หรืออาจเป็นเพราะอุปนิสัยส่วนตัวก็เป็นได้�
ยังสงสัยอยู่แต่ไม่อยากถามตรงๆ ด้วยไม่สนิทสนมมากพอ เกรงจะเป็นการละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของเขามากเกินไป� แต่ขณะเดียวกันเพื่อนบางคนกลับกลายเป็นเสมือนศัตรูคู่อาฆาตของเหล่าลูกน้อง�
ด้วยใช้อำนาจที่มีในทางที่ข่มเหงจิตใจลูกน้องอย่างเหลือเกิน
ซึ่งอยู่ในสภาพเดียวกับที่ตัวเองเคยได้รับในอดีตอย่างไม่ผิดเพี้ยน� ซ้ำร้ายบางคนยิ่งมากกว่าด้วยซ้ำไป จนเป็นที่ติฉินนินทาของเหล่าลูกน้องรวมทั้งยังขยายวงกว้างออกไปในหมู่พี่
น้องและบรรดาชาวป่าไม้อีกด้วย
ในขณะเดียวกันก็ได้มีโอกาสสนทนากับรุ่นพี่และรุ่นน้องบางคน
พบว่าก็มีสภาพไม่แตกต่างเพื่อนในรุ่นมากนัก
กล่าวคือบางคนเป็นหัวหน้าที่ลูกน้องส่วนใหญ่ให้ความรัก เคารพและนับถือ
ขณะเดียวกันบางคนเป็นหัวหน้าที่ลูกน้องส่วนใหญ่ตั้งข้อรังเกียจในอุปนิสัยบางด้าน
หรือหลายด้านรวมกันไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกที่ชอบเอารัดเอาเปรียบลูกน้องโดยมุ่งหวังผลประโยชน์จนแทบไม่ลืมหูลืมตา
ซึ่งไม่เกรงกลัวบาปกรรมหรือผลที่จะเกิดขึ้นในยามที่ตนสิ้นอำนาจวาสนา
ทั้งนี้ก็มีตัวอย่างให้เห็นอยู่อย่างมากมาย ไม่รู้ว่าจะตักตวงเอาไปสักเพียงไหน
ไม่ช้าก็จะลงโลงกันอยู่แล้ว
�

Last updated: 2017-02-24 17:23:16