•เพื่อนรุ่นเป็นป่าไม้มีหลายคน

น่าฉงนงุนงงให้สงสัย

กับหน้าที่การงานร้าวรานใจ

ถึงไม่แย่แต่ไม่ใหญ่ได้ดิบดี

•ถูกเพื่อนรุ่นทิ้งห่างยังพอว่า

ช้ำอุราร้องลั่นกันอึงมี่

น้องรุ่นหลังแซงหน้ามามากมี

ห่างหลายลี้ยากไล่ตามได้ทัน

•ทั้งแรกเริ่มจนใกล้วัยเกษียณ

มุ่งพากเพียรเพื่อไพรไม่เคยหวั่น

เจอปัญหารุมเร้าเข้ากดดัน

ยังฝ่าฟันต่อสู้อยู่เรื่อยมา

•คอยตั้งหน้าหาความรู้อยู่รอบด้าน

วิชาการก้าวไกลไม่น้อยหน้า

ผลงานแจ๋วแจ่มชัดก่อศรัทธา

หากแต่ว่านายไม่ปลื้มหรือลืมไป

•ร่วมภาคีเครือข่ายหลายหน่วยงาน

เชื่อมประสานสร้างสรรค์สัมพันธ์ไว้

หนุนชุมชนกิจกรรมทำด้วยใจ

ส่งเสริมงานการป่าไม้ให้งามตา

•มุ่งทำดีที่ละชั่วกลัวเวรกรรม

ยึดหลักธรรมพุทธศาสนา

รู้พอเพียงเคียงใจในชีวา

หยิ่งศักดิ์ศรีที่ควรค่าวนกร

•เพื่อนร่วมงานชิดใกล้ให้ความรัก

ด้วยตระหนักมีน้ำใจไม่หยุดหย่อน

กับลูกน้องมีเมตตาเอื้ออาทร

ใครเดือดร้อนช่วยผ่อนคลายไม่คุยโว

•เพียงนิสัยไม่วิ่งเต้นเส้นผู้ใหญ่

เน้นสืบสานวิญญาณไพรใจสุโข

ผลงานเพื่อนเพียรสร้างหวังได้โชว์

กรม "แจกโล่"รำลึกให้...วัยบวร

•ครูนิด วนศาสตร์ (ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

แรงดลใจ:

ดีใจกับเพื่อนร่วมรุ่นวนศาสตร์หลายคนที่ประสบความสำเร็จและมีความเจริญก้าวหน้าในชีวิตราชการเป็นอย่างมาก จนขณะนี้บางคนได้ทะยานขึ้นเป็นเบอร์หนึ่งและเบอร์สองในระดับกรม กับทั้งยังมีทีท่าว่าอาจก้าวขึ้นในระกับสุดยอดของชีวิตข้าราชการพลเรือน กล่าวคือการเป็นปลัดกระทรวงตามที่ใฝ่ฝันกันอีกด้วย นอกจากนี้ยังมีอีกหลายคนที่ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บริหารระดับสูง ทั้งในตำแหน่งผู้อำนวยการสำนักในส่วนกลางและส่วนภูมิภาค เพื่อนอีกส่วนหนึ่งที่อยู่ในแวดวงการศึกษาก็ไปได้ดีกันทีเดียว โดยเป็นเบอร์สองของมหาวิทยาลัยศิลปากร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และสถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ (ยกเว้นคนอยู่ที่มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช)

เชื่อว่ากว่าจะถึงปีที่เกษียณอายุราชการในปี พ.ศ.2561(เฉพาะคนที่เริ่มเรียนตามเกณฑ์อายุที่กำหนด)  หลายคนอาจก้าวหน้าในตำแหน่งหน้าที่ราชการมากขึ้นไปอีก ส่วนจะเป็นใครบ้างนั้นก็ต้องติดตามกันต่อไป ทั้งนี้คงไม่ใช่เฉพาะฝีมือแต่เพียงอย่างเดียว แต่ต้องขึ้นกับวาสนาและบุญกรรมที่ตัวเองได้ทำเอาไว้ด้วย ทั้งชาติที่แล้วและชาตินี้ ดังนั้นใครที่อยากก้าวไกลก็ต้องคอยระวังการประพฤติปฏิบัติในช่วงต่อไปให้ดี (ในช่วงที่ผ่านมาคงแก้ไขไม่ได้แล้ว) หากมีผิดพลาดหรือกระทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องครรลองธรรม อาจสะดุดหัวตอจนล้มคว่ำคะมำไปได้ เหมือนรุ่นพี่และอีกมากมายในกระทรวง ทบวง กรม และส่วนราชการอื่นๆที่เป็นตัวอย่าง ซึ่งควรนำมาเป็นบทเรียนกันไว้

อันที่จริง ตั้งใจเขียนกลอนบทนี้เพราะได้มีโอกาสเจอและเห็นใจเพื่อนรุ่นวนศาสตร์หลายคนในหน่วยงานราชการต่างๆ  ที่จัดว่าไม่ค่อยก้าวหน้าในชีวิตราชการเท่าที่ควร หากเปรียบเทียบกับคนอื่น ทั้งเป็นคนที่มีอุดมการณ์ ความรู้ทางวิชาการ ประสบการณ์และผลการปฏิบัติงานที่ผ่านมาอย่างเลิศหรู เพื่อนเหล่านี้ส่วนใหญ่มักโทษโชคชะตาที่ทำไว้ในชาติปางก่อน เพราะชาตินี้ได้พยายามทำกรรมดีไว้อย่างมากมาย จึงก้มหน้าก้มตาตามชะตาชีวิตรอรับโล่ที่หน่วยงาน "แจก"ให้ตอนเกษียณอายุราชการ(หรือที่เรียกปลอบใจว่าวัยบวร) ซึ่งอาจเป็นจริงส่วนหนึ่งก็ได้ แต่ถ้าหากวิเคราะห์กันให้ลึกซึ้งแล้ว ความจริงอีกส่วนหนึ่งที่เพื่อนบกพร่องหรือไม่ทำกัน (หรือเคยทำแต่ท้อเสียก่อน) ก็คือ การไม่มุ่งมั่นแสวงหาโอกาสหรือเข้าถึง เพื่อให้ผู้มีอำนาจในการบันดาลตำแหน่งได้รู้จักหรือโน้มน้าว(ด้วยวิธีการหรือกลไกใดก็ตาม)ให้ทำการแต่งตั้งหรือเลื่อนตำแหน่ง  เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้ 

Last updated: 2016-12-03 10:10:56