ดอกแก้วกลางไพร
เขียนกลอนบทนี้ขึ้นมา มิได้ประสงค์กระทบถึงใคร เพียงแต่ต้องการสะท้อนประสบการณ์ให้น้องๆชาวป่าไม้ ในการให้ความรอบคอบต่อการเลือกหาคู่ร่วมชีวิต
�
•ค่าเป็นเช่น“ดอกหญ้า”
ดุสิตากลางป่าไพร
เจียมตัวเจียมหัวใจ
เพียงฝักใฝ่ในกรรมดี
•เคยปองครอง“ดอกฟ้า”
สูงฐานะทั้งราศี
มอบใจแลกไมตรี
เจ็บเหลือที่ถูกเลิกรา
•เขาเหยียดเฉียด“ดอกดิน”
ซ้ำดูหมิ่นสิ้นราคา
ซมซานใจด้านชา
อยู่กลางป่าพาเดียวดาย
•เพื่อนเคียงเพียง“ดอกโศก”
แสนวิโยคโลกสลาย
ระกำช้ำใจกาย
แทบวางวายไห้ทรมา
•โชคพาพบ“ดอกบัว”
ดีพร้อมทั่วทั้งกายา
เคียงใกล้ให้เมตตา
ช่วยรักษาสมานใจ
•งามแท้แต่“ดอกตูม”
แสนภาคภูมิพริ้มละไม
หมั่นปลุกปลอบคนไพร
สุมเติมไฟลุกโชนมา
•กาลพ้นจน“ดอกบาน”
ยังเนิ่นนานตระการตา
ร่วมเรียงเคียงชีวา
เปี่ยมคุณค่าทุกคืนวัน
•เธอเป็นเช่น“ดอกแก้ว”
ที่เพริศแพร้วทั้งผ่องพรรณ
เปรียบทรัพย์นับอนันต์
นางในฝันคนบ้านไพร
•ครูนิด
วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
แรงดลใจ:
โดยธรรมดาแล้วคนเกิดมาย่อมต้องแสวงหาคู่ร่วมชีวิต
เพื่อร่วมทุกข์ร่วมสุข โดยดำเนินกิจกรรมต่างๆร่วมกันอย่างมากมาย โดยเฉพาะการมีทายาทสืบสายเลือดต่อไป
ทั้งนี้อาจมีบางคนที่มีเหตุผลพิเศษส่วนตัวที่แตกต่างกัน จึงมีชีวิตที่เป็นโสด
ซึ่งก็มิใช่สิ่งแปลกประหลาดหรือมีความบกพร่องแต่อย่างใด �เพราะการมีความสุขในชีวิตเป็นยอดปรารถนาของทุกคน
บางคนเคยมีคู่แล้วกลับมาอยู่คนเดียวก็มีมากมาย�
ด้วยมีปัญหาในชีวิตการครองคู่ที่ต้องทุกข์ทรมา
กับทั้งพบว่าการอยู่คนเดียวไม่ปวดหัวหรือมีความทุกข์กับเรื่องจากคู่ครองชีวิต
แม้จะหงอยเหงาอยู่บ้างแต่ก็สามารถหาสิ่งชดเชยได้อย่างมากมายหลายวิธีการ จึงพบว่าบางคนเลือกทางเดินในทางแสวงหาธรรมไปเลยก็มี
เมื่อหันมามองชีวิตของชาวป่าไม้เราในเรื่องคู่ครอง
��ก็พบว่ามีสภาพที่แตกต่างกันอย่างมากมาย� ในเบื้องต้นแล้วเชื่อว่าทุกคนคงพยายามเฟ้นหาคนที่ดีที่สุดในความคิดของตนเอง
มาเป็นคู่ครองชีวิต(บางคนอาจต้องการเพศเดียวกันก็มี)
แต่ต่อมาบางคู่ที่อยู่ด้วยกันในระยะเวลาหนึ่งที่ไม่สามารถสรุประยะเวลาที่แน่นอนได้
อาจเกิดความผันผวนทางความรู้สึกและอารมณ์
อันเกิดได้ทั้งจากตัวเองและหรือคู่ครองชีวิตที่มีมาจากหลากหลายสาเหตุ
ทำให้ต้องมีอันเลิกรากันไป สร้างความรู้สึกทางอารมณ์ที่ปวดร้าวให้กับผู้แพ้
ส่วนผู้ชนะก็คงยินดีที่มีทางเลือกใหม่ตามต้องการ
ส่วนจะรู้สึกนานแค่ไหนแล้วแต่จะทำใจในการปรับอารมณ์ ใครอยากรู้รายละเอียดต้องถามจากผู้มีประสบการณ์กันเอง
เขียนกลอนบทนี้ขึ้นมา
มิได้ประสงค์กระทบถึงใคร เพียงแต่ต้องการสะท้อนประสบการณ์ให้น้องๆชาวป่าไม้� ในการให้ความรอบคอบต่อการเลือกหาคู่ร่วมชีวิตเพื่อความสุขมากที่สุดในระยะยาวของการมีชีวิตในโลกใบนี้
��แต่ถึงแม้ต้องผิดหวังบ้างจากสาเหตุใดก็ตาม
อย่าไปจมปลักอยู่ในห้วงความทุกข์นั้นตลอดไป
อันเป็นการทำร้ายตัวเองอย่างโง่เขลา�
ต้องเดินหน้าหาความสุขให้แก่ชีวิตเราเองที่เราสามารถไขว่คว้าแค่มือเราเอื้อม
เพียงแต่เรานำประสบการณ์ที่ผ่านมาเป็นบทเรียนในการตัดสินใจอย่างรอบคอบเท่านั้น
บางคนอาจล้มมากกว่าหนึ่งครั้ง ก็อย่าท้อถอยต่อความผิดหวัง ลุกขึ้นมาแล้วสู้ต่อไป
สักวันจะพบกับสิ่งที่เราปรารถนาไปเอง�� อันมีตัวอย่างของชาวป่าไม้เราให้เห็นอย่างมากมาย
 Last updated: 2016-11-19 14:42:54
|
@ ดอกแก้วกลางไพร |
|
|
|
|
|
|
|
เชิญท่านเป็นบุคคลแรกที่แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทความ ดอกแก้วกลางไพร
|