เสียดายนักคนดีที่นับถือ
เคยสร้างชื่อลุยงานร่วมสานก่อ
ทุ่มเททั้งกายใจไม่หวั่นท้อ
มสธ.ประจักษ์กันผลงานดี
สอนโรคพืชนานมาเพื่อประเทศ
ช่วยเกษตรงามงดสุขสดศรี
ศิษย์นับถือคารวะล้นทวี
ด้วยไมตรีที่ให้เปี่ยมใจงาม
องค์ความรู้สร้างสรรค์งานวิจัย
งานเล็กใหญ่ง่ายยากภาคสนาม
ตระเวนทั่วใกล้ไกลในเขตคาม
ทำด้วยความใส่ใจใฝ่วิชา
บริการพร้อมพรั่งเพื่อสังคม
ให้สุขสมบ่มความรู้อยู่มากหน้า
จึงชาวบ้านรักใคร่ให้ศรัทธา
ปรารถนามาเจือจานสานชุมชน
ใฝ่ทำนุบำรุงพุทธศาสน์
ใจมุ่งมาดแจ่มกระจ่างสร้างกุศล
หมั่นทำบุญจุนเจือช่วยเหลือคน
ไม่หวังผลสิ่งใดได้ตอบแทน
เป็นประธานสาขาฯมาแสนหนัก
ช่วยสำนักหน่วยงานด้านวางแผน
เพื่อนร่วมงานประทับใจไม่คลอนแคลน
ด้วยหนักแน่นในหลักการยึดมั่นมา
สุขุมนิ่งเยือกเย็นเปรียบเช่นพระ
ใฝ่ธรรมะเลิศล้ำคำปรึกษา
รู้อภัยเผื่อแผ่ดีมีเมตตา
ครั้งหนุ่มเหน้าสาวใฝ่หามาครองเรือน
นำครอบครัวสุขสันต์ด้วยพันผูก
รักเมียลูกทุ่มใจหาใครเหมือน
รู้พอเพียงเคียงใจใฝ่ย้ำเตือน
กาลคล้อยเคลื่อนผ่านไปไม่ผันแปร
ทุ่มเทงานผ่านกว่าสามสิบเอ็ดปี
ลุกาลที่เต็มปริ่มอิ่มตัวแท้
ถึงอาลัยจำอำลาเกินจะแล
สุดจะแก้ยากจะไขให้คืนมา
ขอพบสุขกับงานใหม่ที่ใฝ่ปอง
พระปกเกล้าฯเฝ้าคุ้มครองป้องรักษา
วอน"พงศ์พันธุ์ เธียรหิรัญ"อย่าลับลา
มสธ.ยังรอหากลับมาเยือน
ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
แรงดลใจ:
เมื่อตอนต้นปีที่ผ่านมา รู้สึกใจหายเมื่อ อ.พงศ์(รศ.ดร.พงศ์พันธุ์ เธียรหิรัญ พี่ KU.36) แจ้งว่าได้ตัดสินใจว่าจะลาออกจากราชการเพื่อไปปฏิบัติงานที่อื่น
โดยจะมีผลตั้งแต่วันที่ 1 พฤษภาคม 2559 เป็นต้นไป ทั้งนี้เนื่องจากได้ร่วมทำงานกันมาตั้งแต่ เดือนธันวาคม 2533
ซึ่งนับว่ายาวนานมากว่า 25 ปี จึงได้เห็นธาตุแท้ของกันและกันเป็นอย่างดี
อ.พงศ์นับว่าเป็นบุคลากรที่มีคุณค่าเป็นอย่างยิ่งของ
มสธ.ซึ่งคณาจารย์และบุคลากรที่รู้จักให้การยอมรับกัน
อ.พงศ์มีคุณสมบัติที่โดดเด่นหลายด้าน
ซึ่งอาจารย์รุ่นน้องบางคนได้ใช้เป็นต้นแบบในการปฏิบัติงาน โดยเฉพาะด้านการครองตน ครองคน และครองงานที่น่าได้รับรางวัลเชิดชูเกียรติจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเป็นอย่างยิ่ง
รายละเอียดต่างๆ คงไม่สามารถบรรยายได้หมด เพียงแต่สิ่งที่น่าศรัทธาจนน่านำมาใช้บ้างก็คือการนำหลักพุทธศาสตร์มาประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงานและภารกิจส่วนตัว
ซึ่งได้ประพฤติและปฏิบัติมาอย่างยาวนาน
โดยความรู้สึกส่วนตัวซึ่งสอดคล้องกับเพื่อนร่วมงานทั้งอาจารย์และบุคลากรหลายท่าน มีความประสงค์หว่านล้อมให้อ.พงศ์
ทบทวนความคิดและเปลี่ยนใจเพื่อร่วมงานกันเหมือนเดิมเพราะมีงานอีกหลายด้านที่เราน่าจะช่วยกันสร้างสรรค์ต่อไป
เพียงแต่เคารพในการตัดสินใจและเหตุผลส่วนตัวของอ.พงศ์
ที่คาดว่าน่าจะได้ตรึกตรองมาเป็นอย่างดีในทุกๆ ด้านแล้ว
เนื่องจากเคยปรึกษาหารือกันอยู่เป็นระยะๆ กับทั้งเห็นว่าบุคคลอย่างอ.พงศ์แม้จะไปอยู่ที่ใดก็เชื่อมั่นว่าจะทำประโยชน์ให้กับวงการเกษตรและประเทศชาติได้เช่นเดียวกับการทำงานที่มสธ.
ทั้งบางทีอาจมากกว่าเสียด้วยซ้ำไป ถ้าบรรยากาศและสิ่งแวดล้อมของการทำงานในด้านต่างๆเอื้อให้แก่อ.พงศ์เป็นอย่างมากกว่าปัจจุบัน
ดังนั้นจึงได้แต่แสดงความยินดีที่อ.พงศ์
ได้มีโอกาสเลือกเส้นทางเดินของชีวิตที่สอดคล้องกับความต้องการของตนเองในห้วงเวลาของการทำงานที่เหลืออยู่
กับทั้งยังแอบอิจฉาลึกๆ(ตามประสาคนที่ยังกิเลสหนาอยู่) ด้วยซ้ำไปที่ไม่มีโอกาสเช่นเดียวกับอ.พงศ์
ประทับใจและปลื้มใจแทนอ.พงศ์ ที่อาจารย์และเพื่อนร่วมงานหลายคนทั้งในและนอก
มสธ.ชื่นชมบุคลิกภาพและความเป็นกัลยาณมิตร ทั้งในการทำงานและความสัมพันธ์ส่วนตัว
โดยเฉพาะมีคนกล่าวว่า "ไม่รู้สึกเสียดายอ.พงศ์ ที่ต้องจากไปทำงานที่อื่น
แต่รู้สึกเสียดายแทนมสธ.ที่ต้องสูญเสียบุคลากรที่มีคุณค่าและคุณภาพไปอีกหนึ่งคน"
ทั้งนี้ขอแสดงความดีใจกับไร่บุญรอด (สิงห์ปาร์ค) ที่ได้เพชรเม็ดงามมาร่วมทำงานเป็นที่ปรึกษาอันหาได้อย่างยากยิ่งในภาวะสังคมวัตถุนิยมที่กำลังเบ่งบานในปัจจุบันนี้
Last updated: 2016-04-23 10:21:42