..."หากทางการไม่เรียกตัวพี่กลับ

มีเสียมสักหอบมีจอบสักหาบ จะถางให้ราบหมดดอย

แล้วปลูกถั่วงาอยู่กับขวัญตาเนื้อกลอย

จะถางดงป่าดอย สร้างวิมานน้อยชายแดน"...*

•แว่วเสียงเพลง ตชด.อ้อนขอร้อง

เพื่อนวลน้องพร้อมเหนื่อยยากลำบากแสน

จะถางป่าหมดดอยเขาเอาใจแฟน

แล้ววางแผนปลูกถั่วงาใช้หากิน

•ชาวป่าไม้ชักเดือดเลือดขึ้นหน้า

ใยจ้องท่าถางป่าไม้ทำลายสิ้น

เป็นตำรวจกลับหมายครองของแผ่นดิน

หากบุกถิ่นทำลายป่าจะจับเอา

•เพียงเห็นใจเพื่อนยาหนุ่มฉกรรจ์

วอนเลิกพลันอย่าบุกรุกป่าเขา

ผู้พิทักษ์ผิดกฎหมายขายหน้าเรา

ติดคุกเข้ายิ่งหมองครองแต่ทุกข์

•ออมเงินเดือนเบี้ยเลี้ยงใช้เพียงนิด

อย่าหลงติดเหล้ายาอบายมุข

ขุดเผือกกลอยเก็บของป่าหาบอนบุก

ยึดความสุขความพอดีที่พอเพียง

•ไม่นานช้ากี่ปีมีทรัพย์สิน

ซื้อที่ดินถูกกฎหมายไร้ความเสี่ยง

ทำเกษตรผสมผสานสร้างบ้านเคียง

หาสัตว์เลี้ยงเร่งรุดขุดบ่อปลา

•ถึงครานั้นสมฤดีที่เฝ้าคอย

เจ้าเนื้อกลอยเห็นวิมานที่ฝันหา

ยิ่งสอยดาวเรืองรองสองบ่ามา

ทั้งพ่อตาแม่ยายถวายนาง

•อีกผู้การเพื่อนผองต้องชมชื่น

จะระรื่นวันคืนสุขไปทุกอย่าง

มีป่าเอื้อให้คุณค่ามาทุกทาง

หวั่นอย่าร้างขวัญตาว้าเหว่ใจ

•ชาวป่าไม้ร้องขอ ตชด.

อย่าเลยหนอปลูกถั่วงาถางป่าไม้

เหมือนสร้างกรรมทำลายชาติพินาศไป

ร่วมกันปกป้องพงไพรไว้คู่ดอย

ครูนิด วน 43 (ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

หมายเหตุ* ส่วนหนึ่งของบทเพลง ตชด.ขอร้อง ประพันธ์โดย บรมครูไวพจน์  เพชรสุพรรณ ที่มอบให้ เพชร โพธาราม เป็นผู้ขับร้อง  เมื่อปี พ.ศ.2515

แรงดลใจ:

เพลงนี้โด่งดังมากขณะที่ผู้เขียนยังเป็นนักเรียนนุ่งกางเกงขาสั้นอยู่ที่แม่กลอง สมุทรสงคราม ยังรู้สึกชื่นชมและหลงใหลเป็นอย่างมาก ตามประสาคนบ้านนอกที่ฟังแต่เพลงลูกทุ่ง ทั้งยังจำเนื้อเพลงได้มาจนถึงทุกวันนี้ ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าการจีบสาวด้วยการทำให้เธอเห็นใจ เผื่อจะเอื้ออาทรแบ่งปันน้ำใจให้หนุ่ม(น้อย) ด้วยตอนนั้นนมเริ่มแตกพานกับเขาบ้างแล้ว จำได้ว่ายังร้องเพลงนี้กับเพื่อนๆอย่างสนุกสนานอยู่หลายครั้งมากทีเดียว แล้วก็ไม่เคยมีใครทักถึงรายละเอียดเนื้อเพลงแต่ประการใด สมัยนั้นคุณค่าของป่าไม้ยังเป็นเรื่องที่ไกลตัวสำหรับนักเรียนและเยาวชน

กระทั่งเข้ามาเรียนวนศาสตร์ที่ทำให้ผูกพันและเห็นคุณค่าของป่าไม้มากขึ้น ได้สังเกตเนื้อเพลงอย่างตั้งใจแล้ว พบว่าเป็นอีกเพลงหนึ่งที่ไม่สร้างสรรค์ต่องานอนุรักษ์ป่าไม้ อาจเป็นเพราะยุคนั้นเรายังมีพื้นที่ป่าไม้จำนวนมาก จึงทำให้หลายคนละเลยความสำคัญของป่าไม้ไป แต่ปัจจุบันพื้นที่ป่าไม้เหลือต่ำกว่าเป้าหมายคือร้อยละ40 ของเนื้อที่ประเทศจำนวนมาก ก่อให้เกิดภัยพิบัติในหลายๆด้าน จึงขอวิงวอนให้เน้นการแต่งเพลงที่เกี่ยวข้องกับป่าไม้ไปในทางสร้างสรรค์ เพื่อเป็นส่วนหนึ่งให้ทุกฝ่ายช่วยกันผลักดันต่อการอนุรักษ์ป่าไม้ในรูปแบบต่างๆ ตามศักยภาพของตน

บทเรียนที่ผ่านอาจสรุปได้ว่าลำพังเจ้าหน้าที่ป่าไม้เพียงฝ่ายเดียวไม่อาจรักษาป่าไม้ไว้ได้อย่างแน่นอน ถ้าไม่ได้รับความร่วมมือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องและประชาชนโดยทั่วไป

Last updated: 2015-05-25 21:08:49