มีคนกล้า"สมัคร ดอนนาปี"
ป้องศักดิ์ศรีข้าราชการอันช้ำหม่น
การโยกย้ายไม่เป็นธรรมเลิกจำนน
เกิดเป็นคนสู้ไปตายครั้งเดียว
ป่าไม้เราเจออธรรมช้ำถ้วนหน้า
ไร้คนมาแยแสทั้งแลเหลียว
ทำคนดีหมองหม่นจนหน้าเซียว
ได้เพียงเที่ยวแอบบ่นทนเรื่อยมา
ปล่อยนักวิ่งได้ดีมีโอกาส
พึ่งอำนาจลึกลับใหญ่คับฟ้า
คอยบงการลับหลังสร้างมายา
เพื่อไขว่คว้าเงินทองของตอบแทน
ตำแหน่งเล็กถึงใหญ่ทำได้หมด
แอบอ้างกฎที่ตั้งสร้างแบบแผน
หลอกผู้คนประทับใจไปทั่วแดน
เบื้องหลังแสนชั่วช้าทั้งสามานย์
มีบ้างไหมใครกล้ามาตีแผ่
ทั้งรู้แน่ทั้งที่เห็นเป็นแก่นสาร
ต้องทนช้ำหดหู่อยู่ช้านาน
แสนร้าวรานยอมอธรรมย่ำยีตน
เมื่อวันนี้มีคนกล้ามาหาญสู้
ควรร่วมกู้ศักดิ์ศรีที่เกิดผล
รวมพลังป่าไม้ใฝ่ผจญ
เกิดเป็นคนทนระกำอยู่ทำไม
ไผ่ลำเดียวหักง่ายใครก็รู้
ถ้ารวมหมู่แสนยากหักได้ไหม
วอนพวกเราตอกย้ำรวมน้ำใจ
สร้างกลไกตามครรลองที่ต้องมี
เชียร์"สมัคร ดอนนาปี" ที่หาญกล้า
ขอเดินหน้าสู้ไปอย่าหน่ายหนี
เถิดพวกเราร่วมสร้างชัยในสิ่งดี
เพื่อศักดิ์ศรีป่าไม้ให้ชอบธรรม
ครูนิด วน.43 ชมรมสีเสียดแก่น
www.lookforest.com
แรงดลใจ:
เคยตั้งคำถามที่ยังฝังใจกับคำตอบในที่ประชุมที่ได้รับจากอดีตผู้บังคับบัญชาท่านหนึ่ง(ขอสงวนนาม)ของกรมป่าไม้เมื่อปี 2533 ว่า "ไม่มีหรอกน้องเรื่องความเป็นธรรม พี่ต้องเอาคนของพี่ก่อน มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ให้ทุกคน หากน้องต้องการมัน ก็ต้องย้าย ไปหาที่อื่นเอาเอง ถ้ามีที่ไปก็บอก พี่จะช่วยสนับสนุน" จึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ต้องอำลากรมป่าไม้ด้วยความผูกพัน เพราะได้อาศัยใบบุญในการพึ่งพาต่อชีวิตและรับใช้ด้วยการทำงานอย่างจริงจังถึง 9 ปี ซึ่งได้รับบทเรียน ประสบการณ์และสิ่งดีหลายด้านอันนำมาใช้เป็นสิ่งหนึ่งที่เกื้อกูลต่อวิถีชีวิตตราบจนทุกวันนี้และวันข้างหน้าในอนาคต
อันที่จริงแล้ว ทุกวงการสามารถสร้างความเป็นธรรมให้เกิดขึ้นได้อย่างแน่นอนตามกฎเกณฑ์ที่มีอยู่ เพียงแต่ผู้ที่รับผิดชอบต้องการให้เกิดขึ้นหรือไม่เท่านั้นเอง ทั้งต้องกล้าเผชิญกับอำนาจและสิ่งรบกวนจิตใจของทั้งเบื้องสูงและล่างอย่างมั่นคง วงการป่าไม้เราควรร่วมกันเรียกร้องและแสวงหาความเป็นธรรมต่อการทำงานให้มากที่สุด ด้วยการสร้างกลไกในการบริหารงานบุคคล เพื่อให้คนเก่งทางวิชาการและคนดีที่มีวิสัยทัศน์ในการทำงานได้มีโอกาสแสดงฝีมือ อันจะเป็นรากฐานสำคัญที่นำไปสู่การจัดการป่าไม้อย่างยั่งยืน ก่อให้เกิดผลประโยชน์ทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อมตามที่มุ่งหวังเอาไว้อย่างแท้จริง
บทเรียนของชีวิตหลายครั้งชี้ให้เห็นสัจจธรรมที่ว่า "สุขา สังฆัสสะ สามัคคี"นั่นก็คือความพร้อมเพรียงของหมู่ทำให้เกิดสุข
จดแล้วไม่ค่อยจำ เข้าใจแล้วไม่ค่อยลืม
@ 
