๏แม่เอ๋ยแม่ผุดผาดบาดใจแท้

ตะลึงแลเร้าใจแรกได้เห็น

เทพคงปั้นสรรค์แท้แม่เนื้อเย็น

เปรียบเจ้าเป็นกินรีที่กลางไพร

๏หน้าแย้มยิ้มเยิ้มหวานปานน้ำผึ้ง

ทรวงเต่งตึงวาบหวามยามพลิ้วไหว

ร่างสูงโปร่งระหงราวนางสาวไทย

ผิวขาวนวลชวนลูบไล้ใจรัญจวน

๏กิริยาเยื้องย่างช่างงามเหมาะ

วาจาเพราะเสน่ห์ดีมีครบถ้วน

ยามแม่งอนจริตงามทำเย้ายวน

แอบคร่ำครวญป่วนใจไหวหวั่นเธอ

๏ทำงานเก่งนักหนาคนประจักษ์

แม้งานหนักปลูกป่าสู้เสมอ

ชำนาญเพาะชำกล้าไม้ได้เลิศเลอ

ยามต้องเจอดับไฟป่ากล้าพบพาน

๏ปรุงอาหารถูกใจหาใครเท่า

ปลาช่อนเผาสะเดาป่าน้ำปลาหวาน

กะเพรากบผัดปลาไหลใส่กระวาน

ต้มไก่บ้านหัวปลียำส้มตำไทย

๏คอยพะนอพ่อแม่ที่แก่เฒ่า

ทั้งหมั่นเฝ้าปู่ย่าคราเจ็บไข้

คนรายรอบเอื้ออารีมีน้ำใจ

ชาวบ้านนาป่าไพรให้ศรัทธา

๏ยิ่งพบเห็นเคียงใกล้ทำใจแกว่ง

อยากเปลี่ยนแปลงตำแหน่งเธอจิตเพ้อหา

จากลูกจ้างต้อยต่ำแสนธรรมดา

เป็นคู่ใจให้หัวหน้าพาครองเรือน

๏เพียงชีวิตก่อนพบกันมีพันธะ

ต้องเลยละน่าเสียดายหาใดเหมือน

หวังชาติหน้าพบกันใหม่ไม่แชเชือน

ขอเป็นเพื่อนร่วมเรียงเคียงใจเธอ

•ครูนิดวน.43(ชมรมสีเสียดแก่น)•

www.lookforest.com

แรงดลใจ:

ตัดสินใจเลือกเรียนทางด้านวนวัฒนวิทยา(silviculture)เพราะเห็นว่าพื้นที่ป่าไม้ลดน้อยลงทุกทีจนมีตัวเลขจากการสำรวจเหลืออยู่ต่ำกว่าร้อยละ40ของพื้นที่ประเทศตามที่นโยบายป่าไม้ของประเทศได้กำหนดไว้การปลูกสร้างสวนป่าจึงเป็นภาระกิจอันสำคัญยิ่งที่ต้องดำเนินการอย่างเร่งด่วนและจริงจังซึ่งต้องการคนที่มีความรู้และเสียสละเข้ามาทำงานในด้านนี้กลุ่มเพื่อนสนิทที่ร่วมก๊วนเดียวกันมีความคิดสอดคล้องกันต่างมุ่งมั่นในการแสวงหาความรู้เพื่อนำไปปลูกและบำรุงรักษาป่าเพื่อช่วยเพิ่มพื้นที่ป่าไม้ให้มากขึ้นอย่างแท้จริงแต่ภายหลังสำเร็จการศึกษามีเพียงบางส่วนเท่านั้นได้ทำงานตามที่ใฝ่ฝันเพราะหน่วยงานไม่ได้มีการกำหนดแผนงานในการบรรจุคนเข้าทำงานตรงตามหลักสูตรที่เรียนมาแต่ประการใดซ้ำร้ายหลายคนยังต้องเผชิญกับความไม่ชอบมาพากลในการบริหารงานของผู้บังคับบัญชา(ที่ชั่วร้าย)บางคนโดยมุ่งตักตวงผลประโยชน์จากการบังหลวงในรูปแบบต่างๆอย่างน่ารังเกียจทำให้เป็นตัวขัดขวางมิให้มีการใช้วิชาการป่าไม้ที่ได้ร่ำเรียนมาอย่างเต็มที่งานสวนป่าหลายแห่งจึงไม่บรรลุผลตามเป้าหมายที่วางไว้

อย่างไรก็ตามคนที่ได้มีโอกาสทำงานสวนป่าในพื้นที่อย่างจริงจังคงมีความภาคภูมิใจต่อผลงานที่มีส่วนสร้างไว้โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสุขใจที่ได้เห็นผืนป่าไม้ในพื้นที่ที่เกิดมาจากน้ำมือจากการทุ่มเททำงานอย่างเหนื่อยยากในครั้งอดีตนอกจากนี้ยังได้รับประสบการณ์จากการทำงานในด้านต่างๆอย่างมากมายทั้งจากงานภายในสวนป่าที่มีหลายขั้นตอนและสังคมรอบด้านสวนป่าที่มีความสลับซับซ้อนแตกต่างกันออกไปทั้งนี้สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตการทำงานและชีวิตส่วนตัวซึ่งในชาตินี้คงไม่สามารถหาได้อีกบางคนโชคดีได้พบเนื้อคู่(ที่แท้จริง)ทำให้ชีวิตครอบครัวมีความสุขมาจนทุกวันนี้แต่บางคนพบช้างเผือกกลางพงไพรที่ได้แต่เสียดายโอกาสทองของชีวิตเพราะมีเหตุผลสำคัญส่วนตัวโดยมากมักเข้าตำรา“พบไม้งามยามขวานบิ่น”ซึ่งหากย้อนอดีตได้อาจกลับใจต่อการเลือกไม้งามกลางป่านั้นเสียก็ได้เพราะพันธะที่คิดว่ามีอยู่ก่อนทำงานสวนป่านั้นไม่ถาวรตามที่ปรารถนาเอาไว้ซ้ำร้ายยังกลายสภาพเสมือนแผลเป็นที่แสลงหรือเสียดแทงอารมณ์ทุกครั้งยามเมื่อถูกลูบไล้ทั้งยังก่อให้เกิดความรู้สึกเสียดายต่อเวลาและสิ่งต่างๆที่ล่วงเลยด้วยซ้ำไป

Last updated: 2014-06-14 08:04:39