จากหลายทิศหลายทางสู่ถิ่นฐาน
รั้วน้ำตาล วนศาสตร์ด้วยมาดหมาย
หาความรู้ประสบการณ์สานคู่กาย
เกียรติภูมิก้องกำจายเพื่อไพรพง
ได้รุ่นพี่ สี่สิบคอยสอนสั่ง
เน้นปลูกฝังวิญญาณไพรจนไหลหลง
คอยหล่อหลอมให้รุ่นเราเฝ้าทะนง
อีกมั่นคงรักกันสืบนานมา
จัดอบรมบ่ม เข้มแข็งแกร่งยิ่งนัก
ทั้งพร้อมพรัก กล้าหาญร่วมฟันฝ่า
อดทนสู้รู้อภัยใฝ่วิชา
รักคณะ สามัคคีมีน้ำใจ
สอนเพลงเชียร์กระตุ้นใจได้ปลุกปลอบ
วิ่งทดสอบวิ่งประเพณีพี่จัดให้
เต้นอินเดียนรับสู่เผ่าชาวลูกไพร
เชื่อมสายใยน้องพี่มีผูกพัน
เพื่อรุ่นน้องกิจกรรมทำด้วยใจ
ป้องโพยภัยคลายหมองประคองขวัญ
สร้างสนุกพาสุขใจให้แบ่งปัน
มุ่งผลักดันเปี่ยมคุณค่าวนกร
พี่ไพโรจน์ ประธานด้านซีเนียร์
ประธานเชียร์ พี่สว่าง ดังกระฉ่อน
ผู้แทนของคณะ พี่อาทร
ทั้งนายกสโมสร พี่สุภชัย
อีกหลายคนผองพี่รุ่น สี่สิบ
เปรียบน้ำทิพย์เนื้อทองที่ผ่องใส
เอื้อรุ่นน้องทุกสิ่งด้วยจริงใจ
ทั้งเงินทองของใช้ให้หยิบยืม
เมื่อหวนคิดอดีตเก่าเฝ้าคุกรุ่น
พวกเรารุ่น สี่สิบสามจึงแสนปลื้ม
น้ำใจพี่ สี่สิบให้ไม่เคยลืม
แสนดูดดื่มประทับใจในทรงจำ
ครูนิด วน.43 (ชมรมสีเสียดแก่น)
แรงดลใจ:
ธรรมเนียมอย่างหนึ่งของชาววนศาสตร์ก็คือพี่รุ่นซีเนียร์มีหน้าที่ในการปลุกปั้นน้องรุ่นเฟรชชี่ให้เป็นวนกรที่สมบูรณ์แบบตามอัตลักษณ์คือ เข้มแข็ง กล้าหาญ อดทน สามัคคี โดยต้องผ่านประเพณีหลายด้านที่สืบทอดกันมาซึ่งใช้เวลาที่ยาวนานกว่าคณะอื่นๆในมหาวิทยาลัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิ่งทดสอบ 12 กิโลเมตรและการวิ่งประเพณี 15 กิโลเมตร จึงมีเฟรชชี่บางคนที่ถอดใจลาออกหรือย้ายคณะไปเลย
พวกเราวนศาสตร์รุ่น 43 ถูกพี่วนศาสตร์รุ่น 40 เคี่ยวเข็ญในทุกด้านตามธรรมเนียมและประเพณีที่ดีงามของชาววนศาสตร์ ทราบในภายหลังว่าเป็นความยุ่งยากอย่างมากเนื่องจากรุ่นเราเป็นรุ่นแรกที่คณะรับผู้หญิงเข้ามาเรียน จึงต้องมีการปรับกิจกรรมบางด้านให้มีความเหมาะสม อย่างไรก็ตามทุกสิ่งทุกอย่างก็ราบรื่นด้วยดี ด้วยความตั้งใจและการทุ่มเทของพี่รุ่น 40 โดยการสนับสนุนของพี่รุ่น 41 และ 42 จึงขอขอบพระคุณด้วยความจริงใจมา ณ โอกาสนี้
Last updated: 2014-01-30 09:25:53