ไม่จบผ่านการศึกษาภาษาศาสตร์

สำนวนอาจขาดเสนาะเพราะอ่อนไหว

เพียงมีฝันสานพลังหวังจูงใจ

ร้อยกรองให้ไทยถ้วนหน้ารักษ์ป่ากัน

•ไม่ใฝ่เป็นเช่นกวีที่ยิ่งใหญ่

ทุ่มเขียนไปใช้หนังสือสื่อความฝัน

คนชื่นชมเท่าใดใช่สำคัญ

ขอมุ่งมั่นมิรู้เบื่อเพื่อพนา

•ไม่ยึดถือมีชื่อเสียงที่เกรียงไกร

หากหัวใจมุ่งมาดปรารถนา

เป็นครูนิดสี่สิบสามนามปากกา

สร้างคุณค่าเพื่อป่าไม้ได้จำเริญ

•ไม่ต้องการเงินกล่องของตอบกลับ

หากน้อมรับติวิจารณ์คำสรรเสริญ

ชวนทุกท่านอ่านเถิดเกิดเพลิดเพลิน

แล้วขอเชิญช่วยปกป้องคุ้มครองไพร

•ไม่เคยหวังรางวัลเกียรติยศ

สรรค์ทุกบทรสกลอนซ่อนวอนไหว้

กลั่นคำถ้อยร้อยคุณค่ามาจากใจ

หามิตรได้ร่วมฟันฝ่าป่ายืนยง

•ไม่ท้อถอยปิดทองที่กลางป่า

พร้อมหาญกล้าก่อความดีมิใหลหลง

คอยย้ำคิดจิตอาสาเพื่อป่าพง

ด้วยซื่อตรงคงมั่นจวบวันตาย

•ไม่อิจฉาคนที่มีชื่อเสียง

เน้นพอเพียงเคียงวิถีที่มุ่งหมาย

ยึดสายกลางหวังคู่ป่าอย่างท้าทาย

สุขสบายทุกข์ทวีอยู่ที่ใจ

•เรียนจบผ่านการศึกษาวนศาสตร์

จึงองอาจสร้างสรรค์ค่าเพื่อป่าไม้

วอนชาวป่าจับมือมั่นเดินกันไป

รักษ์พงไพรให้สะพรั่งทั้งแผ่นดิน

•ครูนิด วน.43 (ชมรมสีเสียดแก่น)•

แรงดลใจ:

เขียนกลอนเพื่อสร้างสรรค์ป่า นับว่าเกิดสุขอย่างยิ่ง” คือความรู้สึกที่เกิดขึ้นเมื่อสามารถจบกลอนแต่ละบทซึ่งยอมรับว่าต้องใช้พลังของตนเองอย่างใหญ่หลวงตามศักยภาพที่มีอยู่อย่างจำกัด เพราะมิได้มีพื้นฐานการร่ำเรียนโดยตรงทางวรรณศิลป์ หากแต่ต้องการใช้เป็นสื่อเชื่อมโยงไปกับการอนุรักษ์ป่าไม้ อันเป็นทรัพยากรที่มีคุณค่ายิ่งที่ไทยทุกคนต้องร่วมกันทำนุบำรุงไว้อย่างแข็งขัน เพื่อประโยชน์แก่ตนเองและประเทศชาติ

คุณูปการอันอาจเกิดขึ้นบ้างจากผลงานที่ทุ่มเทเขียนขึ้น ขอมอบให้แก่พ่อและแม่ผู้จากโลกนี้ไปแล้วที่ให้ความเป็นมนุษย์พร้อมทั้งปลูกฝังความรู้สึกนึกคิดต่อการเป็นคนดีของสังคม บูรพคณาจารย์ที่ช่วยประสิทธิประสาทความรู้ทั้งด้านป่าไม้และด้านอื่นซึ่งก่อให้เกิดศักยภาพต่อการผลิตผลงาน  รวมทั้งชาวชมรมสีเสียดแก่นและครอบครัวที่เป็นกัลยาณมิตรซึ่งคอยให้กำลังใจในการเติมไฟฝันที่อาจไม่เป็นจริงในห้วงชีวิตนี้ก็ได้

Last updated: 2014-02-01 20:08:07