เมื่อตระหนัก “ปักธงชัย”ใจปวดลึก

ให้หวนนึกคราวศึกษาวนศาสตร์

ภาพอดีตมากมายคล้ายกลับชาติ

ยังแจ่มชัดไม่ขาดหายในความจำ

เกือบสองเดือนได้ฝึกงานด้านป่าไม้

ทั้งศาสตร์ศิลป์วิญญาณไพรหมายตอกย้ำ

ท่านอาจารย์เอื้ออาทรสอนแนะนำ

สั่งงานทำเข้มข้นท้นกายใจ

มีเพื่อนรุ่นสานพลังสร้างสัมพันธ์

ร่วมเคล้าคลุกสุขทุกข์กันไม่หวั่นไหว

เหนื่อยระกำลำบากยากเพียงใด

มุ่งหลักชัยที่ใฝ่หวังเคียงข้าง “เธอ”

รังวัดป่าลากเทปไปแบกย้ายกล้อง

ต้องลงหนองท่องเขาไพรไม่พลั้งเผลอ

ฝ่าพงหนามข้ามทุ่งหญ้าคันคะเยอ

บางครั้งเจองูทากผึ้งพลาดถึงซวย

เรียนนิเวศวิทยาธรรมชาติ

สะแกราชเขาโลตึงถึงลำห้วย

ด้วยอากาศเอื้อน้ำดินถิ่นอำนวย

สร้างป่าสวยสัตว์อุดมสมบูรณ์ดี

อีกรุกขวิทยาป่าพืชพรรณ

ศึกษากันทั่วพงไพรให้ถ้วนถี่

วิเคราะห์แยกความหลากหลายพันธุ์ไม้มี

รสกลิ่นสีรากดอกต้นผลกิ่งใบ

วิชาการได้ติดตนผลประจักษ์

แต่เรื่องรักเคยกระจ่างสว่างไสว

กลับมืดมนอนธการร้าวรานใจ

“เธอ”เด็ดขาดตัดเยื่อใยไร้คำนึง

ทุกรอบปีเวียนผันวันสงกรานต์

ภาพฝึกงานเคียงหวานใจยังใฝ่ถึง

ทั้งอาจารย์เพื่อนรุ่นครุ่นตราตรึง

แสนโศกซึ้งครวญหารัก.... “ปักธงชัย”

ครูนิด วน. 43

แรงดลใจ:

กิจกรรมที่สำคัญยิ่งด้านหนึ่งของการเรียนวนศาสตร์คือการฝึกงาน ภาคสนามในป่าตามภูมิภาคต่างๆ เพื่อเพิ่มทักษะและประสบการณ์ ด้านวิชาการป่าไม้ที่เกี่ยวข้อง 

ทั้งนี้ ที่ปักธงชัย นครราชสีมา ก็เป็นพื้นที่แห่งหนึ่งที่นอกจากจะสร้างเสริมความแข็งแกร่งทางวิชาการแล้ว ยังช่วยในการปลูกฝังวิญญาณไพรให้ชาววนศาสตร์ไปในตัวอีกด้วย ช่วงมีนาคม-พฤษภาคม 2522 

ชาววนศาสตร์รุ่น 43 ได้ใช้ชีวิตร่วมกันในการฝึกงานที่ปักธงชัยใน 3วิชา คือ การรังวัดป่าไม้ นิเวศวิทยาป่าไม้ และรุกขวิทยาป่าไม้ โดยที่วนศาสตร์รุ่นเราเป็นรุ่นแรกที่มีการรับผู้หญิงเข้ามาเรียน จึงมีหลายคู่ที่มีการคบหาดูใจกัน ซึ่งก็เป็นธรรมดา มีทั้งสมหวังและผิดหวัง แต่อย่างไรก็ตามเชื่อว่าพวกเราทุกคนยังคงจดจำอดีตที่ปักธงชัยเป็นอย่างดี...มิรู้ลืมเลือน  

Last updated: 2013-01-23 07:55:19