ขาที่ก้าวมือที่แกว่งใจแกร่งกล้า

วิ่งสิบห้ากิโลเมตรเด็ดเดี่ยวนัก

ประเพณีพี่น้องครองใจภักดิ์

ร้อยความรักถักทอค่า “วนกร”

ยามเร่งโหมเหงื่อโทรมหน้าแสบตายิ่ง

มือปาดทิ้งเค็มปานเกลือเหลือถ่ายถอน

เปรียบอุปสรรคชีวิตคิดสังวร

เจอหนาวร้อนแดดฝนทนสู้ไป

จังหวะก้าวเร็วช้าหมั่นสลับ

คอยกำกับปรับเตือนความเคลื่อนไหว

เหมือนขาขึ้นเร่งงานมั่นหลักชัย

ยามขาลงควรปลงใจไว้ท่าที

ลมหายใจแรงค่อยคอยสูดเปลี่ยน

หมุนวกเวียนยาวสั้นกระชั้นถี่

สติย้ำปรามกิเลสเหตุผลมี

ให้พอดีอย่าน้อยนักหรือมากเกิน

เท้าแม้เจ็บเหน็บปวดจนรวดร้าว

ยังฝืนก้าวหมองหม่นทนขัดเขิน

เพลงชีวิตใช่บรรเจิดสิ่งเพลิดเพลิน

อาจเผชิญพาลภัยหมายบีฑา

กำลังคึกฮึกเหิมเริ่มลดถอย

ตั้งจิตพลอยคอยลุ้นกระตุ้นขา

คือความรู้มีเปลี่ยนตามยามเวลา

ควรเติมหาคู่คุณธรรมนำเหตุการณ์

อันการวิ่งเป็นบทเรียนเพียรสอนให้

งานป่าไม้ใช่พรั่งพร้อมสิ่งหอมหวาน

อุปสรรคกิเลสภัยหมายแผ้วพาน

หมั่นประมาณขาดระวังอาจวางวาย

ขาที่ก้าวมือที่แกว่งแรงอ่อนล้า

วิ่งสิบห้ากิโลเมตรเหน็ดเหนื่อยหลาย

“วนศาสตร์”เปี่ยมศักดิ์ศรีพลีใจกาย

ลุจุดหมายสร้างคุณค่า “ป่าไม้”เรา

ครูนิดวน.๔๓

ธันวาคม ๒๕๕๕

Last updated: 2012-12-04 11:30:28