.วันที่หนึ่งเดือนมีนามาทุกที
คิดถึงพี่"เล็ก:อรุณ เวชกิจ"
ปีสามสี่มะเร็งคร่าพร่าชีวิต
ทำเศร้าจิตอดีตผ่านวันลับลา

.พาเหล่าน้องสิบสองคนหมองหม่นใจ
เร็วเกินไปด้วยวัยมีสี่สิบกว่า
สูญ"พี่เล็ก"ที่ยอมรับนับถือมา
อนิจจาพ่อเพิ่งตายเมื่อไม่นาน

.น้องล้วนซึ้งถึงสิ่งดี"พี่เล็ก"ให้
เอื้ออารีมีน้ำใจกว้างไพศาล
เผื่อแผ่เพื่อนผู้ชิดใกล้ในหลายด้าน
คนยี่สารยังกล่าวขวัญจนวันนี้

.เอาใจใส่ให้ปรึกษาเมตตาน้อง
หวังเรืองรองยิ่งนักมีศักดิ์ศรี
ทั้งการเรียนการทำงานสรรค์ทางดี
มุ่งให้มีครอบครัวสุขกันทุกคน

.คอยเยี่ยมเยียนเป็นกาวใจให้ตระกูล
ช่วยเพิ่มพูนญาติสัมพันธ์กันมากล้น
"เวชกิจ"-"พยนต์ยิ้ม"อิ่มกมล
ช่วยส่งผลได้อำนวยช่วยอนันต์

.ด้วยครองโสดส่งเมตตามาให้หลาน
หมั่นเจือจานจริงใจไม่แปรผัน
คอยส่งเสริมสนับสนุนซึ้งคุณกัน
เปรียบ"ลุงขวัญ"หลานเชิดชูทั้งบูชา

.เปี่ยมน้ำใจให้บ้านมีมิเคยขาด
"พ่อโอภาส-แม่สำเนียง"หวังเคียงท่า
เป็นหลักชัยให้น้องครองศรัทธา
มาด่วนมรณ์ก่อนเวลาเกินกว่าคิด

.เกิดชาติหน้ามาใหม่หมายเต็มที่
เป็นน้องพี่"เล็ก:อรุณ เวชกิจ"
ร่วมเส้นทางสร้างสายใยในชีวิต
คือมิ่งมิตรชิดใกล้กันเช่นผ่านมา

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

แรงดลใจ: แม้จบทางวนศาสตร์มาก็ตาม แต่หลายโอกาสได้ทำงานทางด้านการเกษตร สิ่งที่น่าปลื้มใจอย่างหนึ่ง ก็คือ คนในวงการเกษตรที่อายุเกิน 60 ปีหลายคน ที่พบทั้งในและนอกประเทศหลายครั้ง มักถามว่าเป็นอะไรกับ"อรุณ เวชกิจ" ซึ่งเป็นพี่ชายคนโตที่เรียกติดปากว่า"พี่เล็ก" ซึ่งเมื่อทราบว่าเป็นน้องชาย มักให้ความเป็นกันเองอย่างคาดไม่ถึง กับทั้งให้การช่วยเหลือหรือไมตรีจิตในรูปแบบต่างๆ กับทั้งมักชื่นชม"พี่เล็ก"อย่างมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านความมีน้ำใจที่ให้กับคนรอบข้างและสังคม

"พี่เล็ก"เป็นพี่ชายคนโตของน้องอีก 12 คน ซึ่งนับได้ว่า"พ่อ-แม่"ต้องเผชิญกับความยากลำบากน่าดู ในการเลี้ยงดูลูกๆในด้านต่างๆ เมื่อตอนยังไม่มีครอบครัวก็ไม่รู้สึกอะไรมากนัก แต่พอมีลูกเองบ้างแม้เพียงแค่คนเดียว จึงตระหนักต่อภาระที่"พ่อ-แม่"เคยผ่านมา โดยเฉพาะ"พี่เล็ก" ที่"แม่"มักเรียกว่า"เสี่ยเล็ก" เป็นคนใจกว้างขวางมากกับคนที่รู้จัก ซึ่งเพื่อนๆที่จบจาก ม.ขอนแก่นกล่าวขวัญกันมาก จึงใช้เงินมือเติบเป็นพิเศษ ยิ่งกับน้องๆด้วยแล้ว "พี่เล็ก"เป็นสายเปย์แบบไม่อั้น กับทั้งไม่เอาเปรียบใคร และพยายามเยี่ยมเยียนให้กำลังใจครอบครัวตามโอกาสที่มี  จึงทำให้น้องๆรัก นับถือและเคารพ"พี่เล็ก"มาก

แม้อายุห่างจาก"พี่เล็ก"ถึงหนึ่งรอบ โดยเป็นลูกคนที่8 แต่ก็มีโอกาสสัมผัสกันบ่อยครั้ง ด้วยมีนิสัยนิยมน้ำอมฤตเหมือนกันที่อาจเป็นเพราะเกิดปีกุนและราศีเมษเหมือนกัน ซึ่งมักได้รับการแนะนำในด้านการใช้ชีวิตและการทำงานอยู่เสมอ หากมีปัญหาอะไรก็ขอคำปรึกษาหารือและช่วยเหลือกันตลอดมา การตัดสินใจเปลี่ยนวิถีชีวิตจากการเป็นป่าไม้ที่กรมป่าไม้ มาเป็นอาจารย์ที่ มสธ.ก็ได้รับการชี้แนะบางส่วนจาก"พี่เล็ก" ทำให้ประสบผลสำเร็จในชีวิตมากขึ้น ซึ่งยังคงจดจำมาจนถึงวันนี้ ยังรู้สึกเสียดายอยู่เสมอที่"พี่เล็ก"มาด่วนจากไปด้วยวัยแค่สี่สิบต้นๆ ซึ่งถ้ายังมีชีวิตอยู่ตอนนี้ก็มีอายุ 76 ปี ที่สามารถเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรแทน"พ่อ-แม่"ให้น้องๆและหลานๆได้เป็นอย่างดี

Last updated: 2023-02-27 20:57:48