.เป็นป่าไม้ได้รูปหล่อพ่อแม่รวย
จีบสาวสวยเธอติดใจหลายแห่งหน
เพียงแปลกนักไม่ปักใจใครสักคน
ด้วยหน้ามนมีบางสิ่งกริ่งเกรงใจ

."วนาพราว"สาวเชียร์เบียร์ชื่อดัง
หุ่นฟิตปั๋งทั้งหน้าอกสะโพกใหญ่
ชวนเดินป่าพารู้สึกคึกคักไป
แต่มีวัยสิบหกปีนี่น่ากลัว

."สกาวไพร"ใกล้สาวแต่คราวเรียน
สวยไม่เปลี่ยนแก้มอิ่มยิ้มหวานทั่ว
เที่ยวพงไกลหลายครั้งยังพันพัว
ติหน้าตัวสิวเยอะหน่อยพลอยหวั่นจิต

."ใยพนา"ท่าทางช่างน่ารัก
ฉอเลาะนักคบหาจนสนิท
เล่นน้ำตกหามุมแลกจุมพิต
อยากเลิกชิดขี้น้อยใจคล้ายเด็กน้อย

."อารัญศรี"มีฝีมือเลื่องลือยิ่ง
เชี่ยวชาญจริงรสอาหารอันอร่อย
ยิ่งกับแกล้มทุกชนิดติดใจกลอย
จำต้องถอยเธอพุงใหญ่ไปทุกวัน

."ฤดีพง"หลงหุ่นดีงามที่หนึ่ง
อกเต่งตึงเอวคอดจังนางในฝัน
เอาใจเก่งนวดคลึงให้ลุยไพรกัน
เพียงไหวหวั่นการสูงวัยมากไปนิด

."ดงงามแสง"แต่งตัวเก๋เท่เหลือหลาย
ตาแม่คมผมสยายให้ต้องจิต
เมตตาสัตว์ท่องพงไพรได้เชยชิด
แต่น่าคิดติดใช้เงินมากเกินไป

.ให้แสนกลุ้มหนุ่มป่าไม้หลายคนรัก
สาวใฝ่ภักดิ์อยากครองคู่อยู่เคียงใกล้
เพียงบางด้านพาลขุ่นข้องต้องถอดใจ
น้ำตานองนอนหมองไหม้กลางไพรวัน

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

หมายเหตุ ในเครื่องหมาย "..." เป็นชื่อสาวที่ดัดแปลงจากชื่อจริงที่มีเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศและป้องกันการเป็นปฏิปักษ์ที่อาจมีขึ้น

แรงดลใจ: อนุสนธิจากการนำเสนอบทกลอน"ป่าไม้คนไม่หล่อ" เมื่อกลางเดือนมิ.ย.ที่ผ่านมา ก็มีเสียงสะท้อนมาหลายแง่มุม อันเป็นธรรมดาที่มีทั้งก้อนหินและดอกไม้ ตามความรู้สึกของแต่ละคนที่แตกต่างกันไป แต่ประเมินแล้วน่าออกไปทางบวกมากกว่าลบ เพราะเนื้อหากลอนตรงกับบุคลิกภาพของชาวป่าไม้ส่วนใหญ่ ทั้งนี้เคยมีการสะท้อนออกมาแล้วตั้งแต่อดีต โดยเฉพาะอย่างในเพลง"รำวงลูกป่าไม้" ซึ่งมีเนื้อหาท่อนหนึ่งที่ชาวป่าไม้ชอบกันนักหนา พอได้ที่ทีไรก็มักร้องเน้นกันลั่นเสมอว่า "ลปม.รูปไม่หล่อ แต่น้ำใจดี รับรักกับลูกป่าไม้ ขึ้นเหนือล่องใต้จะได้ไม้ฟรี..."

มาสะดุดใจมากกับข้อแนะนำของอาจารย์หญิง มสธ. ซึ่งชอบส่งคำวิจารณ์บทกลอนที่มีคุณค่ามาให้ คราวนี้เธอส่งมาทางไลน์ส่วนตัวที่น่าสนใจว่า "ลองแต่งแบบป่าไม้คนหล่อบ้างดีไหมคะ" ซึ่งตอนแรกก็คิดว่าเป็นโจทย์ที่ยาก เพราะขัดกับบุคลิกภาพส่วนตัว เลยต้องอาศัยประสบการณ์ของพรรคพวกชาวป่าไม้บางคน(ขอสงวนชื่อ) มาประกอบการเขียนกลอนบทนี้ขึ้น เชื่อว่าอาจตรงใจน้องๆชาวป่าไม้หลายคนในยุคนี้ก็เป็นได้ เพราะเท่าที่สังเกตดูในวงการป่าไม้เราในช่วงหลัง มักมีจำนวนวนกรหญิงมากกว่า ทำให้วนกรชายมีทางเลือกในการครองคู่ที่หลากหลาย

แม้ทั้งรู้ว่าการนำเสนอกลอนบทนี้ออกไป ต้องโดนก้อนหินสะท้อนมาหลายก้อนแน่ แต่ก็ได้ทำใจไว้พอควร ขอให้มีคนอ่านกลอนก็พอใจแล้ว สมัยนี้หาคนชอบอ่านกลอนได้น้อยลง ยิ่งกลอนบทยาวๆยิ่งไม่ค่อยชอบอ่าน เพราะคงไม่อยากเสียเวลากันมากมาย เคยคิดเปลี่ยนแนวไปเขียนบทกลอนสั้นๆ แต่พอลองเขียนแล้วมีความรู้สึกว่าไม่จุใจ เหมือนกินอาหารไม่อิ่มท้อง อะไรทำนองนั้น ก็เลยคิดว่าไม่เป็นไร หากมีเนื้อหาที่ตรงกับความชอบของใครแล้ว ก็คงพยายามอ่านจนจบกันอย่างแน่นอน หากท่านใดมีข้อแนะนำทั้งทางบวกและลบก็ขอขอบคุณและยินดีน้อมรับเสมอ

Last updated: 2022-07-02 19:15:00