ศรีตรังผลัดใบหล่นคราต้นหนาว

ดอกม่วงพราวบานแซมแต้มฟ้าใส

เย็นลมเหนือเยือกผ่านซ่านห้วงใจ

อกคนไพรไหวหวั่นสะท้านทรวง

เคยอิงแอบแนบชิดใกล้ใต้พฤกษา

ตาสบตาประสานใจคล้ายแดนสรวง

ต่างสัญญาแลกหัวใจให้หมดดวง

มอบกลีบม่วงพวงมาลัยยามไกลกัน

ต้องจำพรากตามครรลองของวิถี

จากคนดีเหินห่างสู่ทางฝัน

เธอเรียนต่อแดนไกลคลายสัมพันธ์

เรามุ่งมั่นฟันฝ่ารักษ์ป่าพง

ยิ่งนานยาวก้าวต่างทางชีวิต

พรหมลิขิตเธอสวยเด่นงามเช่นหงส์

ชะตาเราเปรียบกาดำชั้นต่ำวงศ์

อดีตคงคู่ทรงจำในความดี

ตั้งจิตพร้อมยอมอยู่อย่างผู้แพ้

แต่แน่วแน่ทะนงใจไม่หน่ายหนี

มั่นคงภักดิ์รักแรกอยู่คู่ชีวี

กราบพระศรีฯ ดลสุขสันต์ขวัญชีวา

ลมร้อนโบยโชยป่ามาอีกหน

ม่วงศรีตรังปลิวคว้างหล่นต้นเมษา

สายสัมพันธ์สะบั้นรักเธอฝากลา

อิ่มน้ำตากอดหมอนนอนป้องไพร

ครูนิด วน.43(ชมรมสีเสียดแก่น)

เมษายน  2555

Last updated: 2012-04-07 07:56:28