.เหน็ดเหนื่อยเหลือเบื่อหน่ายในชีวิต
เริ่มความคิดครองสุขใจใคร่บวชพระ
ผ่านทางโลกมามากอยากปล่อยปละ
เข้าวัดป่าหาธรรมะท่าจะดี
.พร้อมตรองตรึกศึกษาปฏิบัติ
มุ่งเคร่งครัดรสพระธรรมนำสุขศรี
ทุ่มเทผ่านงานป่าไม้นานหลายปี
หวังสุขีที่สุดท้ายปลายชีวิต
.จะหมั่นเสริมเพิ่มพรรณไม้ในถิ่นที่
เน้นมากมีคนทั่วไปให้ต้องจิต
พันธุ์เกี่ยวพันพุทธศาสน์ชวนญาติมิตร
ปลูกทุกทิศถูกที่ทางทั้งเวลา
.เสาะหาส่ำสัตว์ป่ามาปล่อยไว้
เต่าแลนปลานกกาไก่ให้ถ้วนหน้า
งูกระต่ายกระแตไต่วิ่งไปมา
เพิ่มคุณค่าของนิเวศเขตพื้นที่
.ร่วมชาวบ้านเสริมค่าป่าชุมชน
ท่องสวดมนต์บวชป่าเพิ่มราศี
เพาะชำกล้าสรรหากันพันธุ์ไม้ดี
เตรียมมากมีเผื่อแจกคนที่สนใจ
.ช่วยครูสอนนักเรียนเพียรศึกษา
เน้นวิชาอนุรักษ์ภักดิ์ป่าไม้
เสริมสร้างแหล่งเรียนรู้คู่พงไพร
จัดทำป้ายให้ความรู้สู่ชุมชน
.ทุกวันพระจะเทศน์สอนสื่อออนไลน์
เน้นเนื้อหาด้านป่าไม้ให้เกิดผล
ชนต้องใจใฝ่ติดตามย้ำกมล
ไม่หิวแสงแฝงเล่ห์กลคนติเตียน
.ไม่นานคงปลงสิ้นดีเบื่อชีวิต
ได้สมจิตคิดหวังไว้ไม่แปรเปลี่ยน
บวชเป็นพระสละทีโลกที่เอียน
มุ่งพากเพียรเรียนธรรมะสรรค์ป่าไพร
.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
แรงดลใจ: สมัยช่วงวัยเด็กที่บ้านยี่สาร สมุทรสงคราม มีโอกาสได้ใกล้ชิดและสัมผัสกับกิจกรรมทางพุทธศาสนาบ่อยครั้ง ด้วยบ้านอยู่ใกล้วัดของหมู่บ้าน ทำให้มีโอกาสร่วมงานบุญเป็นประจำ นอกจากได้ฟังพระสวดให้ศีลให้พรรวมทั้งการเทศน์แล้ว ยังอาศัยกินข้าววัดกับเพื่อนๆอย่างมีรสชาติ ด้วยคนในหมู่บ้านมีศรัทธาและร่วมตักบาตรทำบุญถวายพระกันอย่างมากมายและเหลือเฟือ จนบางช่วงได้เป็นเด็กวัดอย่างเต็มตัวเพราะญาติบวช เลยคอยปรนนิบัติและพักค้างที่วัดรับใช้ท่านตามสมควร
ที่สำคัญอย่างมากก็คือทั้งก๋ง(ตา:นายนารถ พยนต์ยิ้ม) และคุณ(ยาย:นางเฉลิม พยนต์ยิ้ม) เป็นผู้มีจิตใจเลื่อมใสพุทธศาสนามาก ตั้งแต่จำความได้ก็เห็นว่าในช่วงเวลาเข้าพรรษาตลอดทั้ง 3 เดือนนั้น ทั้ง 2 ท่านต้องไปปฏิบัติธรรมร่วมกับคนในหมู่บ้านราว 20 คน โดยพักค้างและร่วมงานด้านศาสนกิจด้วยกันที่ศาลาการเปรียญข้างวัด ช่วง ป.4-6 จึงได้ไปพักค้างด้วยในบางวัน ซึ่งต้องสวดมนต์เช้าและเย็นร่วมกับคณะด้วย ทำให้สามารถจำบทสวดมนต์ต่างๆได้ดี จนได้รับคำชมเชยและรางวัลจากคุณ(ยาย)อยู่บ่อยครั้ง
ต่อมาต้องย้ายออกจากบ้านมาเรียนมัธยมศึกษาตอนต้นในตัวเมืองสมุทรสงคราม และมัธยมศึกษาตอนปลายที่กรุงเทพฯ รวมทั้งเรียนปริญญาตรีที่คณะวนศาสตร์ น่าเป็นช่วงเวลาที่ค่อนข้างห่างเหินกิจกรรมพุทธศาสนามากทีเดียว มีโอกาสร่วมอยู่บ้างแต่ไม่บ่อยครั้งเหมือนเดิม อย่างไรก็ตามด้วยจิตใจที่ศรัทธาเป็นทุนเดิม รวมทั้งต้องการตอบแทนพระคุณให้พ่อและแม่ที่ฝักใฝ่พุทธศาสนา เมื่อเรียนจบได้บวชเป็นพระทันทีในช่วงต้นเมษายน-ปลายพฤษภาคม 2524 โดยได้ฉายาว่า "ธีระปัญโญ"
คราวทำงานด้านป่าชุมชนที่กรมป่าไม้ในช่วง พ.ศ.2529-33 ได้มีโอกาสช่วยพี่สุทธิชัย ภูลวรรณ วน.34 ในด้านการส่งเสริมให้พระสงฆ์ช่วยงานด้านป่าไม้ ทำให้มีโอกาสสัมผัสวัดป่าหลายแห่งในหลายจังหวัด พบว่าพระสงฆ์หลายท่านปฏิบัติธรรมที่เชื่อมโยงกับป่าไม้ได้อย่างน่าเลื่อมใส กับทั้งพยายามช่วยกระตุ้นให้ชาวบ้านรักป่าไม้กัน ได้นำบทเรียนและประสบการณ์มาใช้ประกอบการเรียนการสอน รวมทั้งการทำวิจัยเมื่อได้โอนย้ายมาทำงานที่ มสธ. ในอนาคตหลังเสร็จสิ้นภารกิจที่รับผิดชอบอยู่ คงน่าได้สัมผัสกับพุทธศาสนาที่สร้างสรรค์งานป่าไม้มากขึ้น
ติดตามวงการพระสงฆ์มาโดยตลอด บางท่านดูอยากเป็นดาราหรือเปล่าก็ไม่รู้ พยายามใช้กิจกรรมบางด้านสร้างจุดสนใจและชื่อเสียงให้ตนเองผ่านสื่อรูปแบบต่างๆ ทั้งที่ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับการเผยแผ่พุทธศาสนานัก แต่ก็พยายามเชื่อมโยงโดยอ้างเหตุผลต่างๆให้ดูดี ทำให้หวนนึกถึงตอนที่บวชซึ่งพระหลวงพี่ที่วัดได้คอยตักเตือน ว่าเป็นพระภิกษุต้องหลีกเลี่ยงพฤติกรรมที่เข้าข่าย"โลกวัชชะ:โล-กะ-วัด-ชะ" ที่มีความหมายว่า โทษทางโลก อาบัติที่เป็นโทษทางโลก ข้อเสียหายที่ชาวโลกติเตียนว่าไม่เหมาะสมกับสมณะ ซึ่งคิดว่าท่านที่"หิวแสง"นี้ทำเป็นไม่รู้มากกว่า
ไม่โกรธถ้าใครคิดถึงเราในทางที่ไม่ดีจงคิดว่าจะทำอะไรให้เขาคิดถึงเราในทางที่ดี
@ 
