.ฟ้าหมองหม่นคนบางพูดสุดเกินกล่าว
พารวดร้าวหงอยเหงาเศร้าเหว่ว้า
คิดถึงกาลวันก่อนย้อนผ่านมา
ชื่นชีวาเพื่อนพี่น้องผองเขียวทอง
.เกือบสองปีที่โควิดออกพิษหนัก
มากมายนักผลระกำพาช้ำหมอง
มสธ.ทนหดหู่อยู่ข้างคลอง
ด้วยจำต้องปรับหลายทิศกิจกรรม
.ปิดทำการเน้นออนไลน์ใช้ทำงาน
อยู่ทางบ้านบ้างขมขื่นทนกลืนกล้ำ
ประคองงานฝ่าฟันไปพร้อมใจทำ
ใฝ่น้อมนำจำผสานเพื่องานเดิน
.การสื่อสารสร้างเข้าใจได้ยากยิ่ง
มีหลายสิ่งผ่านออนไลน์ให้ขัดเขิน
ข่าววุ่นวายให้สับสนทนเผชิญ
เซ็งเหลือเกินกว่าถามคนจนแน่ใจ
.เห็นใจศิษย์นักศึกษาพาป่วนปั่น
ปรับตัวกันกิจกรรมกำหนดไว้
บ้างลำเค็ญยากเข็ญกันการออนไลน์
เลื่อนสอบไล่หลายครั้งแสนวังเวง
.ข่าวพวกเราหลายคนช้ำหม่นจิต
ตรวจโควิดพบติดมาพาคร่ำเคร่ง
กำลังใจส่งปลอบขวัญเท่านั้นเอง
ไม่อวดเก่งเยี่ยมถึงตัวกลัวโรคภัย
.ยิ่งพาหมองมองภาพหม่น มสธ.
ยากก้าวต่อทิศทางสร้างสดใส
ปาริชาตพาหงอยเหงาเศร้าโศกใจ
เคียงแมกไม้วิโยคกันสุดบรรเทา
.ข้ามสะพานคลองบางพูดสุดเหว่ว้า
อธิษฐานอาราธนาพระปกเกล้าฯ
คุ้มน้องพี่เพื่อนเขียวทองถิ่นผองเรา
คืนสุขสันต์เช่นวันเก่านานเนามา
(ร่วมมือกันเช่นกาลเก่ายาวนานมา)
.สาขาวิชาเกษตรศาสตร์และสหกรณ์ มสธ.
ครูนิด วนศาสตร์(ร้อยคำ)
แรงดลใจ: เมื่อวานนี้(24 ก.ค.64) คุณแอ๊ว:เพียงโสม เพียรพานิช สำนักวิชาการ มสธ. เพื่อนร่วมงานที่สนิทสนมกัน ได้ไลน์มาทักทายพร้อมส่งภาพและข้อความที่ทำให้ตัองถึงกับอึ้ง และมีความรู้สึกเป็นห่วงอนาคตมหาวิทยาลัยที่ไม่น่าแตกต่างกัน เนื่องจากเราทั้งสองต่างทำงานที่ มสธ.มากว่า 30 ปี ได้ผ่านสุขทุกข์ในรั้วเขียวทองมาอย่างมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกิจกรรมการจัดอบรมเข้มประสบการณ์วิชาชีพให้แก่นักศึกษา ที่เป็นส่วนส่งเสริมและสนับสนุนให้เกิดความสัมพันธ์ที่ดีอย่างมากระหว่างอาจารย์ บุคลากรและมหาวิทยาลัยกับนักศึกษาและศิษย์เก่า
ภาพที่คุณแอ๊วส่งให้เป็นภาพ"ศาลาพุ่มข้าวบิณฑ์"อันเป็นสัญญลักษณ์หนึ่งของ มสธ.ที่ตั้งทะมึนโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางเมฆดำครึ้มรอบด้าน พร้อมข้อความสั้นๆว่า "เศร้าใจจริงๆ" ที่สร้างความสะเทือนใจจนต้องเขียนบทกลอนนี้เพื่อสะท้อนอารมณ์ที่น่าสอดคล้องกัน โดยผลพวงจากโควิดได้สร้างวิกฤตต่อ มสธ.ในหลายด้าน ที่น่ามากมายกว่ามหาวิทยาลัยทั่วไปที่ใช้ระบบการเรียนการสอนปกติ กอปรกับนักศึกษาก็มีจำนวนไม่มากนัก ทั้งมีศักยภาพในด้านการเรียนที่ใกล้เคียงกัน จึงสามารถปรับใช้ระบบออนไลน์ได้ง่ายกว่าและเผชิญปัญหาที่ไม่มากนัก
นอกจากด้านนักศึกษาแล้ว ในด้านการบริหารจัดการมหาวิทยาลัยก็ประสบปัญหาและความยุ่งยากในหลายประการ ที่อาจส่งผลกระทบทางลบอย่างรุนแรงต่อสถานภาพของมหาวิทยาลัย ทั้งในสภาวะปัจจุบันและอนาคตต่อไป ซึ่งท่านอธิการบดี(รศ.ดร.ปราณี สังขะตะวรรธน์) และคณะผู้บริหารได้พยายามอย่างยิ่งต่อการปรับปรุงแก้ไขในหลายด้านโดยเร่งด่วน ทั้งนี้การก้าวเดินของ มสธ.ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนี้ จำเป็นอย่างยิ่งที่บุคลากรทั้งหมดทุกสายงานและทุกระดับต้องมีความเข้าใจที่ตรงกัน ตลอดจนร่วมแรงร่วมใจกันฝ่าวิกฤตเพื่อความรุ่งเรืองของ มสธ. เช่นรุ่นพี่ที่เคยสร้างผลงานไว้ในอดีต
อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไร้ประโยชน์ แล้วก็อย่าบอกว่าเวลาไม่เคยพอ
@ 
