.อันนิเวศเขตชายฝั่งคราครั้งก่อน
เอื้ออาทรเชื่อมโยงกันมานานนัก
คน-พืช-สัตว์-สิ่งแวดล้อมดีพร้อมพรัก
ต่างตระหนักในหน้าที่มีพึ่งพา 

.ได้สังคมป่าชายเลนเป็นพื้นฐาน
เปรียบขุมทรัพย์มหาศาลด้านคุณค่า
ทั้งทางตรงทางอ้อมน้อมนำมา
อนิจจาคนมองข้ามความสำคัญ 

.จึงถางป่าโล่งเตียนเปลี่ยนพื้นที่
หวังเพียงมีเงินมากมายไปเสียนั่น
เลี้ยงสัตว์น้ำทำมากหน้าสารพัน
ล้วนช่วยกันผลาญพร่าป่าเคยมี 

.ไม่นานช้าพานิเวศล่มสลาย
อีกชายฝั่งพังทลายหลายถิ่นที่
ก่อเสียหายย่อยยับนับหลายปี
หลายคนช้ำน้ำตาปรี่หนีโพยภัย

.แม้หน่วยงานป้องกันการกัดเซาะ
หาวิธีที่จำเพาะเหมาะสมให้
ทั้งทำเขื่อนทิ้งหินหนักปักไม้ไผ่
ไส้กรอกทรายอีกหลายอย่างต่างมุ่งมั่น 

.หลายพื้นที่เพียรทำไปก็ไร้ผล
ผองผู้คนยังละเหี่ยพาเสียขวัญ
เหมือนตาบอดคลำช้างต่างทำกัน
ยิ่งนานวันยิ่งสับสนมืดมนหนัก

.บางชุมชนป้องกันภัยได้ผลดี
นำให้มีตะกอนไว้ได้เก็บกัก
แล้วปลูกป่าชายเลนเน้นมากนัก
ให้เป็นหลักของชายฝั่งยั่งยืนนาน 

.อันนิเวศเขตชายฝั่งสะพรั่งผล
ต้องชุมชนทุ่มกายใจในทุกด้าน
อีกบรรดาประชารัฐร่วมจัดการ
ให้ทุกงานมั่นเกลียวหนึ่งเดียวกัน

ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

Last updated: 2021-04-29 10:19:13