สัมพันธ์ชาวไพร
อยากเห็นชาวป่าไม้เรามี...สัมพันธ์ชาวไพร... ที่เห็นอกเห็นใจกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มีน้ำใจให้แก่กัน มีความร่วมมือกันเหมือนก่อนมีการแยกกรมเมื่อ ตุลาคม 2545
อันสังคมชาวป่าไม้สมัยก่อน
เอื้ออาทรพวกเดียวกันสัมพันธ์ไว้
เชื่อมความรักสามัคคีมีน้ำใจ
คบกันไปไร้ชั้นชนเรื่องจนมี
เรามีจิตวิญญาณมั่นคงใจ
เป็นป่าไม้นับถือกันฉันน้องพี่
ร่วมจรรโลงคงมั่นนานหลายปี
เพิ่มศักดิ์ศรีพันผูกหมู่ลูกไพร
ใครท้อแท้แก่ชีวิตจิตหดหู่
ปลุกให้สู้สู่แข็งขันไม่หวั่นไหว
หากมีทุกข์ขุกเข็ญลำเค็ญใจ
คอยถามไถ่หมายเอื้อเกื้อกูลดี
ทั้งป่าไม้ชาติอื่นใดได้พบเห็น
เราถือเป็นพรรคพวกกันมั่นวิถี
ถึงแรกพบเหมือนสัมพันธ์เนิ่นนานมี
ในโลกนี้วงการใดไม่เท่าเรา
หลังจากที่ปีสี่ห้าคราแยกกรม
เริ่มขื่นขมชาวป่าไม้ไม่เหมือนเก่า
เคยปึกแผ่นแน่นแฟ้นดีมีนานเนา
แบ่งก๊กเหล่าตามที่ตั้งสังกัดตน
คอยแก่งแย่งแข่งขันงานที่มี
สิ่งไหนดีฉกฉวยไว้หวังได้ผล
มุ่งประโยชน์เป็นใหญ่ในกมล
เพื่อนขุ่นข้องหมองหม่นไม่สนใจ
งานป่าไม้จึงระกำทั้งต่ำต้อย
ป่าเหลือน้อยถูกปรามาสอนาถไหม
หนทางเดียวร่วมมือกันมุ่งมั่นไป
สร้างสรรค์ไพรให้เร่งรัดพัฒนา
ชาวป่าไม้สมัยนี้นี่แสนแปลก
มาแบ่งแยกแตกฝักฝ่ายไปทั่วหน้า
ทิ้งความรักสามัคคีเคยมีมา
ช้ำดวงจิตอนิจจาน่าเสียดาย
(อย่าบอกว่าเป็นป่าไม้อายหมามัน)*
ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
หมายเหตุ *มีคนป่าไม้เสนอให้ใช้แทนวรรคสุดท้าย
แรงดลใจ:
กว่า
40 ปีที่เวียนว่ายอยู่ในวงการป่าไม้
ได้พบเห็นและมีประสบการณ์อย่างมากมายหลายด้าน
เนื่องจากงานที่รับผิดชอบมักต้องร่อนเร่ไปตามสถานที่ต่างๆในทุกจังหวัดของประเทศ
ได้มีโอกาสสัมผัสชาวป่าไม้ตั้งแต่ระดับรากหญ้าไปจนถึงพญาราชสีห์
ซึ่งก็แน่นอนว่ามีทั้งจุดแข็งและจุดอ่อนควบคู่กันไป
แต่สิ่งหนึ่งที่อดชื่นชมชาวป่าไม้ไม่ได้คือการรัก มีน้ำใจและความสามัคคีให้พวกพ้อง
ซึ่งวงการอื่นน่าจะเป็นรองพวกเรา
เคยออกราชการต่างจังหวัด
พบปะกับน้องพี่ป่าไม้ มักได้รับการต้อนรับขับสู้ อำนวยความสะดวก
เลี้ยงดูและ(บางครั้ง)ปูเสื่อแถมให้อีกด้วย
ทั้งที่บางคนไม่คุ้นเคยหรือเพิ่งรู้จักกันด้วยซ้ำไป
พวกเราชาวป่าไม้คล้ายมีความรู้สึกในใจว่าเป็น"พวก"เดียวกัน ไม่แบ่งแยกสี(ยกเว้นบางคนที่พยายามเอาเรื่องสถาบันมาเป็นข้ออ้าง)
แม้ไปต่างประเทศ ก็พบว่าพวกชาวป่าไม้ก็มีความรู้สึกทำนองเดียวกับบ้านเรา
จึงสนิทสนมกันง่าย(โดยไม่ต้องพึ่งพาน้ำเปลี่ยนนิสัย)
หากพิจารณากันให้ลึกลงไป
อาจเป็นเพราะพวกเราเห็นอกเห็นใจกัน ที่ต้องเผชิญกับการทำงานป่าไม้อย่างเหน็ดเหนื่อยและยากลำบาก
ซ้ำบางครั้งต้องเจอกับอิทธิพลหลากรูปแบบในทุกระดับและหลากสี
เนื่องจากป่าไม้เป็นแหล่งอำนวยประโยชน์ให้ทุกวงการ
จึงมีการฝ่าฝืนกฎหมายอย่างหน้าด้านอยู่เนืองๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกมีอำนาจวาสนา
ที่มักกอบโกยผลประโยชน์จากป่าไม้ ทำให้พวกเราต้องรับเคาระกรรม
ถ้าไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนเหล่านี้
หลังจากมีการปฏิรูประบบราชการที่แบ่งแยกหน่วยงานป่าไม้
ส่งผลต่อการแบ่งแยกความสามัคคีของชาวป่าไม้ให้ลดน้อยลงไปด้วย
ทั้งนี้มีผลงานวิจัยในเรื่องนี้บ่งชี้ไว้อย่างชัดเจน
สอดรับกับปรากฏการณ์ที่ประสบกับตัวเองในหลายครั้ง ชาวป่าไม้หลายคนมีการนินทาว่าร้ายคนที่อยู่ต่างหน่วยงาน
กับมีความพยายามแก่งแย่งผลประโยชน์หรือช่วงชิงสิ่งที่ตัวเองประสงค์มากขึ้น
ไม่รู้ว่าบรรยากาศเก่าๆของชาวป่าไม้จะมีโอกาสหวนคืนกลับมาไหม
Last updated: 2018-11-06 17:33:09
|
@ สัมพันธ์ชาวไพร |
|
|
|
|
|
|
|
เชิญท่านเป็นบุคคลแรกที่แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทความ สัมพันธ์ชาวไพร
|