•ย้อนศึกษาสถานการณ์ด้านป่าไม้

ชวนปวดร้าวเศร้าใจให้ตระหนัก

พื้นที่ลดหดหายมากมายนัก

ควรที่จักทบทวนเร่งด่วนพลัน

•การป้องกันรักษาป่าน่าเศร้าใจ

คนยังบุกรุกทำลายให้เสียขวัญ

ทั้งที่ราบยันภูเขาถางเมามัน

ไม้มีค่าสารพันตัดฟันไป

•การปลูกป่ากว่าร้อยปีที่เริ่มงาน

งบประมาณบานเบอะเยอะเพียงไหน

ที่สำเร็จจนถึงขั้นอันพอใจ

ผลงานได้อย่างดีกี่เปอร์เซ็นต์

•การจัดสรรที่ทำกินถิ่นป่าไม้

เปลี่ยนกันไปหลายวิธีมีให้เห็น

หวังช่วยผู้ยากไร้หายลำเค็ญ

สุดท้ายเป็นพวกเศรษฐีครองที่ดิน

•ป่าต้นน้ำแม้อยู่ใกล้จนไกลโพ้น

กลายกลับทั่วเขาหัวโล้นคนรุกสิ้น

ปลูกพืชไร่พอได้ทีขายที่กิน

แล้วบุกถิ่นป่าใหม่ไม่เคยพอ

•ป่าชุมชนในหลักการนั้นดียิ่ง

แต่ความจริงหลายหมู่บ้านชักหวั่นท้อ

การทำงานผ่านมาตั้งหน้ารอ

จะทำต่อเอาอย่างไรไม่ชัดเจน

•ป่าชายเลนชายฝั่งบางแห่งหน

ถูกผู้คนครอบครองไว้ไม่ว่างเว้น

รอคอยท่ารัฐบาลท่านออกเกณฑ์

สร้างกรรมเวรผ่อนผันให้ได้สิทธิ์ไป

•ป่าในเมืองมุ่งหวังผลจนอื้อฉาว

ประโคมข่าวจัดงานกันยิ่งใหญ่

แค่เหล้าเก่าเอาใส่ในขวดใหม่

มิช่วยพาผืนป่าไม้ให้เพิ่มกัน

•อันหนทางที่สร้างสรรค์งานป่าไม้

ส่งเสริมไปให้จริงจังอย่างมุ่งมั่น

เอกชนช่วยปลูกป่านานาพันธุ์

จะถึงฝันป่าเต็มไทยเพียงไม่นาน

•ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

แรงดลใจ:

คณะกรรมการนโยบายป่าไม้แห่งชาติได้ทำการกำหนดเป้าหมายที่สำคัญอย่างยิ่งด้านหนึ่ง ก็คือ ประเทศไทยต้องมีพื้นที่ป่าไม้อย่างน้อยร้อยละ40 ของพื้นที่ประเทศ มาตั้งแต่ปี พ.ศ.2528 เพื่อหวังผลที่เกิดขึ้นทั้งทางด้านเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อมได้เป็นไปอย่างสมดุล อันเป็นการสนับสนุนแนวทางการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศ ซึ่งทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต่างตระหนักถึงความสำคัญ พร้อมทั้งกำหนดแนวทางการดำเนินงานในด้านต่างๆเพื่อตอบสนองนโยบายดังกล่าวในด้านต่างๆตลอดมา

จนถึงปัจจุบันก็กว่า 30 ปี แล้ว แต่พื้นที่ป่าไม้ยังคงห่างไกลกับเป้าหมายร้อยละ40 เป็นอย่างมาก โดยตัวเลขล่าสุดในปี พ.ศ.2561 พบว่าอยู่ที่ร้อยละ31 เท่านั้น ซึ่งเป็นภาพรวมของพื้นที่ที่มีต้นไม้ปกคลุม ที่น่ารวมถึงสวนไม้ยางพารา ไม้สวนเกษตรผสมผสาน และสวนป่าไม้โตเร็วไว้ด้วย หากนับเฉพาะพื้นที่ป่าสมบูรณ์ตามธรรมชาติเพียงอย่างเดียว คงมีไม่ถึงร้อยละ20 อย่างแน่นอน ผู้มีตัวเลขที่ชัดเจน ควรจะได้นำเสนอให้สาธารณชนได้รับทราบ เพื่อจะได้เป็นการกระตุ้นให้ตระหนักถึงปัญหาป่าไม้ร่วมกันมากขึ้น

แม้หน่วยงานทางด้านป่าไม้ โดยเฉพาะกรมป่าไม้ กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช และกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ได้ทุ่มเทความพยายามในการป้องกันและฟื้นฟูทรัพยากรป่าไม้ โดยใช้เครื่องมือและมาตรการต่างๆอย่างมากมาย แต่ในภาพรวมกลับดูเหมือนว่าการแก้ปัญหาป่าไม้ยังไม่เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพเท่าที่ควร อันมีสาเหตุทั้งจากภายนอกที่หลายฝ่ายพยายามตักตวงเอาผลประโยชน์เข้าตัวเองในด้านใดด้านหนึ่ง รวมทั้งจากภายในที่เจ้าหน้าที่บางส่วนยังมีความย่อหย่อนต่อการปฏิบัติงาน

หนทางสำคัญด้านหนึ่งในการเพิ่มพื้นที่ป่าไม้ ก็คือ การส่งเสริมให้เอกชนทำการปลูกสร้างสวนป่าในที่กรรมสิทธิ์และที่ดินอื่นๆที่เหมาะสม ซึ่งหากได้มีการทบทวนและแก้ไขระเบียบที่เกี่ยวข้อง เพื่อเอื้ออำนวยความสะดวกและมีมาตรการที่เหมาะสมตั้งแต่การปลูก การตัดฟัน การจำหน่าย การจัดหาตลาดจนครบวงจรอย่างแท้จริงให้แก่ผู้ปลูกทั้งรายเล็กจนถึงรายใหญ่แล้ว เชื่อว่าต้องมีผู้สนใจลงทุนปลูกป่ากันอย่างมากมาย ซึ่งก็มีตัวอย่างให้เห็นแล้วในหลายประเทศ อันจะทำให้พื้นที่ป่าไม้มีเกินร้อยละ40ได้อย่างแน่นอน

Last updated: 2018-09-23 00:37:43