•ถึงเส้นชัย "ไพบูลย์ เปลี่ยนบางช้าง"

เคยเคียงข้างสร้างสรรค์งานป่าไม้

อายุกาลผ่านพาเกษียณวัย

ยังจำภาพประทับใจไม่ลืมเลือน

•เป็นคนรักเพื่อนพ้องผองป่าไม้

เอื้ออารีมีน้ำใจยากใครเหมือน

แม้ลูกน้องเล็กใหญ่ไม่แชเชือน

คอยเยี่ยมเยือนย้ำเสริมเติมน้ำใจ

•หมั่นทุ่มเทมุ่งมั่นงานหน้าที่

หวังผลดีแม้ลำบากยากเพียงไหน

คราวถูกปืนขาเดี้ยงด้วยเสี่ยงภัย

ยังกระโผลกกระเผลกไปทนให้งาน

•ใฝ่ปรับตัวเพิ่มค่ากว่าเป็นอยู่

จึงเรียนรู้ป่าไม้หลายสถาน

อ่านหนังสือมากมีวิชาการ

ทั้งชำนาญด้านเกษตรทีเด็ดนัก

•ไม่วิ่งเต้นคลอเคลียเลียผู้ใหญ่

แต่ก้าวไกลได้ดีมีศรีศักดิ์

เพื่อนร่วมงานเกรงใจใครก็รัก

คนรู้จักประทับใจให้ศรัทธา

•แสนสุภาพอ่อนโยนทุกชนชั้น

อารมณ์ขันเคียงคู่สู้ปัญหา

อุดมการณ์คงมั่นตราบนานมา

วิญญาณป่าเปี่ยมอยู่มิรู้คลาย

•ทั้งรูปหล่อพ่อแม่รวยเมียสวยยิ่ง

ลูกชายหญิงได้ดีสมที่หมาย

นำครอบครัวอบอุ่นกรุ่นกำจาย

เป็นยอดชายหญิงใฝ่ปองครองชีวา

•ขออวยชัย "ไพบูลย์ เปลี่ยนบางช้าง"

สุขทุกอย่างเปรมปรีดิ์ที่ปองหา

ทั้งแข็งแรงสดใสไร้โรคา

พระรักษาคุ้มครองพ้นผองภัย

ชมรมสีเสียดแก่น(ครูนิด วน.43 ร้อยคำ)

แรงดลใจ:

เคยรู้จักพี่บูลย์(ไพบูลย์ เปลี่ยนบางช้าง วน.40) มาตั้งแต่ปี พ.ศ.2520 ที่คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ โดยเป็นพี่ปี 4 หรือซีเนียร์ ทำให้ไม่ค่อยคุ้นเคยกันนัก เพราะกว่าจะรับน้องก็เกือบจะหมดปี กับทั้งพี่บูลย์เป็นคนค่อนข้างถนอมเนื้อถนอมตัว มุ่งไปทางการเรียนมากกว่า ส่วนเรื่องการทำกิจกรรมก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีแต่ไม่ถึงกับหมกมุ่นเหมือนรุ่นพี่บางคน จัดเป็นสายบุ๋นซึ่งป็นคนละบุคลิกภาพกัน หลังจากนั้นไม่นานพี่บูลย์ก็จบและหายหน้าหายตาจากคณะไป ทราบทีหลังว่าไปบรรจุทำงานเป็นพนักงานสวนป่า สังกัดองค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ทางภาคเหนือ จนโชคดีพบเนื้อคู่เป็นสาวงามเมืองแพร่ สร้างทายาทชายหญิงอย่างละหนึ่งคนที่น่ารัก พร้อมทั้งร่วมหัวจมท้ายมาด้วยกันอย่างน่าอิจฉามาจนทุกวันนี้

ได้สัมผัสและใกล้ชิดกับพี่บูลย์อย่างมากในช่วงปี พ.ศ.2524-2527 เพราะไปบรรจุเป็นนักวิชาการป่าไม้ สังกัดสำนักงานป่าไม้เขตสระบุรี ซึ่งพี่บูลย์เปลี่ยนใจมาทำงานในกรมป่าไม้แทนที่เดิม  จึงมีโอกาสได้ร่วมกิจกรรมกันอย่างมากมายกับพี่ เพื่อน และน้องชาวป่าไม้ ทั้งที่จบจากวนศาสตร์ ป่าไม้แพร่ และสถาบันอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมทางด้านป่าไม้ตามหน้าที่ที่เชื่อมโยงกัน และกิจกรรมด้านสังคมรูปแบบต่างๆที่สร้างสัมพันธ์ไมตรีให้แก่พี่น้องลูกไพร โดยเฉพาะกิจกรรมสนองอารมณ์ของคนวัยกรรจ์ที่ยากต่อการบรรยายให้คนอื่นเข้าใจ ว่าทำไมต้องทำกันเช่นนั้น แม้ปัจจุบันยังอดถามตัวเองไม่ได้ว่าทำบางกิจกรรมไปได้อย่างไร(วะ)  แม้หลังจากนั้นได้มีการโยกย้ายตำแหน่งหน้าที่การงานกันอยู่บ้างแต่พวกเรายังคงไปมาหาสู่  เยี่ยมเยียนและสังสรรค์กันตามโอกาสอันควร โดยมีป๋าธานี ภมรนิยม(วน.15) เป็นศูนย์กลางเหมือนกาวใจอันทำให้พวกเรารวมตัวกันเป็นชมรมสีเสียดแก่นที่ผูกพันกันมาจนทุกวันนี้

พี่บูลย์จัดได้ว่าเป็นกัลยาณมิตรในหลายด้านที่สร้างความประทับใจและอบอุ่นใจให้แก่ผู้ที่คบหาสมาคมได้เป็นอย่างมาก เป็นสายบุ๋นที่มีสายบู๊เจือแฝงอยู่ด้วยโดยมิยอมเสียเหลี่ยมใครง่ายๆ กับทั้งเป็นมวยเชิงที่พร้อมจะเป็นมวยบุกได้ทุกเมื่อ ยากจะหาใครที่มีคุณสมบัติเช่นนี้ มิใช่เป็นการเสกสรรปั้นยอจนเกินความจริง เชื่อว่าทุกคนที่สัมผัสอย่างใกล้ชิดต้องมีความเห็นไปในทิศทางเดียวกัน  นอกจากนี้พี่บูลย์ยังมีความรู้ความสามารถในหลายด้านและคุณสมบัติส่วนตัวที่เพียบพร้อมต่อการรังสรรค์งานทางด้านป่าไม้ได้มากกว่านี้ แต่เป็นที่น่าเสียดายที่มีโอกาสไม่มากเท่าที่ควร ด้วยผู้บังคับบัญชาของหน่วยงานมองข้ามหรือละเลยไป อย่างไรก็ตามพี่บูลย์ก็มีความสุขกับครอบครัวและวิถีชีวิตของตัวเองที่รักป่าไม้และเป็นมิตรกับทุกคนด้วยความจริงใจอยู่เสมอ

Last updated: 2015-09-25 22:39:56