•แสนปลื้มใจได้ศึกษาวนศาสตร์

มุ่งเพื่อชาติสร้างพงไพรให้สดศรี

รับราชการกรมป่าไม้นานหลายปี

หมายกรรมดีถึงเหนื่อยนักก็รักทน

•การปลูกป่าหนักแทบตายไม่ท้อถอย

แม้ต้องคอยใช้เวลากว่าเห็นผล

เพียงทุกข์ใจนักหนาต้องผจญ

กับผู้คนบุกรุกป่ามุ่งหากิน

•เรื่องหมู่บ้านป่าไม้ได้สัมผัส

เหนื่อยสาหัสเจองานอยู่ไม่รู้สิ้น

แต่เช้าตรู่จนมืดค่ำทำจนชิน

เพื่อท้องถิ่นเบิกบานตระการตา

•หวังชุมชนเกิดมั่นใจในชีวิต

ได้มีสิทธิ์ทำกินที่ดินป่า

สทก.เกื้อผู้คนผลนำพา

ช่วยผลักดันแก้ปัญหามาก่อนกาล

•ทั้งร่วมงานเพื่อประชาป่าชุมชน

เกิดคุณค่าป่าคู่คนผลประสาน

ทางสายใหม่แทนสิ่งที่มีมานาน

รวมชาวบ้านสรรค์สร้างสังคมไทย

•อีกทุ่มเทกายใจไม่ลดละ

ส่งเสริมพระช่วยงานด้านป่าไม้

ดึงญาติโยมโหมพลังสร้างป่าไพร

มิติใหม่ซ้ำได้บุญหนุนทวี

•คงวิถีที่อาภัพอับวาสนา

ถึงศรัทธากรมป่าไม้ใช่หน่ายหนี

สิ่งที่ฝันงานหวังไว้ไกลเต็มที

อยู่เก้าปีจึงต้องลาแม้อาลัย

•ตั้งความหวังสอนหนังสือ มสธ.

เพื่อเติมต่อวิชาการงานป่าไม้

คุณธรรมจรรยาบรรณมุ่งมั่นไป

อุดมการณ์สืบสานไว้เพื่อไพรพง

ครูนิด วน.43(ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

แรงดลใจ:

                ทำงานอยู่กรมป่าไม้นานถึง 9 ปีเต็ม ( 2 ธ.ค.24-6 ธ.ค.33 ) โดยเริ่มต้นที่สำนักงานป่าไม้เขตสระบุรี จังหวัดสระบุรี จากนั้นย้ายไปสังกัดสำนักงานป่าไม้เขตบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี แล้วจึงมาประจำที่ส่วนกลางคือกองจัดการที่ดินป่าสงวนแห่งชาติ กรมป่าไม้ เมื่อทบทวนงานที่เคยรับผิดชอบ พบว่ามีอยู่หลายด้านทีเดียว ที่สำคัญ ก็คือ งานปลูกสร้างและบำรุงรักษาป่า งานจัดการหมู่บ้านป่าไม้ งานด้านสิทธิทำกินในพื้นที่ป่าไม้หรือที่เรียกว่า สทก. งานป่าชุมชน และงานส่งเสริมให้วัดและศาสนสถานช่วยงานด้านป่าไม้ ทั้งนี้ยังมีงานพิเศษอื่นๆอีกบางด้านที่ได้รับมอบหมายให้ดำเนินการเป็นกรณีพิเศษอยู่บ้างตามที่ผู้บังคับบัญชาเห็นสมควร ขณะนั้นมีความภูมิใจที่ได้มีส่วนร่วมในการสร้างสรรค์งานป่าไม้ตามที่ได้ร่ำเรียนมา แม้เป็นเพียงฟันเฟืองเล็กๆตัวหนึ่งของหน่วยงานก็ตาม

                อย่างไรก็ตามมีความรู้สึกว่า   นิสัยส่วนตัวคงยากต่อการตอบสนองต่อวิถีชีวิตทางราชการ กับทั้งมิได้มีความทะเยอทะยานต่อเส้นทางความก้าวหน้าที่ต้องมีการแข่งขันกับคนกันเองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อมีโอกาสต่อการสร้างสรรค์งานป่าไม้ในเส้นทางอื่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการให้ความรู้ทั้งในและนอกระบบการศึกษา จึงตัดสินใจจากลากรมป่าไม้ ทั้งที่ยังรักและผูกพันอยู่จนถึงทุกวันนี้ก็ตาม  แม้ขณะนั้นอาจมีความเสี่ยงต่อบริบทของงานใหม่อยู่บ้าง แต่ก็มั่นใจว่าต้องทำได้ จนถึงวันนี้ก็ย่างเข้าปีที่ 24 แล้ว ที่มุ่งมั่นต่องานเพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการจรรโลงป่าไม้ไทยให้ดีขึ้น และจะพยายามทำต่อไปตามที่ศักยภาพของตัวเองจะเอื้ออำนวยให้ แม้พี่ เพื่อนและน้องชาววนศาสตร์บางคนจะมองข้ามและเห็นแตกต่างก็ตาม

                จากประสบการณ์ในชีวิตที่เผชิญมานานพอควร พอสรุปได้ว่าในโลกแห่งความเป็นจริงแล้วหลายคนที่ไม่ได้เรียนจบหรือทำงานในหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับด้านป่าไม้โดยตรง อาจมีความจริงใจ มุ่งมั่นและทุ่มเทให้งานป่าไม้ไม่ยิ่งหย่อนกว่าใครๆก็มี  จึงไม่ควรผูกขาดการสร้างสรรค์ป่าไม้ไว้ให้แต่เฉพาะกลุ่มบุคคลที่คิดว่าเป็นชาวป่าไม้โดยตรงเท่านั้น

Last updated: 2014-11-27 19:25:49