เกิดบ้านนอกไกลโพ้นคนบ้านป่า
ถึงหน้าตาจะเร้าใจสาวไม่สน
ด้วยพ่อแม่มีลูกมากแถมยากจน
จึงอดทนสู้งานหมั่นพากเพียร
สอบได้เป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย
อยู่ป่าดอยอนาคตคงสดใส
ได้ส่วนบุญทุนกู้ยืมการศึกษา
แสนล้ำค่าช่วยใช้จ่ายให้อ่านเขียน
มุ่งมานะจนสอบผ่านจบการเรียน
ชีวิตเปลี่ยนก้าวหน้าเป็นป่าไม้
เพาะชำกล้าปลูกไม้เสริมเติมพงไพร
อดทนไปหมายพบฝันผ่านหลายปี
ซึ้งสาวกรุงครั้งเรียนกันขวัญนิ่มน้อง
แอบหมายปองสุขใจใกล้โฉมศรี
เหมือนหมามองจ้องเครื่องบินสิ้นหวังมี
คนจนนี้อยากเห่าหอนอ้อนคำเธอ
ด้วยศักดิ์ศรีที่ห่างต่างเหลือล้น
จึงเจียมตนเจียมใจไว้เสมอ
สถานะได้เสมือนแค่เพื่อนเกลอ
แต่ในจิตคิดพลั้งเผลอรักเธอนะ
เห็นเธอชิดเคียงใกล้กับชายอื่น
ทนหน้าชื่นอกหมองต้องสละ
ยอมเจ็บช้ำทำวางเฉยแสร้งเลยละ
ไม่ปล่อยปละเดือดดาลฟุ้งซ่านไป
ถึงวันเคลื่อนเดือนผ่านนานหลายปี
ภาพคนดีแจ่มกระจ่างสว่างไสว
ยังประทับรอยฝังแนบกลางใจ
ไร้เงาใครแทนนงลักษณ์แม้สักวัน
ขอสร้างตนบากบั่นงานป่าไม้
พร้อมเมื่อไรจะรีบมาเยือนหาขวัญ
หากเครื่องบินที่มุ่งหมายไร้กัปตัน
ถึงครานั้นหนุ่มบ้านป่าจะขี่เธอ
ครูนิด วน. 43
24 เม.ย.56
แรงดลใจ:
เห็นอกเห็นใจหนุ่มบ้านนอกส่วนใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่มีพื้นฐานทางครอบครัวที่ไม่สู้ดีนัก มักรู้สึกว่ามี ปมด้อยและขาดความเชื่อมั่นในตนเองเมื่อต้องเข้ามาเผชิญกับการใช้ชีวิตด้านการเรียนร่วมกับเพื่อนๆในกรุงเทพฯเป็นครั้งแรก จะทำอะไรบางครั้งมันเก้งก้างและออกจะเฉิ่มๆอยู่บ้าง ซึ่งมักจะออกอาการเอาบ่อยครั้งเมื่ออยู่ใกล้ชิดกับเพื่อนสาวที่แอบต้องตาต้องใจ อย่างไรก็ตามหนุ่มบ้านนอก(ที่น่าเห็นใจ)เหล่านั้นมักมีความจริงใจและมั่นคงเสมอต่อมิตรสหายทั้งชายและหญิงรวมทั้งการทำงานในหน้าที่ แม้จะถูกดูหมิ่นดูแคลนและการเอารัดเอาเปรียบอยู่บ้างในบางครั้งก็ตาม
จะว่าไปแล้วสาวกรุงหลายคนมักมองเพียงผิวเผินจึงไม่เห็นทองที่ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าขี้ริ้ว ด้วยเพราะลุ่มหลงเฉพาะเปลือกนอกของชีวิตของบางคนที่มักถูกเคลือบด้วยความสวยงามหากแต่แฝงไว้ด้วยความหลอกลวงและเล่ห์กล ทำให้ต้องพลาดโอกาสทองของชีวิตไป ซึ่งกว่าจะรู้ตัวได้ บางครั้งกาลเวลาก็เคลื่อนคล้อยเลยเที่ยง บ่าย ค่ำหรืออาจถึงดึกไปแล้วก็ได้ จึงน่าเสียดายชีวิตที่ดูเหมือนว่าต้องแห้งแล้ง เหี่ยวเฉาและฝืนกับธรรมชาติทั้งที่ไม่ควรจะเป็น
Last updated: 2013-06-29 13:06:58
การงานจะสำเร็จหรือล้มเหลว ไม่ใช่เพราะคนอื่นแต่เพราะตัวของเราเองเท่านั้น
@ 
