.ในชีวิตผ่านงานกาลเยาว์วัย
อยู่กลางไพรให้ลำบากแสนยากเข็ญ
แม้เหนื่อยหนักรักทำยอมลำเค็ญ
เมื่อมุ่งเป็นป่าไม้ใฝ่อดทน

.กับคนงานร่วมกันหมั่นเตรียมกล้า
เร่งปลูกสร้างบำรุงป่าฝ่าแดดฝน
ถากถางหญ้าโตเร็วแท้แพร่มากล้น
กล้าตายปนผจญทุกข์ปลูกซ่อมใหม่

.ทำทางเข้าเฝ้าสำรวจหมั่นตรวจการ
ป้องทุกด้านกันสวนป่านำพาไว้
ช่วงหน้าแล้งจัดเวรยามคอยปรามภัย
เกรงลามไหม้จากไฟป่าที่น่ากลัว

.ต้องต่อต้านพวกตัดไม้ทำลายป่า
ชอบอ้างมาว่ายากไร้เจอไปทั่ว
จึงมากมายมีศัตรูไม่รู้ตัว
เผลอเพียงชั่วเวลาหนึ่งถึงตายได้

.การทำตัวแสนง่ายในการกิน
เก็บกระถินมะละกอขุดหน่อไม้
พึ่งของป่าหาปลาปูกบหนูไป
พอประทังยังชีพให้คลายร้อนรน

.ไร้ไฟฟ้าโทรศัพท์กับทีวี
วิทยุรู้ข่าวมีโชคดีล้น
อยู่กระต๊อบร้อนหนาวเฝ้าอดทน
คุ้มแดดฝนหลับนอนซ่อนหลบภัย

.ถนนเป็นลูกรังทั้งหลุมบ่อ
รถหกล้อเก่ายับเยินเกินซ่อมได้
ต้องพึ่งพาสองล้อมอเตอร์ไซค์
แม้รวนบ่อยคอยซ่อมใช้ไปวันวัน

.เข้าประชุมรับเงินได้ตอนปลายเดือน
สังสรรค์เพื่อนเข้ากรุงฯมาหาจอมขวัญ
กลับยี่สาร*เยี่ยมแม่พ่อพอซึ้งกัน
รีบมุ่งมั่นงานอีกครั้งที่กลางไพร

.ทุ่มทำงานผ่านสุข-ทุกข์หลายปี
ถึงวิถีที่จำผันเปลี่ยนงานใหม่
คนเกษียณหวนงานเก่าคราเยาว์วัย
แสนภูมิใจได้สร้างค่างานป่าไม้

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

หมายเหตุ *ยี่สารคือหมู่บ้านที่เป็นภูมิลำเนาของผู้เขียน โดยเป็นทั้งชื่อตำบลในท้องที่ อ.อัมพวา จ.สมุทรสงคราม

ทั้งนี้ขอขอบพระคุณเจ้าของภาพประกอบ เนื่องจากสมัยตอนทำงานไม่มีอุปกรณ์ถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก

แรงดลใจ: ตอนเข้าเรียนที่คณะวนศาสตร์ ม.เกษตรศาสตร์ในปี พ.ศ.2520 จำได้ว่าสถานการณ์พื้นที่ป่าไม้ของประเทศอยู่ในช่วงที่ได้รับการกล่าวขวัญกันมาก สืบเนื่องจากเหลืออยู่น้อยกว่าร้อยละ 40 ของพื้นที่ประเทศ ซึ่งหน่วยงานที่รับผิดชอบได้พยายามทำการปลูกสร้างสวนป่ากันมากมาย ในขณะนั้นได้มีโอกาสไปดูงานหลายแห่งทั้งในส่วนของกรมป่าไม้ องค์การอุตสาหกรรมป่าไม้หรือ อ.อ.ป. และบริษัทไม้อัดไทย ในหลายภูมิภาค รู้สึกประทับใจกับงานในด้านนี้ ซึ่งเห็นว่าจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องดำเนินการต่อไปในอนาคต ทำให้พอขึ้นเรียนชั้นปีที่ 3 ได้ตัดสินใจเรียนทางวนวัฒนวิทยาที่เนื้อหาเน้นไปในด้านการปลูกและบำรุงรักษาป่า

หลังจากเรียนจบในปี พ.ศ.2524 ได้เคยไปสมัครเข้าทำงานใน อ.อ.ป. เพราะศรัทธาการปลูกสร้างสวนป่าในระบบหมู่บ้านป่าไม้เป็นอย่างมาก เพียงแต่สอบไม่ผ่านเพราะในปีนั้น อ.อ.ป. ต้องการเฉพาะเจ้าหน้าที่ทางด้านการทำไม้ซึ่งต้องเรียนวิชาทางด้านนี้มาโดยตรง กับทั้งตำแหน่งงานทางด้านสวนป่าไม่มีที่ว่างอยู่เลย จึงต้องหันเหเข้ามาทำการสอบแข่งขันเข้ารับราชการในกรมป่าไม้ โดยได้รับการบรรจุที่สำนักงานป่าไม้เขตสระบุรี ซึ่งก็ได้ทำงานเกี่ยวกับสวนป่าตามที่ตั้งใจไว้ เพียงแต่ความพร้อมในการทำงานจริงกับวิชาการที่ร่ำเรียนมาไม่ค่อยสอดคล้องกันนัก เพราะมีกฎระเบียบบางอย่างที่ไม่ค่อยเอื้อต่อการปฏิบัติงานจริง

อย่างไรก็ตาม ได้พยายามทุ่มเทการทำงานในหน้าที่อย่างจริงจัง แม้มีปัญหาและอุปสรรคในหลายๆด้านก็ตาม ยังคงจดจำบทเรียนการทำงานป่าไม้ในครั้งแรกของชีวิตได้เป็นอย่างดี ซึ่งสามารถนำมาปรับใช้กับการทำงานและชีวิตส่วนตัวในโอกาสต่อมาได้อย่างมากมาย ทั้งนี้ตลอดระยะเวลา 3 ปีแรกนี้ ได้พยายามตักตวงประสบการณ์ จากรุ่นพี่วนศาสตร์และชาวป่าไม้หลายคน ทั้งในพื้นที่จังหวัดสระบุรี ลพบุรี ชัยนาท และสมุทรปราการ จากนั้นจึงตัดสินใจลาศึกษาต่อในระดับปริญญาโท แล้วหันเหไปทำงานป่าไม้ในด้านอื่นที่มีโอกาสสร้างผลงานได้มากกว่า ทั้งนี้ได้เคยกลับไปดูผลงานที่เคยทำไว้ที่พอเหลืออยู่บ้าง เพื่อรำลึกถึงความตั้งใจในอดีต ก็ยังคงภูมิใจที่ได้ทำเพื่อป่าไม้ไว้ แม้เพียงนิดเดียวก็ตาม

Last updated: 2023-03-30 15:38:04