กล้วยป่า

 

ชื่อวิทยาศาสตร์: Musa acuminata Colla

ชื่อพื้นเมือง: กล้วยเถื่อน (ใต้) กล้วยลิง (อุตรดิตถ์) กล้วยหม่น (เชียงใหม่) ปีแซฮูแต (มลายู-ยะลา)

ชื่อวงศ์: MUSACEAE

ลักษณะทั่วไปทางพฤกษศาสตร์:

เป็นพืชล้มลุก ลำต้น สูง 2.5-3.5 เมตร กาบก้านใบแผ่ประกบกันขึ้นเป็นลำคล้ายลำต้น ใบ ใบเดี่ยว มีขนาดใหญ่มาก ท้องใบมีคราบนวลขาวปกคลุม เส้นกลางใบเป็นเส้นใหญ่ด้านบนเป็นร่อง ด้านล่างโค้งนูนเป็นสัน ก้านใบส่วนล่างแผ่ออกเป็นกาบประกบกันเป็นลำแน่นคล้ายลำต้น ดอก เป็นช่อเรียกหัวปลี มีกาบรองดอกขนาดใหญ่รองรับดอกย่อยแต่ละกลุ่มย่อยกาบรองดอกสีม่วงอมแดง ผล เป็นหวีติดต่อกันเป็นเครือ ผลอ่อนสีเขียวผลสุกสีเหลือง เนื้อในสีขาวนวลรสหวาน มีเมล็ดจำนวนมากสีดำ ต้นหนึ่งๆ จะออกผลครั้งเดียวแล้วตาย

ช่วงการออกดอกและติดผล: ตลอดปี

นิเวศวิทยา: พบกระจายทั่วทุกภาคของประเทศไทย พบทั่วไปในป่าดิบแล้งป่าดิบชื้น และป่าผสมผลัดใบ

ประโยชน์: ใช้บริโภค ผลอ่อนยำ ปลีผัดผัก หยวกแกงกะทิ

การขยายพันธุ์:วิธีการแยกหน่อ หรืออาจใช้เมล็ดปลูก

ภาพเพิ่มเติม: