|
รักที่อยากลืม
|
แซม ยุรนันท์
|
ปลิดปลิวเคว้งคว้าง
ชีวิตฉันดั่งใบไม้ที่หลุดลอย
น้ำตาฉันเต็มลำธาร
อาบรักที่ผิดหวังในตัวเธอ
ร้องทุกข์กับผืนทราย
ที่เผลอใจไปรักเธอ
จึงต้องมานั่งซึมเหม่อ
เพราะรักเธอเพียงข้างเดียว
หยาดฝนพร่างฟ้า
ชีวิตฉันปรารถนาเธอผู้เดียว
รักเอยเหมือนดังคมเคียว
เกี่ยวแม้ข้าวที่เขียวยังคานา
ฝนเอยจงเป็นพยาน
ข้าขอวานจงเมตตา
จงช่วยทำให้ใจข้า
ได้ร้างราลืมรักลง
จงช่วยทำให้ใจข้า
ได้ร้างราลืมรักลง
|