ชาวดง

ดิอิมพอสสิเบิ้ล

...กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม
มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่
พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
อาชีพป่าดงพงไพร เลี้ยงโคทำไร่
ไถนาเป็นพราน
หน้าแล้งเราพากันเผาถ่าน
หาฟืนกลับบ้านเป็นทุน
เงินทองหามาได้ อดออมเอาไว้พออุ่น
เจ็บไข้ได้เกื้อหนุน เจือจุนการุณผูกพัน
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม
มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่
พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
เย็นย่ำตะวันรอนๆ เราได้พักผ่อนสำราญอุรา
ค่ำลงเราพบกันพร้อมหน้า แล้วมาสนุกด้วยกัน
ยามงานนั้นเราทำ ตากตรำเพียงไหนไม่หวั่น
เสร็จงานเราสุขสันต์
ร้องบรรเลงเพลงกล่อมไพร
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม
มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่
พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
จนยากก็ยังภูมิใจ
หากินกลางไพร แม้ไม่รุ่งเรือง
ไม่คิดจะเฟ้อ จะฟุ้งเฟื่อง ถึงเมืองแดนศิวิไลซ์
กลางคืนเราชื่นบาน เรื่องงานเอาไว้วันใหม่
ป่าดงดำรงไว้ ทรัพย์ในดินไทยมากมี
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม
มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่
พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
กลางดงพงป่า เขาลำเนาไพรไกลสังคม
มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์ สนุกสนาน สำราญกันได้เต็มที่
พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน