."ชาวป่าไม้"พึงใส่ใจในอารมณ์
รู้จักข่มเอาไว้หลบภัยร้าย
ปล่อยพลุ่งพล่านพาลส่งผลจนมากมาย
รักษ์ร่างกายอวัยวะต้องระวัง
.หากว่า"โกรธ"เดือดดาล"นักการเมือง"
ทำขุ่นเคืองแจกที่ป่าหาเรื่องสั่ง
คอยพิโรธไม่พอใจให้เสี่ยงจัง
"ตับ"อาจพังสร้างน้ำดีมีน้อยเชียว
.ยามเมื่อ"เศร้า"ร้าวรานใจใน"ชาวบัาน"
พวกล้างผลาญทำลายไพรไม่แลเหลียว
อย่ารันทดสลดใจให้มากเทียว
"ปอด"ห่อเหี่ยวหายใจได้ไม่ดีแน่
.อาจ"กังวล"พะวงใจถึง"นายทุน"
ทำวายวุ่นหนุนรุกป่ามานานแท้
พาครุ่นคิดจิตละห้อยพลอยอ่อนแอ
"กระเพาะ"แย่ย่อยอาหารร้าวรานจัง
.บางครั้ง"เครียด"คร่ำเคร่งเกรง"เจ้านาย"
แกล้งโยกย้ายให้ระกำในคำสั่ง
จำวิ่งเต้นจ่ายค่าต๋งจงกลัวมั่ง
"สมอง"คลั่งทั้ง"หัวใจ"ให้เหนื่อยล้า
.ยิ่งต้อง"กลัว"หวาดหวั่น"อันธพาล"
ที่สันดานเล่ห์เหลี่ยมจัดล่าสัตว์ป่า
ทั้งจุดไฟไหม้พื้นที่มีนานมา
"ไต"เฉื่อยชาพาวายไปไม่ค่อยดี
.พวกทุ่ม"รัก"ภักดียิ่งกับ"หญิงสาว"
ต้องปวดร้าวเขาเปลี่ยนจิตคิดหน่ายหนี
พาตรอมตรมระทมทุกข์เทวษมี
"ตา"เหมือนบอดตลอดปีที่มืดมัว
.ฝากข้อคิดคำเตือนมา"ชาวป่าไม้"
ระงับใจในอารมณ์ข่มให้ทั่ว
จะคลายทุกข์ทั้งโรคภัยอยู่ไกลตัว
ได้ยิ้มหัวมุ่งทำงานชื่นบานทรวง
.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com
หมายเหตุ ขอขอบคุณเจ้าของภาพประกอบกลอน