"สวัสดีพี่คิดถึงจึงโทรบ่อย
ดึกไปหน่อยน้องอย่าว่านะจอมขวัญ"
"เมาหรือเปล่าน้องได้ยินเสียงลิ้นพัน"
"อะไรกันเซียนแบบพี่ไม่มีเมา"
"ชอบทำคุยว่าเก่งนักไม่อยากเชื่อ
แสนน่าเบื่อชอบบ้าบิ่นกินแต่เหล้า
แต่ละครั้งถองเข้าไปไม่บันเบา
เหมือนน้ำเปล่าแทบทุกวันพาลระอา"
"ก็อยู่ป่าเหงาหงอยพลอยกลัดกลุ้ม
อกคนหนุ่มคลุ้มคลั่งใจสั่งหา
วอนน้องนางอย่าถือโทษโปรดเมตตา
เถิดสมเพชเวทนาหนุ่มป่าไม้"
"หากเปลี่ยวใจให้จีบสาวชาวบ้านป่า
จึงเหมาะค่าสมฐานะจะดีไหม"
"โถนวลน้องสิ้นสวาทตัดน้ำใจ
หมดเยื่อใยเคยสัมพันธ์มานานปี"
"ทำพูดจาบ่นอะไรไม่น่าฟัง
ลืมความหลังครั้งร่วมเรียงเคียงคู่พี่
คบคนจนเสียโอกาสพลาดสิ่งดี"
"พูดอย่างนี้สิกินเหล้าให้เมาตาย"
"ก็นี่ไงบอกไม่ฟังน่าชังนัก
กินเหล้าหนักเหลือเกินเปลืองเงินหลาย
ทั้งชอบบ่นเจ็บป่วยไข้ไม่สบาย
น่าแหนงหน่ายสุดท้อขอบอกลา"
"ข่าวลือไปไอ้หนุ่มกรุงมุ่งจีบน้อง
คงหมายปองใช้ร้อยเล่ห์เสน่หา
ป้อนคารมลิ้นหวานหว่านเงินตรา"
"พอดีกว่าคบขี้เมาเศร้าหมองไป"
"เธอจะเลิกทิ้งพี่ไปก็ไม่ว่า
แต่ชาตินี้ชาติหน้าหรือชาติไหน
จะหาคนที่ทุ่มรักหมดจากใจ
เหมือนพี่ยาหนุ่มป่าไม้นั้นไม่มี"
ดวงป่าไม้พลิกไปมาหลายตลบ
ถึงจุดจบหนุ่มเลิกเหล้าแค้นสาวหนี
เพียงคำพูดพิสูจน์ไปได้อย่างดี
ชีพเธอนี้มิพบชายรักใจจริง
.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com