.วันนี้ย้อนเยือนหาวนศาสตร์
นั่งแอบปาดน้ำตา ณ มุมเก่า
ตรงร่วมก่อทอฝันกันสองเรา
เคยหยอกเย้าพันผูกลูกวนา

.แม้อดีตเดินผันนานไกลลิบ
ร่วมสี่สิบปีผ่านเฝ้าฝันหา
ยังทรงจำคำหวานเคยสัญญา
ที่ทรงค่าประทับใจไม่ลืมเลือน

.สัมพันธ์เราเปรียบตำนานกล่าวขานนัก
ล้วนประจักษ์กันดีพี่-น้อง-เพื่อน
รอทำงานการป่าไม้ไม่แชเชือน
พร้อมออกเรือนร่วมลิขิตชีวิตกัน 

.ช่วยกันเรียนกิจกรรมมุ่งทำไป
หวังปรับใช้ในงานป่าค่ามหันต์
ก่อประโยชน์หลายหลากมากอนันต์
เพื่อสุขสันต์พร้อมพรั่งสังคมไทย 

.ครั้นเรียนจบสืบสานงานที่ฝัน
จำพรากกันสรรค์สร้างทางป่าไม้
ไม่เคยคิดว่าเส้นทางที่ห่างไกล
เป็นเหตุให้สัมพันธ์เราอับเฉาลง 

.ด้วยเช่ื่อเราเข้าใจดีมีใจมั่น
ก่อสุขสันต์แสนปลื้มมิลืมหลง
ถึงไกลตาแต่ใกล้ใจใฝ่พะวง
รักยืนยงคงมั่นไปไม่เสื่อมคลาย

.เพียงเหตุการณ์เกินฝันอันลิขิต
พาชีวิตต้องรันทดหมดความหมาย
แม้ยังรักหักใจสู้อยู่เดียวดาย
จำแพ้พ่ายเศร้าโศกวิโยคนัก 

.คนสูงวัยวนศาสตร์ปาดน้ำตา
ถวิลหาอดีตเก่าเศร้าทรวงหนัก
เห็นรุ่นน้องเคียงกันหวานชื่นรัก
วอนใจภักดิ์สัมพันธ์กันตราบนาน

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

Last updated: 2020-12-27 17:42:18