•วนศาสตร์มุ่งมั่นสร้างสรรค์ศิษย์

เป็นบัณฑิตเพื่อพงพีที่เปี่ยมค่า

ทั้งความรู้คู่คุณธรรมย้ำเตือนมา

เปรียบเช่นผ้าขาวสะอาดพิลาสนัก

•ศิษย์มุ่งสู่โลกกว้างหวังสืบสาน

จึงพบพานความจริงสิ่งประจักษ์

ทางใช่โรยกลีบกุหลาบอาบด้วยรัก

ยังมีปลักมืดคล้ำพาต่ำไป

•บางคนพบมิ่งมิตรคิด-ทำดี

ก่อเกิดศรีอนาคตก้าวสดใส

สร้างผลงานพร้อมพรั่งทั้งกายใจ

งานป่าไม้ได้ดำเนินจำเริญมา

•แต่หลายรายได้พบคนต้นแบบเสีย

วิ่งเต้นเลียคอรัปชั่นกันทั่วหน้า

อบายมุขมัวไหลหลงดงมายา

เป็นเหตุพาพงไพรให้วอดวาย

•ผ้าเคยขาวถูกแซมแต้มสีดำ

คุณธรรมที่เคยครองจึงพร่องหาย

นักการเมืองที่ชั่วช้าพาทำลาย

อีกเจ้านายที่เหลือเดนเห็นแก่ตัว

•การป่าไม้งานบุคคลสับสนนัก

คนที่มักเป็นใหญ่วิ่งไปทั่ว

ใช้เส้นสายซื้อตำแหน่งแย่งกันนัว

คนดีมัวยึดถูกต้องทนดองไป

•หันมองคนที่เป็นใหญ่ในตอนนี้

ใครทำดีไม่มีเส้นเป็นได้ไหม

ต้องทบทวนบริหารที่จัญไร

หมั่นเติมไว้คุณธรรมนำวิญญาณ์

•แสนภูมิใจที่คณะวนศาสตร์

ยังมุ่งมาดผลิตคนผลศึกษา

เน้นคุณธรรมนำความรู้คู่ชีวา

สร้างสรรค์ป่าคู่เมืองไทยให้ตราบนาน

ครูนิด วน.43 (ชมรมสีเสียดแก่น)

www.lookforest.com

แรงดลใจ:

ยังประทับใจเมื่อครั้งเรียนที่วนศาสตร์เมื่อเกือบ 40 ปีที่แล้ว ด้วยคณาจารย์ที่นอกจากทำการสอนสั่งให้ความรู้ทางวิชาการป่าไม้อย่างเต็มที่ทั้งภาคทฤษฏีที่ทุ่งบางเขนและการฝึกงานภาคสนามในป่าหลายแห่งแล้ว ยังได้สอดแทรกความคิดและกิจกรรมต่างๆให้นิสิตทุกคนมีคุณธรรมในการเป็นวนกรที่ดีอย่างเต็มเปี่ยม พร้อมต่อการเป็นบัณฑิตที่ออกไปปฏิบัติงานด้วยความภาคภูมิใจ ในการทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่ออนุรักษ์ป่าไม้ในรูปแบบต่างๆ เพื่อก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ประชาชนและประเทศชาติเป็นการต่อเนื่อง จากการได้สัมผัสและมีประสบการณ์อย่างต่อเนื่อง รู้สึกมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าทุกวันนี้คณาจารย์รุ่นใหม่ก็ยังคงยืนหยัดกระทำเพื่อจุดมุ่งหมายเดียวกับบูรพาจารย์ในอดีต  เพียงแต่บางแนวทางอาจมีการปรับบ้าง เพื่อให้เหมาะสมกับบริบทที่เปลี่ยนแปลงไป

นอกจากนี้แล้ว ในส่วนของนิสิตเองก็มีการดำเนินกิจกรรมและสืบทอดประเพณีในบางด้าน อันเป็นการช่วยเสริมปณิธานของคณะวนศาสตร์และความมุ่งมั่นของคณาจารย์ให้มีความสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น หากแต่ว่าเมื่อเหล่าบัณฑิตออกไปทำงาน ย่อมต้องเผชิญกับขวากหนามในรูปแบบต่างๆที่มีหลากหลายรูปแบบอย่างคาดไม่ถึง ก็อาจทำให้คุณธรรมอันดีงามที่มีอยู่ ต้องมัวหมองลงไปบ้างในบางคน เหมือนน้ำเต็มแก้วที่วางไว้ เมื่อถูกความร้อนก็ย่อมระเหยไปบ้างฉันนั้น การที่จะให้บุคคลมีคุณธรรมที่ดีพร้อมเหมือนเดิมนั้น คงเป็นหน้าที่ของหน่วยงานนั้นๆที่ต้องให้ความสำคัญ หรือต้องให้คณะวนศาสตร์ตามออกไปหล่อหลอมให้อีก ซึ่งก็อาจเป็นได้ถ้าผู้บริหารหน่วยงานยอมรับและปรารถนาเช่นนั้น

ขอนำความคิดเห็นของศาสตราจารย์เทียม คมกฤส อดีตคณบดีคณะวนศาสตร์ ที่ได้กล่าวเกี่ยวกับเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างคณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กับกรมป่าไม้ ในการประชุมป่าไม้เขตและป่าไม้จังหวัดทั่วราชอาณาจักรครั้งที่ 2  เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 22  มิถุนายน  พ.ศ.2510 ณ ห้องประชุมกรมป่าไม้ ความตอนหนึ่งว่า 

                "...การที่จะให้เขา(นิสิตที่สำเร็จปริญญาจากคณะวนศาสตร์)รักป่าหรือไม่นั้นคณะวนศาสตร์มีโอกาสอบรมสั่งสอนมาเพียง 4 ปี แต่ถ้านิสิตพวกนี้ได้เห็นตัวอย่างของป่าไม้เขตและป่าไม้จังหวัดรุ่นพี่ ในเรื่องนี้เป็นอย่างดี รวมทั้งได้รับการอบรมสั่งสอนต่อไปโดยใกล้ชิดแล้ว  ก็เชื่อว่าจะไม่มีใครเกเรในเรื่องนี้ เพราะมีทุนเดิมมาจากการศึกษาในคณะอยู่แล้ว จึงขอเรียนย้ำอีกครั้งหนึ่งว่า นิสิตที่สำเร็จการศึกษาในวิชาวนศาสตร์จากมหาวิทยาลัย จะเป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ที่ดี และรักป่าต่อไปหรือไม่นั้น ย่อมขึ้นอยู่กับผู้บังคับบัญชาที่จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่เขาต่อไปด้วย"

Last updated: 2014-09-21 08:53:49