ทุกท่านคงเคยได้ยินประโยคหรือวลีที่เกี่ยวข้องกับ “เวลา” เป็นอย่างดี ทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม และคงไม่มีผู้ใดปฏิเสธว่าไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของ “เวลา” ต่างก็เคยเป็นทาสของ “เวลา” มาแล้วทั้งนั้น อย่างน้อยในช่วงที่เรียนหนังสือ ทุกคนไม่ว่าจะเป็นอาจารย์ผู้สอน ศิษย์เก่า ศิษย์ปัจจุบัน หรือเจ้าหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบงานเสริมการสอนก็ต้องมีการจัดตาราง “เวลา” เพื่อให้การดำเนินงานในส่วนที่เกี่ยวข้องและรับผิดชอบประสบผลสำเร็จอย่างดีที่สุด ซึ่งหากมองในแง่ดีแล้วอาจกล่าวได้ว่าหลายคนได้ใช้เวลาในการทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตนเองและครอบครัว
แต่ทำไมบางครั้งเรายังเคยได้ยินคนพูดจนติดปากเสมอว่า “ไม่มีเวลา” ทั้งๆ ที่ในโลกใบนี้ไม่ว่าจะอยู่มุมใดของโลกต่างก็จะมีเวลากันวันละ 86,400 วินาที หรือปีละ 31,536,000 วินาทีเท่าๆ กัน การที่บอกว่าไม่มีเวลานั้น น่าจะเป็นคำแก้ตัวที่ติดปากเสียมากกว่า ความจริงแล้ว การไม่มีเวลานั้น แท้ที่จริงคือไม่รู้จักการจัดสรรเวลาในแต่ละวัน หรือในแต่ละชั่วโมงให้มีคุณค่าที่สุด ทุกท่านต้องอย่าลืมว่า  “เวลา” ก็ถูกจัดว่าเป็นทรัพยากรธรรมชาติชนิดหนึ่งเหมือนกัน ธรรมชาติให้เวลามาพร้อมกับกำเนิดของโลก ก่อนที่สิ่งมีชีวิตเซลล์เดียวจะอุบัติขึ้นในโลก คุณค่าและประโยชน์ของ “เวลา” นั้นยิ่งใหญ่กว่าทรัพยากรธรรมชาติหรือทรัพย์สมบัติศฤงคารใดๆ ในโลกเสียอีก
และโปรดอย่าลืมอีกอย่างว่า เวลาของแต่ละคนนั้นมันมีจำกัดเช่นกัน การจะใช้ “เวลา” ของท่านในวันนี้ หรือวันข้างหน้า โปรดพินิจพิเคราะห์และพิจารณาให้รอบคอบ อย่าปล่อย  “เวลา” ให้เสียไปโดยเปล่าประโยชน์ อย่าติดยึดอยู่กับคำว่า “ไม่มีเวลา” และโปรดระลึกเสมอว่า ในชั่วชีวิตของคนเรานั้น เวลามันสั้นเหลือเกิน จงใช้เวลาให้คุ้มค่ากับชีวิต การทำความดีทั้งต่อตนเอง ครอบครัว สังคม และสาธารณชน ควรกระทำได้ทุกเมื่อ ตลอดเวลา ไม่ต้องรอวันเทศกาลใดๆ ทั้งสิ้น
บทความนี้ คงต้องจบเพียงแค่นี้ เพื่อจะได้เบียดบัง “เวลา” ของท่านให้น้อยที่สุด เพื่อให้ทุกท่านได้นำ  “เวลา” ไปทำประโยชน์ให้มากที่สุด
จนกว่าจะถึง  “เวลา” ที่จะต้องพบกันใหม่ในฉบับหน้า

Last updated: 2010-11-04 17:11:28