คะนึงหา"สาวป่าไม้"

.ซึ้งพระคุณถิ่นนนทรีที่ศึกษา
ช่วยนำพาพบสาว“วนศาสตร์”
บุญปางก่อนคงย้อนมาพาร่วมชาติ
ต่างหมายมาดรอครองคู่อยู่ด้วยกัน

.เพียงหลังจบจำอ้างว้างต้องห่างไกล
โอ้น้องนางอยู่กลางไพรตามใฝ่ฝัน
อุทยานฯงานทายท้าให้ฝ่าฟัน
ไม่นานวันเธอสัญญาจะหวนคืน

.อยากสอบไปเป็นครูอยู่ใกล้ขวัญ
เพียงแม่ป่วยต้องช่วยท่านอันสุดฝืน
นอนติดเตียงคงยากหายได้กลับฟื้น
ทนกล้ำกลืนสอนเด็กไปในถิ่นเดิม

.แสนอึดอัดอยากโทร-ไลน์ให้ร้าวราน
ไร้สัญญาณการติดต่อที่รอเสริม
คอยนวลออกจากไพรได้ต่อเติม
ร่วมหมั่นเพิ่มสัมพันธ์เรายืนยาวไป

.ยามคิดถึงซึ้งหทัยใฝ่พบเจ้า
วอนลมเอาเพลงหวานสื่อสารให้
มองดาวเดือนเตือนน้องปองด้วยใจ
ส่งความนัยสะท้อนแสงแฝงอ้อนเธอ

.เป็นห่วงแต่โพยภัยที่ในป่า
อย่าประมาทอาจเกิดมาได้เสมอ
ปวงสัตว์ร้ายพึงระวังที่พลั้งเจอ
ต้องอย่าเผลอไว้ใจคนเล่ห์กลนัก

.สบโอกาสจะนัดมาเที่ยวป่าไพร
ได้สุขสันต์เคียงขวัญใจที่ใฝ่ภักดิ์
ออดอ้อนนวลหวนคำมั่นสัญญารัก
ให้แน่นหนักพริ้งเพริดเฉิดฉันไป

.ทุกค่ำคืนหลังเตรียมสอนไหว้วอนพระ
จิตแรงกล้าอธิษฐานท่านดลให้
ได้ครองเรือนร่วมเรียงเคียงกายใจ
คู่นวลเจ้า“สาวป่าไม้”ในเร็ววัน

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com 23 พ.ย. 2567
หมายเหตุ:ขอบคุณเจ้าของภาพประกอบ

แรงดลใจ: มีโอกาสได้เจอและคารวะท่าน “อาจารย์จงรัก”:ผศ.ดร.จงรัก ปรีชานนท์ อดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์(พ.ศ.2525-2529) ในหลายครั้ง ทั้งที่คณะวนศาสตร์และงานสังคมของชาวป่าไม้ หากมีโอกาสท่านมักเล่าผลงานในอดีตที่เคยฝากฝีมือไว้ในคราวเป็นคณบดีคณะวนศาสตร์ ในช่วงปี พ.ศ.2515-2523 โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การตัดสินใจเปิดโอกาสให้มีนิสิตหญิง เข้ามาเรียนที่คณะวนศาสตร์เป็นครั้งแรกของประเทศไทย ด้วยเหตุผลหลายประการ ที่สำคัญอย่างมาก ก็คือ งานป่าไม้บางด้านเชื่อว่าเพศหญิงน่ามีความเหมาะสมมากกว่าเพศชาย

นับว่าโชคดีที่ได้เข้ามาเรียนในคณะวนศาสตร์รุ่นนี้พอดีในปี พ.ศ.2520 โดยเป็น วน.รุ่น 43 เทียบกับ KU.37 ที่มีนิสิตหญิง 19 คน ในขณะที่มีนิสิตชายจำนวน 100 คน นับว่าเป็นตำนานหน้าหนึ่งของชาววนศาสตร์ทีเดียว มีอาจารย์และรุ่นพี่หลายท่านมักเอ่ยชมทำนองว่า “ในภาพรวมแล้วสาววนศาสตร์รุ่นนี้ น่ามีค่าเฉลี่ยที่สวยกว่ารุ่นอื่นๆทั้งหมดจนถึงปัจจุบัน” จริงเท็จอย่างไรคงต้องพิสูจน์กันไป แต่เรื่องความผูกพันทางใจกับชาวป่าไม้แล้ว เชื่อว่าคงไม่มีสาวรุ่นไหนเทียบได้อย่างแน่นอน เพราะมีเพียงสาวเดียวในรุ่นที่ครองคู่กับคนวงการอื่น นอกนั้นป้วนเปี้ยนอยู่ในวงการป่าไม้ทั้งหมด

ระยะหลังนิสิตหญิงวนศาสตร์กลับมีจำนวนมากกว่านิสิตชาย โดยมีประมาณร้อยละ 60-70 ของนิสิตทั้งหมด ก็ต้องยอมรับตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป เพราะไม่สามารถกำหนดสัดส่วนตเพศเช่นในอดีต เพราะอาจขัดต่อความเสมอภาคทางเพศตามบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญที่กำหนดๆไว้ เป็นการเปิดโอกาสให้นิสิตชายคณะอื่น ได้มีการคบหากับชาววนศาสตร์มากขึ้น จนถึงขั้นวางแผนครองคู่กันหลังเรียนจบ แต่บางคู่อาจเจอปัญหาเกี่ยวกับการทำงานที่ห่างไกลของฝ่ายหญิง เช่นเดียวกันกับรายที่เขียนกลอนไว้ ก็ได้แต่เอาใจช่วยให้มีทางออกและสมหวังในชีวิตอย่างราบรื่น อย่าต้องตรอมตรมหมองไหม้เหมือนบางคูู่ทีต้องเลิกร้างจากกันเลย

Last updated: 2024-11-26 22:23:26