อิจฉา"เธอ"

.อิจฉา"ป่า"เคียงคู่อยู่กับ"น้ำ"
ต่างชื่นฉ่ำพึ่งพามาแต่ไหน
พาเอื้อเฟื้อเผื่อกันสานดวงใจ
ก่อผลให้สังคมสุขสมจริง

.อิจฉา"เต็ง"โตเรียงเคียงข้าง"รัง"
อดทนจังหว่างดินแห้งแล้งน้ำยิ่ง
คราสิ้นฝนผจญไฟภัยหลายสิ่ง
ช่วยประวิงลดโลกร้อนไร้อ่อนใจ

.อิจฉา"ดาว"พราวระยับขับแข่ง"เดือน"
เป็นคู่เพื่อนเตือนมองส่องแสงใส
เสริมท้องฟ้าพางามล้ำนวลใย
อยู่กลางไพรได้สุขแท้คอยแลชม

.อิจฉา"เห็ด"ขึ้นร่วมได้ในราก"ยาง"
ด้วยว่าต่างเอื้อกันไปให้สุมสม
เสริมดินน้ำนำอาหารมานานนม
ป่าอาจตรมถ้าเหินห่างลาร้างกัน

.อิจฉา"บัว"สวยสล้างที่กลาง"บึง"
ม่วงงามซึ้งตรึงใจพาไหวหวั่น
คนพาชมคะนึงหามานานวัน
สร้างสัมพันธ์คุณค่าสระให้น่าเยือน

.อิจฉา"เงือก"นกมีใจมอบให้"คู่"
ร่วมกินอยู่กันจนตายเคียงใกล้เพื่อน
ช่วยทำรังเลี้ยงลูกไปไร้แชเชือน
ยากใครเหมือนได้ยิ่งความจริงใจ

.อิจฉา"เสื้อ"เอื้อสุขสมห่มตัว"สาว"
กันร้อนหนาวอิงแอบแนบชิดใกล้
เสริมความงามแม่คุณการุณย์ไป
หนุ่มชายตาพาฝันใฝ่ในกมล

.อิจฉา"เธอ"หวานยิ่งอิงแอบ"เขา"
ปล่อยฉันเศร้าเดียวดายกลางไพรสณฑ์
กินน้ำตาพาระกำช้ำสุดทน
โถหน้ามนทิ้งกันไปใจเหี้ยมนัก

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

หมายเหตุ: ขอบพระคุณเจ้าของภาพประกอบ

แรงดลใจ: หลังจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิดเบาบางลง(จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้) ก็ต้องออกเดินทางทางไปต่างจังหวัดบ่อยขึ้นเพื่อทำกิจกรรมบางอย่าง ก็พยายามเลือกทำในด้านที่เกี่ยวข้องกับงานทางด้านการป่าไม้ ทั้งงานเก็บรวบรวมข้อมูลการวิจัยกับหลายหน่วยงาน การฝึกอบรมและให้ความรู้แก่เยาวชนและกลุ่มเป้าหมายต่างๆ การประชุมร่วมกับคณะกรรมการและคณะทำงานตามคำสั่งต่างๆ ฯลฯ ทั้งนี้ได้พยายามหลีกเลี่ยงงานที่ไม่ค่อยเกี่ยวข้องกับการป่าไม้ ด้วยมีอายุมากขึ้นทำให้อ่อนล้าได้ง่ายกับการเรียนรู้ในบางเรื่องที่ไม่ถนัด

การออกทำงานในพื้นที่บางแห่ง ก็พาให้อดคิดถึงอดีตเก่าๆทั้งที่ตัวเองหรือพรรคพวกป่าไม้ประสพมาไม่ได้ นับว่าโชคดีที่ได้ร่ำเรียนและทำงานมาทางด้านป่าไม้ ทำให้ได้พบเห็นและสัมผัสจนมีประสบการณ์ในหลายด้านอย่างไม่รู้ตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งการใช้ชีวิตในป่าที่มีทั้งความสุขและทุกข์ปะปนกันไป จริงๆแล้วเป็นคนที่รักในอาชีพการเป็นป่าไม้มากและอยากทำงานในด้านนี้ตลอดไป เพียงแต่สถานการณ์การทำงานในบางด้านที่ไม่เอื้อ เลยต้องเปลี่ยนงานมาทำในสิ่งที่ได้แค่สนับสนุนงานป่าไม้จนเกษียณอายุราชการ ยังรู้สึกเสียดายโอกาสในชีวิตอยู่เหมือนกัน

กลอนบทนี้หวังแค่เพียงสะท้อนความรู้สึก(ที่เคยมี)ของตัวเองเท่านั้น ด้วยช่วงนี้ไม่รู้จะเขียนเรื่องเกี่ยวกับอะไรดี ความจริงแล้วอยากเขียนในบางประเด็นของงานป่าไม้ที่รู้สึกขัดใจมาก แต่พยายามหลีกเลี่ยงเพราะยังมีข้อมูลไม่เพียงพอ และไม่อยากเขียนกระทบ(ในทางลบ)กับชาวป่าไม้บางคนโดยไม่จำเป็น ใครที่ไม่ชอบกลอนแนวนี้ก็วิงวอนให้ทนอ่านและคิดตามไปด้วย อาจได้ประโยชน์บ้างในบางด้านก็เป็นไปได้นะ ทั้งอยากให้มีการวิจารณ์ย้อนกลับบ้าง เพื่อใช้เป็นข้อมูลประกอบการเขียนกลอนในโอกาสต่อๆไป ตามที่ยัง(พอ)มีไฟในทรวงในทางนี้เหลืออยู่บ้าง

Last updated: 2024-07-04 20:21:23