.คราวต้องจากเมืองไทยเรียนไกลถิ่น
ได้สาวปินส์ช่วยเหลือเอื้อเต็มที่
จนสำเร็จเริศหรูUPLB*
ถึงสามปีชึ้งน้ำใจได้พบเจอ

.เริ่มต้นเรียนหัวปั่นมากปัญหา
ด้านภาษาพาวุ่นวายไปเสมอ
ตากาล็อกปนอังกฤษพิษนักเออ
โชคดีเธอแนะทางให้ปรับได้ดี

.เรื่องอาหารเธอเอาใจไม่เคยขาด
เลือกรสชาติคล้ายแซ่บไทยให้เต็มที่
ทั้งหวานคาวเฝ้าแถมกับแกล้มมี
สุขชีวีเสริมสีสันด้านการกิน

.ชวนเดินวิ่งออกกำลังบ่อยครั้งอยู่
คลอพธูคู่เคียงใกล้ใจถวิล
ไต้ฝุ่นเข้าเคล้าดูฝนโปรยหล่นริน
กายกรุ่นกลิ่นแก้มนวลชวนละเมอ

.ปิดเทอมท่องมะนิลาแอ่วบาเกียว
ภูเขาไฟหลายชาติเชียวเที่ยวกันเกร่อ
อ่าว-หาด-ไพรว่ายน้ำตกหวามอกเธอ
ฝันทิพย์พรอดกอดเกัอเสมอมา

.บางสัปดาห์พาเยี่ยมบ้านวันอาทิตย์
เข้าโบสถ์คริสต์กิจกรรมทำศึกษา
ได้คลุกคลีญาติพี่น้องผองเมตตา
ลากูนาเสน่ห์ล้นคนพื้นเมือง

.ช่วยกันติวผ่านวิชาการป่าไม้
งานวิจัยสำเร็จผลจนครบเครื่อง
พาได้รับปริญญาค่ารองเรือง
หวังประเทืองเรื่องปรับใช้ในชีวี

.จำลาลับกลับไทยให้ปวดร้าว
ด้วยมีสาวพันธะใจไว้ก่อนนี้
พร่ำทำบุญหนุนชาติหน้าถ้าหากมี
ได้กินอยู่คู่คนดีที่เมืองปินส์

.ครูนิด วนศาสตร์(ชมรมสีเสียดแก่น)
www.lookforest.com

หมายเหตุ *UPLB(University of the Philippines Los Banos) ประเทศสาธารณรัฐฟิลิปปินส์

แรงดลใจ: ช่วงปี พ.ศ.2535-2538 นับว่าเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อและมีความสำคัญต่อชีวิตเป็นอย่างยิ่งที่ต้องทรงจำไว้ กล่าวคือ ได้รับทุนสนับสนุนจาก SEARCA(Southeast Asian Regional Center for Graduate Study and Research in Agriculture) ให้ไปเรียนต่อในระดับปริญญาเอกที่ UPLB(University of the Philippines Los Banos) ประเทศสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ โดยเลือกเรียนทางด้าน Silviculture ของ College of Forestry  ซึ่งตอนที่เรียนนั้นไม่มีนักเรียนไทยใน College  นี้เลย ต่างกับก่อนหน้านี้ที่มีอยู่หลายคน ส่วนเพื่อนนักเรียนไทยที่ UBLB ในตอนนั้นมีอยู่ราว 30 คนที่เรียนใน College ต่างๆ

ยอมรับว่าการเรียนในช่วงปีแรกนั้นก่อให้เกิดความเครียดมาก เพราะต้องปรับตัวในหลายๆด้านทั้งความเป็นอยู่ในชีวิตประจำวัน และการเรียนที่บรรยากาศค่อนข้างเข้มข้น บางวิชาโดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านสถิติที่ใช้ในการวิจัย ต้องเรียนร่วมนักศึกษาทุกระดับ ที่หนักหนาสาหัสมากที่สุด ได้แก่การเรียนเป็นภาษาอังกฤษ แม้ว่าเคยมีประสบการณ์ในการอบรมและสัมมนาในต่างประเทศ และได้เตรียมตัวมาระดับหนึ่งแล้วก็ตาม ด้วยภาษาอังกฤษที่นั่นใช้ออกสไตล์ผสมตากาล็อกที่เป็นภาษาและสำเนียงของคนฟิลิปปินส์ ทำให้กว่าสร้างความคุ้นเคยได้ก็เกินเทอมแรกไปแล้ว แต่เมื่อผ่านปีแรกไปได้ โดยที่ผลการเรียนอยู่ในระดับใช้ได้ ก็เริ่มคลายความกังวลและมีความสุขในชีวิตมากขึ้น

ประทับใจในการเรียนที่UPLB หลายด้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเสน่ห์ของสาวตากาล็อกหรือสาวปินส์ โดยนอกจากมีรูปร่างหน้าตาที่สวยสดงามและรูปทรงดีแล้ว ยังมีอารมณ์ร่าเริงในทางศิลปินเป็นอย่างมาก เรื่องการเอาอกเอาใจนั้นก็ไม่เป็นสองรองสาวของไทยเรา ชอบบรรยากาศธรรมชาติป่าเขาลำเนาไพร ฝีมือทำอาหารก็ใช้ได้โดยบางอย่างรสชาติก็แซ่บดีเหลือหลาย ที่สำคัญคือมักมีจิตใจมั่นคงในความรัก เพราะนับถือศาสนาคริสต์นิกายคาทอลิก ที่เมื่อแต่งงานกันแล้วต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต การหย่าร้างถือเป็นเรื่องที่ไม่ปกติและน่าอับอายของผู้หญิง ทำให้หลายคนเข้าใจผิดโดยเมื่อตกร่องปล่องชิ้นกันแล้ว ทางผู้หญิงปินส์จึงมักงอนง้อและติดตามผู้ชายตลอด บางคนเลยคิดไปในด้านการจับผู้ชายซึ่งเป็นการดูถูกดูแคลนจิตใจกันมากไป

ที่ UPLB ในตอนนั้น มีเพื่อนนักศึกษาต่างชาติมากมายทั้งจากเอเซีย ยุโรป อาฟริกาและอเมริกา โดยเพื่อนชาวปินส์ก็มีหลายคนทั้งชายและหญิง สำหรับเพื่อนหญิงนั้นที่รู้สึก"ปิ๊ง"ก็มีอยู่บ้างแต่งไม่ถึงขั้น"ปั๊ง" ด้วยสาเหตุบางประการ ที่บางสาวอาจมีบางด้านที่ไม่ต้องชาตากันบางด้าน หรือบางสาวที่คิดว่าใช่เลยแต่เธอก็ดันไม่ปิ๊งปั๊งกับเรา อาจเป็นเพราะรูปไม่หล่อปานดาราหนังแถมเริ่มสูงวัยแล้วก็ได้ ส่วนนักเรียนไทยในคราวที่เรียนด้วยกัน ก็มีน้อยมากเหลือเกิน(ขอสงวนนาม)ที่ควงสาวปินส์ อาจเป็นเพราะต่างเรียนหนักหรือมีครอบครัวในเมืองไทยกันแล้วเป็นส่วนใหญ่ก็ได้ แต่ก็โชคดีที่สาวปินส์หลายคนเมตตาในฐานะเพื่อนทำให้มีความเข้าอกเข้าใจวัฒนธรรมและวิถีชีวิตคนบ้านเขามากขึ้น กับทั้งให้ความช่วยเหลือหลายประการจนจบการศึกษาที่ยังคงประทับใจมาจนถึงวันนี้

Last updated: 2022-12-11 10:04:09