๑.หนุ่มป่าไม้ เปล่าเปลี่ยว เหลียวแลหา
มองนภา มืดมัว สลัวสิ้น
ช่างอาภัพ อับโชค โศกอาจิณ
กล้ำกลืนกิน น้ำตา กลางป่าดง 

๒.รูปไม่หล่อ พ่อยากจน คนเมินหน้า
พิทักษ์ป่า ยากไร้ ไม่สูงส่ง
หลงรักสาว แสนสวย จนงวยงง
ก็แค่หลง รักข้างเดียว เปลี่ยวอุรา 

๓.สาวชำเลือง แลมอง ขุ่นข้องจิต
เงินเดือนนิด เพียงน้อย กร่อยหนักหนา
กระเป๋าหลุยส์ วิตตอง ของต้องตา
ก็คงหา ให้ไม่ได้ ชายแดนไพร 

๔.ให้กัดก้อน เกลือกินกัน เหมือนวันก่อน
แค่ละคร น้ำเน่า เขาแต่งให้
ชีวิตจริง ยิ่งละคร ตอนสิ้นไร้
ไม่มีใจ จนเกิน เดินแยกทาง 

๕.ระลึกไว้ โลกนี้ สตรีล้น
ต้องมีคน ครองคู่ อยู่เคียงข้าง
คนรักจริง มีใจ ไม่เว้นวาง
ถ้าบุญสร้าง ร่วมกันมา อย่าท้อใจ 

๖.รักคนที่ มีใจ ให้ด้วยรัก
น้ำต้มผัก พริกป่น ก็ทนได้
หลงสาวหรู เกินตน หม่นฤทัย
จะรักใคร ลองตรอง มองให้นาน

๗.ความสุขแท้ คนสอง มองสักนิด
ไม่ยึดติด รูปลักษณ์ จักข้ามผ่าน
สวยด้วยใจ ใฝ่ดี ที่ต้องการ
จะสืบสาน รักสถิต นิจนิรันดร์

๘.เมื่อไม่ใช่ ไม่มา อย่าว้าวุ่น
เคยทำบุญ ร่วมใจ ได้ดังฝัน
รักษาไพร ดีจดจำ คนสำคัญ
เมื่อถึงวัน คนที่ดี มีมาเอง.

โดย “นามนั้นจันทรา”

Last updated: 2022-06-15 21:18:35