..............ณ  ตึกคหกรรมศาสตร์  ค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยกรรมการประมาณนับได้  20  คน  และเหล่ากองเชียร์ ก่อนจะถึงเวลาประชุมมีเพื่อนหญิงของเรานำเรื่องมาเล่าให้ฟังว่า มีเหตุอาเพธอัศจรรย์ขึ้นในมหาวิทยาลัยขณะนี้เพราะข่าวยังลืออยู่เพียงในหมู่นิสิตหญิงเท่านั้น ผู้ชายอย่างเราตกข่าวกันหมดเพราะเธอเล่นปล่อยข่าวแบบลับให้แซด คือการซุบซิบเหมือนนินทาใครคนใดคนหนึ่ง  แต่วันนี้เปิดปากเสียที..........!

                .............การประชุมวันนี้มีเพื่อนหน้าใหม่มาร่วมหลายคน  เช่น  ไอ้เต่า  เธอเป็นนิสิตแต่รูปร่างเหมือนชายประเภททอมนิดๆ  พุดจาโว้กเว้กเหมือนบุรุษพอมาถึงก็เริ่มเลย..........

                “พวกเราทุกคนรู้ไหมว่า  เขาลือกันว่าหอ  15  มีผีสิง  ออกอาละวาด  ตีสี่  ตีห้า”

                “ไอ้เต่า  มาถึงก็เล่นมุกเลยนะ มันจะเป็นไปได้อย่างไงเขาเหยียบดวงจันทร์กันแล้ว”

                เจ้าแก่ อรุณชัย  สมพงษ์  ขัดขึ้นทันที  คงเป็นพวกปีห้าที่ยังรองานอยู่และไม่มีที่พักมาสิงนอนละมั้ง” 

ในเกษตรเราจะมีธรรมเนียมอย่าง คือ  ทุกตึกทุกหอจะมีรุ่นพี่ที่จบแล้วบางคนขี้เหงา  บางคนอยู่ต่างจังหวัดไม่มีที่พัก  เลยมาอาศัยกับน้องดูว่าห้องไหนตึกไหนตียงว่างก็จะไปสิงสถิต  ณ  ที่นั้น  จนพวกเราเรียกพี่ว่าบรรดาผีสิงหอ จะมีแทบทุกตึกทุกหอเพราะพวกพี่กำลังรองานอยู่ ยังผูกพันกับบ้านที่สองของตัวเอง หรือไม่ก็ไม่มีทางไปผุดไปเกิดก็เป็นไปได้”

                “  ไม่ใช่มุก เรื่องจริงโว้ย  เจ้าแก่นี่กว้างขวางเสียเปล่าแต่เรื่องนี้ตกข่าวไปได้เขาลือกันทั่วหอหญิงแล้วรู้ไว้ด้วย เดี๋ยวจะหาว่าไม่บอก ”

                เจ้าแก่จึงเงียบไปพักหนึ่ง ไอ้เต่าได้ทีจึงเริ่มสาธยายน้ำลายแทบกระเด็น

                “ เขาเล่าว่ามีนักกีฬาบาสเกตบอลหญิงไปฝึกซ้อมที่สนามหน้าหอ 15  ตอนตีสี่ ตีห้า ขณะกำลังเลี้ยงลูกบาสอยู่ทางด้านทิศใต้ของสนาม เหลือบมองไปยัง หอ  15   ที่เป็นหอไม้สองชั้น  ด้านบนมีระเบียงออกมาประมาณ 2 เมตร มีแสงไฟจากหลอดประมาณ  20  แรงเทียน วับ ๆ แวม ๆ เนื่องจากถูกบดบังด้วยต้นกระถินณรงค์ด้านหน้า มองเห็นคนเดินออกจากห้องมาร่างดำทะมึนไม่มีเงาให้เห็น ผมยาวรุงรังเหมือนเปรตอสุรกายยังไงยังงั้นเลย เดินออกมาสลัดผมสักพักก็เดินเข้าห้องไป ไอ้เรื่องอื่นไม่สำคัญเท่ากับว่า ดูไปแล้วเหมือนคนแก้ผ้าออกมาเดินโยกตัวน่ากลัวเลยทีเดียว พวกนักบาสสาว ๆ เล่าว่าเจ้าเปรตตัวนี้มันออกมาอาละวาด 2-3 คืนแล้วจนไม่กล้าไปซ้อม ทีนี้ถ้าไม่ได้ซ้อมคงยุ่งแน่ ๆ เพราะสนามก็น้อย”

“ เอ้า แล้วพวกเราทำไมไม่ซ้อมกลางวันละ “

                เจ้าเมธจอมเอะอะ ก้องขึ้นมา

                ไอ้เต่าซึ่งกำลังสาธยายมีคนขัดจังหวะชักมีน้ำโห เลยว้าก เจ้าเมธ

“ เธอจะรู้อะไรตอนกลางวันต้องรอคิวเพราะพวกผู้ชายใช้สนาม และอีกอย่างที่สำคัญพวกเธอนั้นแหละชอบมายืนดูกันดีนัก ตอนแรกนึกว่าจะมาเชียร์มารู้ทีหลังว่าอยากดูขาอ่อนของพวกเราที่ใส่กางเกงสั้น มันเป็นชุดนักกีฬา พวกเธอใจอกุศล ขอแช่งให้สายตาสั้นทุกคน”  เกษตรของเราสมัยก่อน นิสิตหญิงแต่งตัวเรียบร้อยมาก เสื้อไม่คับติ้ว กระโปรงไม่สั้นเหมือนสมัยนี้ ดูเป็นกุลสตรี

ไอ้เต่าได้ทีสวดพวกเรา ผู้ชายในห้องหน้าหม้านกันทุกคน พอฟังเรื่องเปรตแล้วพวกเราผู้ชายแท้ๆ ยังขนลุก ขนพองตามอารมณ์ไปกับไอ้เต่าด้วย ยังไม่ทันจะวิจารณ์ต่อ ประธานรุ่นอัศวิน  สุวรรณิน เดินเข้ามา เรารีบเปิดประชุมและสรุปอย่างเร่งด่วน  พอเสร็จต่างคนต่างแยกย้ายกลับไปนอน ผมวันนี้เมื่อนึกถึงวันนั้นแล้วไม่กล้าขี่ผ่านทางเดิมรีบ ขับขี่รถไปทางหน้าองค์การนิสิต ได้ยินสียงเชียร์จากทีมเชียร์ของน้อง ๆ แว่วมาตามลม พร้อมเพรียงและดังสม่ำเสมอ….

                ……หมูหัน หมูแผ่น  หมูหยอง หมูปีสองจะลงสนาม แล้วก็ตามไปด้วยเพลงสนุกๆ อีกหลาย ๆ เพลง……ข่าวผีเปรตมาสิงสถิตย์ หอ 15  ลือไปได้ประมาณ อาทิตย์  กว่าความลับดำมืดที่พวกเรากลัวและอยากรู้มันก็เปิดเผยออกมาจนได้ ประธานปกครองชายและประธานปกครองหญิงได้เรียกกรรมการซีเนียร์ประชุมหาทางแก้ไขโดยใช้ยุทธศาสตร์ เกลือจิ้มเกลือโดยใช้นิสิตชายปลอมตัวเป็นนักบาสเกตบอลหญิงไปซ้อมกีฬาในเวลาเดียวกัน พอผีเปรตออกมาเดิน นักบาสทุกคนต่างวิ่งพรูกัน วิ่งไปที่หอ 15 เพียงแต่ข้ามถนนคอนกรีตไปประมาณ 60 เมตร จับตัวเปรตไว้ได้ ปรากฏปรากฏว่าจากผีเปรตกลายเป็นรุ่นพี่ปี 5 ที่พวกเราเรียกว่า ซุปเปอร์ซีเนียร์ ที่ยังตกค้างต้องเรียนอยู่อีกชุดวิชาเดียวก็จะจบ แกชอบออกไปดื่มเหล้าจนเมาแล้วกลับไปนอน จนดึก ช่วงตีสี่ ตีห้า กำลังหลับสบาย แต่มี นิสิตหญิงมาซ้อมบาส ส่งเสียงดังรบกวนการหลับนอน เป็นที่น่ารำคาญ  จึงวางแผนไล่โดยวิธีพิเรนทร์อย่างนี้ไม่มีเจตนาเป็นอย่างอื่น จึงต้องได้รับโทษ ถีบน้ำ 50 แรงถีบต่อไป………….

                ……หลังจากเกิดเรื่องเหตุการณ์ทุกอย่างก็สลายไปเสมือนน้ำที่ถูกโยนก้อนหินลงไปกระเพื่อมซักพักน้ำก็กลับมาราบเรียบเหมือนเดิม แต่มันทำให้พวกเราได้รับประสบการณ์อีกแบบจากบางเขน แล้วฟ้าเหนือบางเขนกลับมาเรืองรองผ่องอำไพ ทุกชีวิตต่างเดินไปตามกรรมของแต่ละคน…………! ?

Last updated: 2014-07-19 09:55:36